ଶାଳି ଦୁଧ ଚିପିଲି ନନ୍ଦନକାନନରେ (Sali Dudha Chipili Nandanakanan Re)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ମୋର ପ୍ରିୟ ବେଧୁଆ ଏବଂ ବେଧେଈ ସାଙ୍ଗମାନେ,ଆଶା କରୁଛି ମୋର ଅନ୍ୟ ଷ୍ଟୋରିି ଭଳି ଏହି ଷ୍ଟୋରିି ଭଲ ଲାଗିବ।ମୋର ପୁରୁଣା ଷ୍ଟୋରିି ନାଁ ହାଉଛି ନିମାପଡା ଟୋକିକି ଗେହିଲି ତା ଭଉଣୀ ଘରେ,କଲ୍ପନାକୁ ଗେହିଲି କୋଣାର୍କରେ।ସମୟ ନଷ୍ଟ ନକରି ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ଆଜିର ଷ୍ଟୋରିି।ଷ୍ଟୋରିି ଟିକେ ଲମ୍ବା ସେଥିପାଇଂ କ୍ଷମା କରିବେ। ମୋ ନାଁ ସନ୍ତୋଷ ମୋ ଘର ପୁରୀରେ,ଷ୍ଟୋରିି ହେଡଲାଇନରୁ ଜାଣିପାରୁଥିବେ ମୁଁ କାହା ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି।

ମୋ ଶାଳି ନାଁ ଅମ୍ବି,ଏବେ ତା ବୟସ ୨୬ ହବ।ଘର ଖୋର୍ଦ୍ଧା ପାଖ ଗୋଟେ ଗାଁରେ।ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ସେତେ ପାଠ ପଢିନି,ଗଧୁଣିଟେ।ଦୁଧ ସାଇଜ ୩୨ ହବ ସ୍ଲିମ ଫିଗର ତନୁ ପାତେଳି,ଦେଖିବାକୁ ଗୋରା ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ସୁନ୍ଦର।ମୁଁ ବାହାଘର ଆଗରୁ ବେଧୂଆ ଥିଲି କିନ୍ତୁ ବାହା ହେଲା ପରଠୁ ସୁଧୁରି ଯାଇଥିଲି ସେଥିପାଇଁ କେବେବି ମୋ ଶାଳି ଉପରେ ନଜର ପକେଇନଥିଲି କିନ୍ତୁ ଗୋଟେ ଛୋଟ ଘଟଣା ଯୋଗୁ ସମ୍ପର୍କ ବଦଳି ଗଲା ଆଉ ତା ପାଇଁ ଆଜିବି ମୋ ଶଶୁର ଘର ଯାଉନି।ମୋ ନିଜମତରେ ଯାହାବି ଚକର ନିଜ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଭିତରେ ରଖିବା କଥା ନୁହଁ।

ଆଉ ଡେରି ନକରି ଆରମ୍ଭ କରୁଛି।ଘଟଣା ୨୦୧୪ ଫ୍ରେବୁଆରୀର,ମୁଁ ମନୋଜ (ସାକ୍ଷୀଗୋପାଳ)ସାଙ୍ଗ,ଆଉ ଆମର ଜଣେ ସାଙ୍ଗ ପ୍ରଶାନ୍ତ ମାଲେସିଆ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଥିଲୁ।ସେଠି ଆମେ ସମସ୍ତେ ମେଟ୍ରୋରେ ଯାଉ ବୁଲିବାକୁ ଆମ ଯିବା ବାଟରେ ଗୋଟେ ଷ୍ଟେସନ ଆସିଲା ଇମ୍ବୀ ହଟାତ ସେ ନା ଶୁଣି ମନୋଜ ମନରେ କଣ ଆସିଲା କେଜାଣି କହିଲା ଏଠିବି ଇମ୍ବୀ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା ମନୋଜ କହିଲା ତା ଶାଳି ନାଁ ଅମ୍ବି।ମୁଁ କହିଲି ବେକାର କଥା ମୋର ତାର କିଛି ଚକର ନହିଁ।ପ୍ରଶାନ୍ତ କହିଲା ତତେ ଭରସା ନହିଁ।ମୁଁ କହିଲି ନାଁ ମୁଁ ଏବେ ବଦଳି ଯାଇଛି।ପୁଣି ଫେରିବା ବାଟରେ ସେଇ ସ୍ଟେଶନ ଆସିଲା ପୁଣି ସେମାନେ ଚିଡେଇଲେ।ଆମେ ସେଠି ୩ ଦିନ ବୁଲିଲୁ।ସବୁବେଳେ ସେଇ ସ୍ଟେଶନ ଆସିଲେ ମତେ ଚିଡେଇଲେ।ସେ ଘଟଣା ସେଇଠି ଶେଷ ହେଇଯାଇଥିଲା ଆମେ ପୁଣି ଇଣ୍ଡିଆ ଆସିଯାଇଥିଲୁ।

