ପୁରୀରେ ବିଜୟ ରଜନୀ ସୀମା କାହାଣୀ (Purire Bijaya Rajani Sima Kahani)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

Xnxxstories.In ର ସମସ୍ତ ପାଠକ ପାଠିକା ମାନଂକୁ ସୁନିତା ଭାଉଜର ଏଇ ଚିର ସବୁଜି ଜୌନ କାହାଣି ବ୍ଲଗକୁ ସ୍ୱାଗତ । ଆଜି ର ଏ କାହାଣି ଟିକେ ଲମ୍ବା ହେଲେ ବି ଆନନ୍ଦ ଦାୟକ ।

ସନ୍ଧ୍ୟା ସାତଟା ବେଳକୁ ହଠାତ୍ ରଜନୀର ଫୋନ୍ ଆସିଲା, କହିଲା ଜ୍ବାଇଁ ଚାଲ ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିବା। ପୁରୀ, ଏତେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ? ମୁଁ ପଚାରିଲି, ରଜନୀ ହାତରୁ ଫୋନ୍ ଛଡ଼େଇ ନେଇ ବିଜୟ କହିଲା, ‘ଭାଇନା ଚାଲ, ଆଜି ଶୁକ୍ରବାର, କାଲି ଶନିବାର ଛୁଟି ଅଛି, ପହରଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳକୁ ଫେରି ଆସିବା’ ସେଇଟା ଠିକ୍ ଯେ ରୁହ ନାନୀଙ୍କୁ ପଚାରି ଦେଖେ। ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ବୁଲିଯିବା କଥା ଶୁଣିଦେଇ ଜିନିଷ ବାନ୍ଧିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ଆଠଟା ବେଳକୁ ବିଜୟ କାରରେ ଆସି ଆମ ଘର ସାମନାରେ ପହଞ୍ଚିଲା ସାଥିରେ ରଜନୀ ଆଉ ଝିଅ କୁନି। ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ବାହାରି ଯିବାବେଳେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଅଜାଘରେ ଛାଡ଼ିଦେଲୁ। ଆଉ ଚାଲିଲୁ ପୁରୀ। ବିଜୟ ଜଣେ କରିତକର୍ମା ଲୋକ। ସେ ଫୋନ୍ କରିଦେଇ ହୋଟେଲ୍ ରୁମ୍ ବୁକ୍ କରିଦେଲେ।

ରାତି ସାଢ଼େ ନ’ଟା ବେଳକୁ ଆମେ ପୁରୀରେ ପହଞ୍ଚି ରୁମ୍‌ରେ ପହଞ୍ଚିଗଲୁ। ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଫ୍ରେସ୍ ହେଇ ବିଚ୍ ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଲୁ। ବିଜୟ କହିଲେ ଚାଲ ମନ୍ଦିର ଆଡ଼େ ଯାଇ ବୁଲି ଆସିବା, ମୁଁ କହିଲି ନାଁ, ବିଚରେ ବସିବା। ସେଇଠୁ ସେ କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି ଆପଣମାନେ ବସନ୍ତୁ ମୁଁ ଯାଇ ମନ୍ଦିର ଆଡ଼େ ବୁଲି ଆସୁଛି। ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ସୀମା ଭାରୀ ଧର୍ମପରାୟଣା। ସେ ବି କହିଲା ଯିବ। ସେଇଠୁ ବିଜୟ ଆଉ ସୀମା ମନ୍ଦିର ଦିଗରେ ଚାଲିଲେ। ଆମେ କହିଦେଲୁ ଫେରିଲା ବେଳେ ଏଇଠି ହିଁ ଆମେ ଥିବୁ। ଏପାଖ ଦେଇ ଚାଲିଯିବା। ସେମାନେ ଚାଲିଲେ। ରଜନୀ ଆଉ ମୁଁ ବିଚ୍‌ରେ ଚାଲିଲୁ କିଛି ସମୟ। ଗୋଟିଏ ଅନ୍ଧାରିଆ ସ୍ଥାନ ଦେଖି ରଜନୀ ବସିଗଲା। ମୁଁ ବି ପାଖରେ ବସିଲି। ପଚାରିଲି ଆଜି ହଠାତ୍ କେମିତି ପୁରୀ ଯୋଜନା କଲ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଘରେ ବୋର୍ ଲାଗୁଥିଲା ତେଣୁ ଭାବିଲି ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା।

ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ରଜନୀ ମୋ ସହ ଅନେକଥର ସଂଭୋଗ କରିଥିଲା, ତେଣୁ ମୁଁ ତା ଦେହରେ ହାତ ଦେଇ କହିଲି, ତୁମେ ଜମା ବଦଳିନ। ସେଇମିତି ସଫ୍ଟ୍ ସଫ୍ଟ୍। ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଇୟେ ତ ଜମା ଟଚ୍ କରୁନାହାନ୍ତି, ଆଉ କଣ ହେବ ? ମୁଁ କହିଲି, ଧେତ୍। ମୁଁ ଥାଉ ଥାଉ ତୁମେ ଚିନ୍ତା କାହିଁକି କରୁଛ ? ଆସୁନ ଟିକେ ଭଲସେ ଟଚ୍ କରିଦେବି। ସେ କହିଲା ନାଇଁ ଜ୍ବାଇଁ ଡର ଳାଗୁଛି, କାଳେ କିଏ ଆସିଯିବ। ମୁଁ କହିଲି ତା’ହେଲେ ଚାଲ ହୋଟେଲ୍‌କୁ ଫେରିଯିବା। ଆମେ ତରବର ହୋଇ ହୋଟେଲ୍ କୁ ଆସିଲୁ। ମୁଁ ରୁମ କବାଟ ଖୋଲି ରଜନୀକୁ ଭିତରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିବାପରେ ପରେ ତା ଟପ୍‌ସ କୁ ଓହ୍ଲାଇଦେଲି। ତା ଦୁଧ ସେଇମିତି ୩୨ ସାଇଜ୍ ଅଛି। ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍। ମାଂସଳ। ମୁଁ ତାକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲି। ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା, ମୁଁ ତା ନିପଲ୍‌କୁ ଚୋବେଇ ଦେଲି। ସେ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରିଲା।

ତା’ପରେ ତା ସ୍କର୍ଟ୍‌କୁ ଫିଟେଇ ଦେଲି ଆଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଇ ତାକୁ ଖଟ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଖାଇଲି। ତା ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ସାରିଥିଲା, ମୋ ଖିଆରେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଓଦା ହୋଇଗଲା। ତା ବିଆ ଭିତରେ ଜିଭ ପୁରେଇ ଗେହିଲି। ସେ ଉଃ ଉଃ ଆଃ ଆଃ ହେଉଥିଲା ଆଙ୍ଗୁଠି ଦୁଇଟା ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହିଲି। ସେ ଧଇଁସଇଁ ହେଲା। ମୁଁ ତା ମୁହଁକୁ ଦେଖିଲି ସେ ପୁରା ଝାଳନାଳ ହୋଇଗଲାଣି। ତାପରେ ମୁଁ ମୋ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲିଦେଲି। ମୋ ମୁଷଳ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଥିଲା। ସେ ତାକୁ ହାତରେ ହଲେଇ ହଲେଇ ନେଇ ନିଜ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୁଁ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଚିପୁଥାଏ। ଆଉ ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଥାଏ। ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେଉଥିଲା।

ତା’ପରେ ତାକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ମୁଁ ତା ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟାକୁ ଅଲଗା କରିଦେଲି ଆଉ ବିଆକୁ ଦେଖିଲି, ପୁରା ଓଦା ହୋଇଗଲା। ସେ ସେଇମିତି ଥିଲା ବେଳେ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ପାଖରେ ଦେଇ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ଦୁଇ ତିନି ଧକ୍କାରେ ତା ବିଆରେ ପୁରା ପଶିଗଲା। ତାପରେ ମୁଁ ସେଇମିତି ଠିଆ ଠିଆରେ ତାକୁ ଗେହିବାରେ ଲାଗିଲି। ସେ ଓଃ ଆଃ ହେଉଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ଗେହି ଯାଉଥିଲି। ଦଶ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ କହିଲା ଆଉ ରହିବନି, ଓ ସେ ଆଃଃ ଆଃଃ ରଡ଼ିକରି ତା ବିଆ ରସ ନିଗାଡ଼ି ଦେଲା। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଯୋର୍ ଯୋର୍ ଧକ୍କା ଦେଇ ମୋ ରସ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି।

ସେ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଥିଲା ମୁଁ ତା ଉପରେ ଶୋଇଗଲି। କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଉଠିଲା ଆଉ କହିଲା, ‘ଜ୍ବାଇଁ ଏଇ ତଳଟା ପୁରା କାଦୁଆ କରିଦେଲ। ନାନି ଆସିଲେ କଣ କହିବ।’ ମୁଁ ହସିଲି କହିଲି ତୁମେ ଠିକ୍ କରିଦିଅ। ସେ ବାଥରୁମରୁ ପାଣି ଆଣି ସେଠାରେ ପକେଇ ପାଁପୋଛ ରେ ପୋଛିଦେଲା। ମୁଁ ରୁମ ଫ୍ରେସନର୍ ଟିକେ ପକେଇଦେଲି। ତା’ପରେ ଆମେ କିସ୍ କଲୁ। ସେଇଠୁ ଆମେ ଯାଇ ବାରଣ୍ଡାରେ ବସିଲୁ। କିଛି ସମୟ ପରେ ବିଜୟ ମୋବାଇଲ୍ ରେ ଫୋନ କଲେ। ତାଙ୍କୁ କହିଲି ଆମେ ରୁମକୁ ଚାଲି ଆସିଛୁ। ସେମାନେ ବି ଆସିଲେ।