ଅମ୍ବି ଦିନେ ଆମ ଘରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଲା ବାହାଘର ପରେ ସେ କେବେ ଆସିନଥିଲା।ସେ ତା ବଡ ଭାଇ ସାଙ୍ଗରେ ଆସିଥିଲା ବୁଲିବାକୁ ମୋ ବାପା ବୋଉ ବାଧ୍ୟ କରିବାରୁ ସେ ରହିଗଲା।ଦିନେ ସକାଳୁ ମତେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲା ଅମ୍ବି ନନ୍ଦନକାନନ ଦେଖିନୀ ତାକୁ ଟିକେ ବୁଲେଇ ନେଇଯାଅ।ସେତବେଳକୁ ମୋର ଯାଁଳା ପୁଅ ହେଇଥାନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ସେ ଜାଇପାରିଲାନି।

ମୁଁ କହିଲି ହଉ ଟ୍ରେନରେ ଆମେ ପଳେଇବୁ ସେ କହିଲା ଟ୍ରେନରେ ଗଲେ ଲେଟ ହବ ତମେ ବାଇକରେ ନେଇଯାଅ।ମୁଁ କହିଲି ନାଁ ସେ ବସିପରିବନି।ମୋର ସେତେବେଳେ ଗୋଟେ ସିବିଆର୨୫୦ ଥାଏ।ଅମ୍ବି କହିଲା ହଁ ମୁଁ ବସିପାରିବି। ମୋର ସେ ଦିନ ଆଜିବି ମନେ ଅଛି ୩୦/୦୪/୨୦୧୪ ତାକୁ ନେଇ ମୁଁ ବାହାରିଲି ନନ୍ଦନକାନନ ଯେହେତୁ ମୋ ବାଇକ ଟା ଗୋଟେ ସୁପର ବାଇକ ମୁଁ ୧୦୦ ୧୦୦ ରେ ଚଲାଉଥାଏ

ସେ ଖାଲି ଆଗକୁ ଆସି ଯାଉଥାଏ କିନ୍ତୁ କାଳେ ଦୁଧ ବାଯିବ ସେଥିପାଇଁ ସେ ତା ହାତକୁ ମୋ ପିଠିରେ ରଖି ଦୂରକୁ ବସିଥାଏ କିନ୍ତୁ ତା ପେଣ୍ଡା ମୋ ପଛରେ ବାଜୁ ଥାଏ,ସେଥିପାଇଁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେଇଯାଇଥିଲା ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଭିତରେ।ସେତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ତା ପ୍ରତି ମନଭାବ ଖରାପ ନଥାଏ।ଆମେ ଯାଇ ନନ୍ଦନକାନନରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ମୁଁ ତାକୁ ଗେଟ ପାଖରେ ଠିଆ କରି ବାଇକ ଷ୍ଟାଣ୍ଡରେ ରଖିବାକୁ ଗଲି।