ରାତି ବହୁତ୍ ହୋଇଗଲାଣି। ତେଣୁ ସେମାନେ ଶୋଇବାପାଇଁ ଚାଲିଗଲେ। ମୁଁ ମୋ ରୁମରେ ଥିଲି। ଆଉ ସୀମା ହାଲିଆ ହୋଇ ବସିଥିଲା। ତା’ପାଖକୁ ଯାଇ ତାକୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି ଆଉ କହିଲି, ଚାଲ ମୁଁ ଟିକେ ମସାଜ୍ କରିଦେବି। କିଛି ସମୟ ମସାଜ୍ କରିବାପରେ ସୀମା ଶୋଇପଡ଼ିଲା। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଶୋଇଗଲି। ପରଦିନ ସକାଳ ଛଅ’ଟାରେ ରଜନୀ ଆସି କବାଟ ମାରିଲା। ସୀମା କବାଟ ଖୋଲିଲା। ମୁଁ ଶୋଇଥିଲି। ରଜନୀ ବଡ଼ପାଟିରେ କହିଲା, ‘ଜ୍ବାଇଁ, ନିଦ ଭାଙ୍ଗି ଉଠ। କୋଣାର୍କ ଯିବା।’ ସୀମା କହିଲା, ଜ୍ବାଇଁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଉଠିବେନି ତୁ ଦେଖ୍। ସୀମା ବାଥରୁମ୍ ଚାଲିଗଲା। ସେଇ ସମୟରେ ରଜନୀ ରୁମ ଭିତରକୁ ଆସି ଜ୍ବାଇଁ ଉଠ କହି କହି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଅଣ୍ଡାଳିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୁଁ ମଜାରେ ସେଇମିତି ଶୋଇ ରହିଲି। ସେ କହିଲା, ଜ୍ବାଇଁ ଉଠ। ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ କହିଲି ଯାହାକୁ ଉଠଉଚ ସେ ଉଠିସାରିଲାଣି। ତାକୁ କିସ୍‌ଟେ ନ ଦେଲେ ସେ ଖରାପ ଭାବିବ। ରଜନୀ ମୋ ବ୍ଲାଙ୍କେଟ୍ ତଳକୁ ଆସି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ତଳକୁ ଭିଡ଼ିଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଆଉ ଧଡ଼ପଡ଼ ହୋଇ ପଳାଇଲା।

ସାଢ଼େ ସାତଟା ବେଳକୁ ଆମେ କୋଣାର୍କ ଯିବାକୁ ବାହାରି ପଡ଼ିଲୁ। ସେଇଠି ଦିନ ଦୁଇଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଲିଲୁ ଆଉ ମନ୍ଦିର କାନ୍ଥରେ ଥିବା ବିଭିନ୍ନ ଯୌନଉତ୍ତେଜକ ଚିତ୍ର ଓ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖିଲୁ। ସୀମା ଓ ରଜନୀ ଅଲଗା ବୁଲୁଥିଲେ, ମୁଁ ବିଜୟ ଏକାଠି ବୁଲିବା ସମୟରେ ମୁଁ ଫୋଟୋ ନେଉଥିଲି, ବିଜୟ କହିଲା, ‘ଭାଇ ଏଇ ଫୋଟୋ ନେଇ କଣ କରିବ। ମୁଁ କହିଲି, ଏକ୍ସପେରିମେଣ୍ଟ୍।’ ସେ କହିଲା, ହାତୀ ଘୋଡ଼ାର ମୂର୍ତ୍ତି ବି ଅଛି, ସେ ସବୁ ବି କରିବ ନା କଣ? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ମଉକା ମିଳିଲେ ସେ ସବୁ ବି କରିବି। ସେ ହସିଲା। ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଗ୍ରୁପ୍ ସେକ୍ସ୍ ଫୋଟୋ ଦେଖି କହିଲା,

-ସେ ଯୁଗରେ ଲୋକମାନେ ଏତେ ବ୍ରଡ଼ମାଇଣ୍ଡେଡ୍ ଥିଲେ ?

ମୁଁ କହିଲି ଏବେ ବି ଅଛନ୍ତି ।

-ହେଲେ ଏମିତି ଗ୍ରୁପ୍ ସେକ୍ସ୍ କଣ କରନ୍ତି କେହି ?

ମୁଁ ହସିଲି ଆଉ କହିଲି, କେହି ? ଆରେ ସମସ୍ତେ କରନ୍ତି। ଏକାଠି କଲେ ଯେଉଁ ମଜା ସେଇଟା ଦେଖୁନ ଚିତ୍ରକୁ ଲାଗୁନି ?

ସେ ନିରିଖେଇ ଦେଖିଲା, ଆଉ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଲାଜ ଲାଗିବନି।

-ଲାଗିବ ନିଶ୍ଚୟ, ହେଲେ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ, ଥରେ କପଡ଼ା ଖୋଲିଗଲେ ଆଉ କି ଲାଜ ?

ସେ ନିରବ ଥିଲା।

ଆମେ ସବୁ ଏକାଠି ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଗଛ ତଳେ ବସିଥିଲୁ, ମୁଁ ଥଟାରେ ପଚାରିଲି, ରଜନୀ କଣ ଦେଖିଲ ? ସେ ବି ଚିଡ଼େଇ ଦେଇ କହିଲା, ତୁମେ ଯାହା ଦେଖୁଥିଲ। ମୁଁ କହିଲି ମୁଁ ତ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖୁଥିଲି, ସେ ବି କହିଲା, ମୁଁ ବି ସେଇୟା ହିଁ ଦେଖୁଥିଲି। ମୁଁ ପଚାରିଲି, କୋଉ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟଟା ଭଲ ଲାଗିଲା। ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ଚୁପ୍ ହେଇଗଲା ଆଉ କହିଲା, ତୁମେ ଆଗ କହୁନ, ଆଗରେ ଆଗରେ ବୁଲୁଥିଲ। ୟାଙ୍କୁ କଣ ସବୁ ଦେଖେଇ ଦେଖେଇ କହୁଥିଲ। କଣ ଜ୍ଞାନ ବାଣ୍ଟୁଥିଲ ? ମୁଁ କହିଲି ନାଇଁ, ବିଜୟଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନ ଦେବା ଦର୍କାର ନାହିଁ, ସେ ତ ମାଷ୍ଟ୍ର ଲୋକ। ତାଙ୍କଠୁ କିଛି ଶିଖିବି ବୋଲି ହାତଧରି ଚାଳୁଥିଲି ନା। ଉଁ, ମାଷ୍ଟ୍ର ଲୋକ ! ସେ ଏମିତି କହିବା ବେଳେ ସୀମା କହିଲା, ଏମିତି କଣ କହୁଛୁ। ରଜନୀ କିଛି ନିରବ ହେଇ କହିଲା, ‘ତୁ ଭାଗ୍ୟ କରିଛୁ, ଜ୍ବାଇଁଙ୍କ ଭଳି ଲୋକଟେ ପାଇଛୁ। ତୋତେ କଣ ଦିନରାତି ଛାଡୁଥିବେ ? ହେ ହେ ହେ’ ସୀମା କହିଲା, ‘କେଡ଼େ ନିର୍ଲଜଟା।’ ତଥାପି ରଜନୀ ନିରବ ରହିନଥିଲା ଆଉ କହିଲା, ‘ଆଉ ଆମର ଇୟେ, ମାସରେ ଥରେ ଅଧେ ଛୁଇଁଦେଲେ ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସରିଲା ବୋଲି ଭାବୁଚନ୍ତି।’

ମୁଁ କହିଲି, ନାଇଁ ନାଇଁ ସେଇମିତି କୁହନି। ବିଜୟ ଚାହିଁଲେ ତୁମ ଅବସ୍ଥା କଣ ହେବ ତୁମେ ଭାବିପାରିବନି, ତୁମକୁ ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି ବୋଲି ନା ଟିକେ ଧିରେ ଗେହ୍ଲାରେ କରୁଚନ୍ତି। ତୁମ ନାନୀ ବି ତ ସେଇ କ୍ୟାଟେଗୋରୀର। ତାକୁ ବି ସବୁ ଧିରେ ସୁସ୍ଥେ ଲୋଡ଼ା। ସୀମା ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା। ଆମେ ଏମିତି କଥା ହେଉଥିଲା ବେଳେ ଗୋଟେ ବହି ବିକାଳି କୋଣାର୍କର କାରୁକାର୍ଯ୍ୟର ବହି ନେଇ ଆସିଲା। ୧୨ଟା ସେକ୍ସ୍ ଫୋଟୋ ଥିବା ବହି ଦଶ ଟଙ୍କା। ମୁଁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଦୁଇଟା କିଣିନେଲି ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିଜୟକୁ ଦେଇ କହିଲି, ଆଜି ରାତିରେ ରଜନୀର ଅବସ୍ଥା ଢିଲା କରିଦିଅ। ସମସ୍ତେ ହସିଲେ।