ସେତିକି ବେଳକୁ ମନୋଜର ଫୋନ ଆସିଲା କହିଲା କୋଉଠି ମୁଁ କହିଲି ଅଫିସରେ,ମୁଁ ତାକୁ ଜାଣିକି ମିଛ କହିଲି ମୁଁ ଦେଖିଲି ସେ ମତେ ମିଛରେ ଚିଡେଇବ। ସେତିକିବେଳକୁ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ବାଲା କହିଲା ଭାଇ ଗାଡି ଆଉ ଟିକେ ଆଗରେ ରଖିଲନି ମନୋଜ କହିଲା ସତ କହ କୋଉଠି ମୁଁ କହିଲି ନନ୍ଦନକାନନରେ,ଅମ୍ବି ମୁଁ ଆସିଛୁ ବୁଲିବାକୁ ସେ ସେଠୁ କହିଲା ମତେ ନୁଚେଇକି ଯାଇଛୁ ମୁଁ ସେଦିନ ଚିଡେଇଲି ବୋଲି କଣ ଆମ ଦିଜଣ ଉପରେ ରାଗିଲୁ।

ମୁଁ କହିଲି ଆରେ ସେ କଥା ନୁହଁ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲା ସେ ନନ୍ଦନକାନନ ଦେଖିନୀ ତାକୁ ଟିକେ ବୁଲେଇକି ନେଇ ଆସ।କହିଲା ଆଜି ମଉକା ମିଳିଛି କିଛି ହବ ବୋଧେ ମୁଁ କହିଲି ମୁଁ ସୁଧୁରି ଯାଇଛି ତୁ କଣ ଜାଣିନୁ କି। ସେ କହିଲା ଶାଳିତ ସେଥିରେ ସୁଧୁରିବାର କଣ ଅଛି,ସେତିକି ବେଳକୁ ଅମ୍ବି ଫୋନ କଲା ମୁଁ କହିଲି ମୁଁ ଯାଉଛି ଅମ୍ବି ଫୋନ କଲାଣି ମୁଁ ଯାଉଛି ମନୋଜ କହିଲା କଣ ହେଲା ମତେ କହିବୁ ମୁଁ କହିଲି କିଛି ହବନି କହିବି କଣ।ତାପରେ ଅମ୍ବିର ମୋର ନନ୍ଦନକାନନ ଭିତରକୁ ଗାଲୁ ସେ ବହୁତ ଖୁସି ଜଣା ପଡୁଥାଏ।

ପ୍ରଥମେ ଭାଲୁ କିଛି ବାଘ ଦେଖିକି ହାତୀ ପାଖକୁ ଗଲୁ।ସେ ହାତୀ ଶୁଣ୍ଢରେ ପଇସା ଦେଲା ସେହି ସମୟରେ ମୁଁ ତାର ଫୋଟୋ ଉଠେଇଲି,ଆଗରୁ ବି ବାଘ ଭାଲୁ ପାଖରେ ବହୁତ ଫୋଟୋ ଉଠେଇଥିଲି ।ସେ କହିଲା ଫୋଟୋ କେମିତି ହେଇଛି ଟିକେ ଦେଖାଅ।ମୋ ଫୋନ ବହୁତ ଦାମିକିଆ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ କାହା ହାତକୁ ଫୋନ ଦିଏନି କାଳେ ହାତରୁ ଖସି ଭାଙ୍ଗିଯିବ।

ଖରା ଦିନ ଥିବାରୁ ଫୋନରେ ଠିକରେ ଦେଖା ଯାଉନଥାଏ ସେ ମୋ ପଖକୁ ଲାଗିକରି ଠିଆ ହେଇ ମୋ ଫୋନରେ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲା ସେତେବଳକୁ ତା ବାଁ ପଟ ଦୁଧ ମୋ ଡାହାଣ ହାତରେ ଚାପି ହେଇକି ଥିଲା ,ଦୁଧ ମୋ ହାତରେ ଚାପି ହବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ,ନରମ ନରମ ଛୋଟ ଛୋଟ ଦୁଧ।ଇଛା ହାଉଥିଲା ସେଇଠି ଦଳିଦେବାକୁ କିନ୍ତୁ ବହୁତ ଲୋକ ସେଠି ବୁଲୁଥିଲେ।ମୋ ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେଇ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଭିତରୁ ବାହାରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା।

ମୁଁ ତାକୁ ଅନେଇଲା ବେଳକୁ ସେ ପୁରା ଫୋନରେ ବ୍ୟସ୍ତ,ମୁଁ ଜାଣିନୀ ସେ ଜାଣିଶୁଣି ତା ଦୁଧ ମୋ ହାତରେ ଲଗେଇଥିଲା କି ଅଜାଣତରେ ସେ ଯାହା ହଉ ବାଧ୍ୟ ହେଇ ମୁଁ କହିଲି ତୋ ଛାତି ମୋ ହାତରେ ବାଜୁଛି,ସେ ଟିକେ ଦୂରେଇଗଲା ମାର୍ଚ ମାସ ପ୍ରବଳ ଖରା ହଉଥାଏ।ଜେବ୍ରା ଆଡକୁ ଗଲା ବେଳକୁ ଗୋଟେ ପାର୍କ ଡାହାଣ ପଟେ ଥିଲା ଆମେ ଯାଇ ଗୋଟେ ଗଛତଳେ ଚଉକିରେ ବସିଲୁ।

କଥା ହେବା ଭିତରେ ମୋର ତା ଦୁଧ ଉପରେ ନଜର ପଡିଲା ମୁଁ ନିଜ ମନକୁ ବୁଝେଇବା ପାଇଁ ଅଲଗା ଆଡେ ଅନେଇଲି।ଦେଖିଲି ଆମ ସାମ୍ନାରେ ଟିକେ ଦୁରକୁ ଗୋଟେ ଗଛ ତଳେ ଟୋକା ଟୋକୀ କିସ କରା କରି ହଉଥିଲେ।ମୁଁ ତାକୁ କହିଲି ଦେଖ ସାମ୍ନାରେ ସେ ଟୋକା ଟୋକୀ କଣ ହଉଛନ୍ତି ସେ ଟିକେ ଲାଜେଇଗଲା।ସେତିକି ବେଳେ ଆମ ଚାରିଜଣ ଛଡା ସେଇ ପାର୍କରେ କେହି ନଥିଲେ।

ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ସେତିକି ବେଳକୁ ଚୋର ଚଣ୍ଡାଳ ବୁଦ୍ଧି ଆସିଲା କେଜାଣି ମୁଁ ତପାଖକୁ ଲାଗିଗଲି ତାକୁ ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ପଛପଟୁ ହାତ ପୁରେ ଦିହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବାରେ ଲାଗିଲି।କି ଦୁଧ ଖାଲି ବେଲ ଭଳିଆ ହେଇଥାଏ ବହେ ଚିପିଲି ସେ ଖାଲି ଛାଡ ଛାଡ ହଉଥାଏ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଶୁଣିଲିନି ସେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ସେଠୁ ଉଠି ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା ମୁଁ ତା ମନ ବୁଝେଇବାକୁ ସରୀ କହିଲି ସେ କହିଲା

ମୁଁ ତମକୁ କଣ ଭାବୁଥିଲି ତମେ କଣ ବାହାରିଲ। ଆଜି ୦୫ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୨୦ ଏବେବି ସେ ମୋ ସଙ୍ଗେ କଥା ହଉନି କି ମୋ ଘରକୁ ଆସୁନି ମୁଁବି ମୋ ଶଶୁର ଘରକୁ ଯାଉନି କେବଳ ଏଇ କଥା ପାଇଁ।ଏମିତିକି ଏଇ ଘଟଣା ପରେ ମୁଁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମନୋଜ ସହିତ କଥା ହଉନି କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଅଲଗା କାରଣ ଦେଖେଇ କଥା ବନ୍ଦ କରିଦେଇଛି।ଏମିତିକି ମୋ ଘର,ମୋ ଶଶୁର ଘର ଭାବୁଛନ୍ତି ଜ୍ଵାଇଁ କଣ ପାଇଁ ଆସୁନାହାନ୍ତି। ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଗୋଟେ କଥା କହିବି ଯାହାବି ଚକର ରଖ ନିଜ ସମ୍ପର୍କ ବାହାରେ , ତାଦ୍ଵାରା କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଲେ ପଛରେ ଭାବିବାକୁ ପଡିବନି।