କୋଣାର୍କରୁ ବାହାରି ଆମେ ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ଆସିଲୁ, ସେଇଠି ବାଲିରେ ଛାଇ ଯାଗା ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ଅନେକ ବାଟ ଚାଲିଆସିବା ପରେ ଝାଉଁବଣ ସେପାଖରେ ଗୋରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେକ୍ସ୍ କରୁଥିବାର ଦେଖିଲି। ଏହା ଦେଖି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମୁଁ ବିଜୟକୁ ଡାକିଲି। ସେ ବି ଆସିଲା, ଆମେ ଦିଜଣ ଏମିତି ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ରଜନୀ ଆଉ ସୀମା ବି ଆସିଲେ। ସେମାନେ ବି ଦେଖିଲେ। ବିଚ୍ ଉପରେ ଦୁଇହଳ ଫରେନର୍ ସେକ୍ସ୍ କରୁଥିଲେ, ମୁଁ କହିଲି, ଦେଖ ବିଜୟ ଗ୍ରୁପ୍ ସେକ୍ସ୍ ଦେଖିନଥିଲ ପରା, ହେଇ ଦେଖ କେମିତି ହଉଛି। ସେ ବି ପୁରା ଧ୍ୟାନରେ ଦେଖୁଥିଲା। ଏଇମିତି ଦେଖୁଥିବାବେଳେ ସେଇ ଗୋରା ହଳ ପରସ୍ପରର ସ୍ତ୍ରୀ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ବିଜୟର ପାଟି ଆଁ ହୋଇ ରହିଗଲା। ରଜନୀ ଆନନ୍ଦରେ ଦେଖୁଥିଲା, ସୀମା ସେଇଠୁ ପଳାଇଯାଉଥିଲା। ମୁଁ ହାତଧରି କହିଲି, ରୁହ ଦେଖ, ଆଜି ଭାଗ୍ୟ କରିଛ ଲାଇଭ୍ ଟେଲେକାଷ୍ଟ୍ ଦେଖୁଛ।

ଆମେ ଝାଉଁବଣରେ ବସି ସେମାନଙ୍କ ସେକ୍ସ୍ ଦେଖୁଥିଲୁ। ରଜନୀ ସେଇଆଡ଼େ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା। ମୁଁ ହସିଦେଲି କହିଲି, କଣ ପୁରା ପିଇଯାଉଛ ? ସେ ଅନ୍ୟମନସ୍କ ଭାବେ କହିଲା, ଜ୍ବାଇଁ କେତେ ମଜା ଆସୁଥିବ ନାଇଁ? ମୁଁ କହିଲି ମଜା ମାନେ ସ୍ବର୍ଗ ଭଳିଆ ଲାଗୁଥିବ। କେତେ ଏଞ୍ଜୟ୍ କରୁଛନ୍ତି ସେ ହଳି ଦୁଇଟା ଦେଖୁନ । ବିଜୟ ବି ସେ ସବୁ ଦେଖୁଥିଲା। ମୁଁ କହିଲି, ତୁମେ ଦିଟା ସେଇଠିକି ଚାଲିଯାଅ, ସେମାନଙ୍କ ସହ ମିଶିବ ତିନିହଳ ହେଇଗଲେ ଆହୁରି ମଜା ହେବ। ସୀମା ମୋ ହାତକୁ ଚିମୁଟି ପକାଉଥିଲା, ମୁଁ ତା କାନ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲି, କାହିଁ ତୁମକୁ ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି କି ? ସେ ଲାଜରେ ଇସ୍ସ୍ ବୋଲି କହିଲା। ଦେଖ କେତେ ମଜା। ଚାଲ ଟ୍ରାଇ କରିବା। ସେ ମୋ ଆଖିକୁ ଦେଖିଲା। ସେଥିରେ ରାଗ ନଥିଲା ଲାଜ ନଥିଲା, ଥିଲା ପ୍ରଶ୍ନଚିହ୍ନ। ମୁଁ ପୁଣିଥରେ କହିଲି, କଣ ବିଜୟ ଯିବାକି? ବିଜୟ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଭାଇ ଆପଣ କୁହନ୍ତୁ। ମୁଁ କହିଲି ରଜନୀକୁ ପଚାରିବା ଦର୍କାର୍ ନାହିଁ, ସେ ହଁ କହିବ ନିଶ୍ଚୟ। ହେଲେ ହଠାତ୍ ରଜନୀ କହିଲା, ନାଇଁ । ସବୁ ଚମକି ପଡ଼ିଲୁ। ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସବୁଠୁ ଅଧିକ ଆଡ଼ଭେଞ୍ଚରସ୍ ରଜନୀ ମନା କଲା କେମିତି। ମୁଁ କହିଲି ନାଇଁ, କିନ୍ତୁ କାହିଁକି ? ସେ ମନ ଦୁଃଖ କରି କହିଲା, ସେମାନେ ଚାଲିଗଲେ। ଆମେ ସମସ୍ତେ ହୋ ହୋ ହୋଇ ହସିଲୁ।

ସେଇ ଝାଉଁବଣରେ ବସି ଗ୍ରୁପ୍ ସେକ୍ସ୍ ବିଷୟରେ ଏମିତି କଥା ହେଉଥିବା ବେଳେ ରଜନୀ କହିଲା, ଆଜି ରାତିରେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ସେକ୍ସ୍ କଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା। ସୀମା କହିଲା ତୋ ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ ହେଇନି ତ ? ବିଜୟ କିଛି କହୁନଥିଲା, ମାନେ ତା ମନରେ ହଁ ଥିଲା। ମୁଁ କହିଲି, ଏଇଟା ଗୋଟେ ଭଲ ପ୍ରସ୍ତାବ। ଚାଲ ଟ୍ରାଇ କରିବା।

ଆମେ ଦିନସାରା ବୁଲି ବୁଲି ହାଲିଆ ହୋଇଥିଲୁ। ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ରୁମକୁ ଯାଉ ଯାଉ ମୁଁ ଶୋଇପଡ଼ିଲି। କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟପରେ ରଜନୀ ଓ ସୀମାରେ କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା। ହେଲେ ମୁଁ ସେଇମିତି ପଡ଼ିରହିଲି। ସୀମା କହୁଥିଲା, ‘ତୁ ଗୋଟେ ତୋ ଜ୍ବାଇଁଙ୍କ ଭଳି ହେଇ ଗଲୁଣି। ବିଜୟ କଣ ଭାବିବେ କହିଲୁ?’ ରଜନୀ କହୁଥିଲା, ‘ଓଃ ବିଜୟ ସାନ ପିଲାଟେ ତ ତାକୁ ଆମେ ସବୁ ରେପ୍ କରିଦେବା ନା କଣ ? ଯଦି ଇଚ୍ଛା ନଥାନ୍ତା ସେ ମନା କରିନଥାନ୍ତେ?’ ସୀମା କହିଲା, ‘ହେଲା ଯେ ଏ ସବୁ କାଣ୍ଡ ମୋତେ ପସନ୍ଦ ନାହିଁ।’ ରଜନୀ କହିଲା, ‘ବୁଝିଲୁ ନାନୀ, ତୁ ନା ଆଉ ସୁଧୁରିବୁନି। ଯଦି ତୋତେ ଭଲ ନ ଲାଗିବ, ତୁ ଅଲଗା ଚାଲିଯିବୁ। ତୋତେ କଣ କିଏ ବାଧ୍ୟ କରିବ ନା କଣ? ଜ୍ବାଇଁତ ଏତେ ବଢ଼ିଆ ଲୋକ।’ ସୀମା କହିଲା, ‘ତୁ ଜ୍ବାଇଁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବେସି ନସରପସର୍ ହେଇ କି ଏ ସବୁ ଭୁତ ଧରିଛୁ।’ ରଜନୀ କହିଲା, ‘ଓଃ ସତେ କି, ତୋତେ ଆଉ ଇଚ୍ଛା ଥିବ କି? ମିଛ କହନା ମୋତେ। ମୁଁ ଦେଖିଛି ତୁ ବି ସେ ଫରେନର୍ ମାନଙ୍କୁ ଲାଳୈଇ କି ଦେଖୁଥିଲୁ।’ ଏଇମିତି କଥା ହେଉ ହେଉ ରଜନୀ କହିଲା, ତୁ ବେଶି ଦେଖେଇ ହେ’ନା। ରାତିରେ ଦେଖିବା କଣ କରିବୁ। ରଜନୀ ଚାଲିଗଲା। ମୁଁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ସାଢ଼େ ସାତ ହେଲାଣି। ବିଜୟ ଉଠି ସାରିଥିଲେ। ସେ ଚା’ ମଗେଇଥିଲା। ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ଚା’ ପିଇଦେଇ ବିଚ୍ ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଲୁ।

କେହି କିଛି କହୁନଥାନ୍ତି। ସବୁ ନିରବ। ବୋଧହୁଏ କିଏ ଜଣେ ଆରମ୍ଭ କରିବ ବୋଲି ଅପେକ୍ଷା କରୁଥାନ୍ତି। ଏଇ ସମୟରେ ମୋର ଫୋନ ଆସିଲା। ମୁଁ ଅଲଗା ଚାଲିଗଲି ଫୋନରେ କଥା ହେବାପାଇଁ। ଦୂରରେ ଠିଆହୋଇ ଦେଖୁଥାଏ, ରଜନୀ, ସୀମା ଆଊ ବିଜୟ ଗମ୍ଭୀର ଭାବରେ କିଛି କଥା ହେଉଥାନ୍ତି। ମୁଁ ଜାଣି ଜାଣି ଦୁରରେ ଠିଆ ହୋଇରହିଲି। ପାଖକୁ ଆସିଲା ବେଳକୁ ବିଜୟ କହୁଥିଲା, ନାନୀ ତୁମକୁ ଭଲ ନ ଲାଗିଲେ ଆମେ ଏ ସବୁ କରିବାନି। ସୀମା କହୁଥିଲା, ସମସ୍ତେ ହଁ କଲାବେଳେ ମୁଁ କାଳୀଗାଈର ଭିନେ ଗୋଠ ହୋଇଯାଉଛି। ମୋତେ ଭଲ ଲାଗୁନି। ରଜନୀ କହିଲା, ତୁ ଚୁପ୍ କର। ଆରମ୍ଭ ହେଉ ଦେଖିବୁ ସବୁ ଭଲ ଲାଗିବ। ରଜନୀର କଥା ଶୁଣି ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେଇତି ସେ ଆଗରୁ ଅନେକ ଥର ଏମିତି କରି ସାରିଛି, ଅବଶ୍ୟ ହଁ ମୋ ସହ ତ ଅସଂଖ୍ୟଥର କରିଛି ସେ।

ରାତିରେ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ ହେବ ବୋଲି ଜାଣି ମୁଁ କିଛି ଖାଇଲି ନାହିଁ, ଖାଇଦେଲେ ଅଳସୁଆ ଲାଗିବ। ଆମେ ରାତି ଦଶଟା ବେଳକୁ ରୁମକୁ ଫେରିଲୁ। ମୁଁ ମୋ ଚିରାଚରିତ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଓ ବାନ୍ୟାନ୍ ପିନ୍ଧିଲି, ସୀମା ନାଇଟି ପିନ୍ଧିଥିଲା, କିଛି ସମୟପରେ ରଜନୀ ଆସି କବାଟ ଠକ୍ ଠକ୍ କଲା। ସେ ଟପ୍ ଆଉ ସ୍କର୍ଟ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା, ଆଉ ବିଜୟ ଧୋତି। ଆମେ ଏକାଠି ବସିଲୁ। ମୁଁ ଲ୍ୟାପଟପ୍ ଲଗେଇ ଗୋଟେ ଗ୍ରୁପ୍ ସେକ୍ସ୍ ଫିଲ୍ମ୍ ଲଗେଇ ଦେଲି। ରୁମ କୁ ଅନ୍ଧାର କରିଦିଆଗଲା। ଆମେ ସବୁ ଖଟଉପରେ ବସିଥିଲୁ। ମୁଁ ସୀମାର କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖିଥିଲି ହେଲେ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ରଜନୀରେ କାନପାଖରେ କୁତୁକୁତୁ କରୁଥିଲି। ଏଇ ସମୟରେ ବିଜୟର ହାତ ସହ ମୋ ହାତ ବାଜିଗଲା। ସେ ମୋ ହାତକୁ କୁତୁକୁତ୍ କରିଲା, ମୁଁ ହସିଦେଲି ଆଉ ତା ହାତକୁ ଭିଡ଼ି ଆଣି ସୀମାର କାନ୍ଧରେ ଥୋଇଦେଲି। ସେ ସୀମାର କାନ୍ଧ ଉପରେ ହାତ ଦେଇ କୁତୁକୁତୁ କରୁଥିଲା। ସୀମା ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା, ମୁଁ ହସିଦେଇ ତା କାନ ପାଖରେ ଯାଇ କହିଲି, ‘ଲାଜ କରନି, ଏଞ୍ଜୟ୍ କର’। ଧିରେ ଧିରେ ବିଜୟର ହାତ ସୀମାର କାନ୍ଧତଳ ଦେଇ ତା ଦୁଧ ଚିପିବାକୁ ଆରମ୍ଭକଲା। ମୁଁ ନିରବ ହୋଇ ବସିଥିଲି। ରଜନୀ ବିଜୟ ପାଖରୁ ଉଠି ଆସିଲା ଆଉ ସୀମାକୁ ବିଜୟ ଆଡ଼କୁ ଠେଲିଦେଲା। ମୋ ଗୋଡ଼ଉପରେ ବସିପଡ଼ିଲା।

ସୀମା ଲାଜ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲା, ଏବେ ସେ ବି ମନଖୋଲି ଏଞ୍ଜୋଅୟ୍ କରୁଥିଲା। ଏଇ ସମୟରେ ଫିଲ୍ମ ଟା ସରିଗଲା। ଆଉ ଗୋଟିଏ ଫିଲ୍ମ ଲଗେଇବି କି ? ବୋଲି ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଥିଲି। ରଜନୀ କହିଲା, ‘ନାନୀ ଏଇଠି ବସିବୁ ନା ସେ ରୁମ୍ କୁ ଯିବୁ।’ ସୀମା ଉଠି ଠିଆହେଲା ଆଉ ଧିରେ ସେ ରୁମରୁ ବାହାରି ଚାଲିଗଲା, ତା ପଛେ ପଛେ ବିଜୟ ବି ଚାଲିଗଲା।

କବାଟ୍ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମୁଁ ଖଟ ପାଖକୁ ଆସିଲି, ରଜନି ସେଇଥି ବସିଥିଲା, ମୋତେ ଖଟ ଉପରେ ଠେଲିଦେଲା ଆଉ ମୋ ଛାତି ଉପରେ ବସିପଡ଼ିଲା। ତା ଗାଣ୍ଡି ମୋ ମୁହଁ ପାଖରେ ଥିଲା। ସେ ନଇଁ ପଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଭିତରୁ ବାହାରକୁ ବାହାର୍ କରି ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୁଁ ତା ଅଣ୍ଟାକୁ ଉଠେଇ ଆଣିଲି ଆଉ ତା ବିଆକୁ ମୋ ପାଟି ଉପରେ ରଖି ଚାଟିଲି। ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା। ଏଇମିତି ଚାଟୁ ଚାଟୁ ସେ ଝଡ଼ିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତା ପାଟିରେ ରସ ଢାଳିଦେଲି। କିଛି ସମୟ ପୁଣି ଆମେ ଫିଲ୍ମ୍ ଦେଖିଲୁ। ଏଇ ସମୟରେ କବାଟରେ ଖଡ଼ ଖଡ଼ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ମୁଁ କବାଟ ଖୋଲିଲି, ବିଜୟ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା। କହିବା ଭାଇ କଣ୍ଡୌମ୍ ଅଛି ? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ଦର୍କାର୍ ନାହିଁ, କାଲି ଆଇ ପିଲ୍ ଖୁଆଇ ଦେବା। ସେ ଖୁସିରେ ଫେରିଗଲା।

ମୁଁ ପୁଣି କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଆସିଲି ଆଉ ରଜନୀକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଖାଇଲି। ତା ବିଆକୁ ପୁରା ଓଦା କରିଦେଲି। ତାପରେ ତା ବିଆକୁ ଜିଭରେ ଗେହୁ ଗେହୁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଗେହିଲି। ସେ ଅଃ ଆଃ ଓଃ ହେଉଥିଲା, ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଉଠି ଠିଆ। ମୁଁ ବାଥରୁମକୁ ଯାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ କିଛି ସାମ୍ପୁ ଲଗେଇ ଆସିଲି ଆଉ ଟିକେ ସାମ୍ପୁ ରଜନୀରେ ଗାଣ୍ଡିରେ ଦେଇ ମୁଁ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଲି। ଟାଇଟ୍ ଥିଲେ ବି ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଫିଟ୍ ହେଇଗଲା। ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଗେହିଂ ଚାଲିଲି।

ପନ୍ଦର ମିନିଟ ଗେହିଲା ପରେ ସେ ପୁଣି ଝଡିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା ଆଉ ମୁଁ ବି।ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ରସ ଢାଳିଦେଲି। ସେ ଫାଁ ହୋଇ ଶୋଇପଡ଼ିଲା। ମୁଁ ବାଥ୍ ରୁମରୁ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ସେ ନିଜ ପୋଷାକ ସଜାଡୁଥିଲା। ମୋତେ ଦେଖି କହିଲା କାହିଁକି ପୁରୀ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ୍ କଲୁ ଜାଣିଲ ତ ଭାଇ ? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି ବିଜୟ ବି ସବୁ ଜାଣିଥିଲା ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା ହଁ। ସେ ବହୁତ ଖୁସିରେ କହିଲା, ଆଜି ମୋ ଦେହର ସବୁ ଭୋକ ତୁମେ ବୁଝେଇ ଦେଲ। ବିଜୟ ଜମ ସେକ୍ସ୍ କରିପାରନ୍ତିନି। ତୁମେ ମୋତେ ଖୁସି କରିଦେଲ। ମୁଁ କହିଲି ଏବେ ସରିନି, ଆହୁରି ଅଛି।