ସାନ ଭଉଣୀ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡର ମୁଶଳ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ସହି ପାରିଲିନି - 2 (Sana Bhauni BoyfriendRa Mushal Banda Dekhi Sahiparilini -2)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପୁଣିଥରେ ସ୍ବାଗତ ଏଇ କାହାଣୀ ର ଦ୍ବିତୀୟ ଭାଗକୁ । ଆଶା ପ୍ରଥମ ଭାଗ ପରି ଏଇ ଭାଗଟା ବି ଭଲ ଲାଗିବ ।

ମୁଁ ଦ୍ବନ୍ଦର ଦୋ ଛକିରେ ରହି ତା’ଠୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଛିଡାହେଲା ପରେ ସିଏ କଣ ହେଲା କହି ଲାଇଟ୍ ଅନ୍ କରି ଦେଲା ଆଉ ମୋ ଭଉଣୀ ସ୍ଥାନରେ ମତେ ଦେଖି ବୋଧହୁଏ ଭୟରେ ଥରି ଉଠୁଥିଲା । ଏପଟେ ମୁଁ ବି ଲାଇଟ୍ ଅନ୍ ହେଉ ହେଉ ତା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା ଦେହର ସେଇ ଅଙ୍ଗକୁ ଦେଖି ଆବାକ୍ ହେଇ ରହିଗଲି । ମାଆଁ ଲୋ….. କେତେ ବଡ଼ ବାଣ୍ଡଟିଏ ଲୋ ମାଆଁ ! ପୁରା ହାତେ ଲମ୍ବ ହେବ । କଳା ମିଶ୍ ମିଶ୍ ହେଇ ଉପରକୁ ଟେକି ହେଇଛି, ତା ଛାତି ଉପର ଯାଏଁ । ଆଉ ଅଗ୍ର ଭାଗର ସେଇ ଟୋପାଟା ତ ଏକ ବଡ଼ ମାଗୁର ମାଛର ମୁଣ୍ଡ ପରି ଦେଖା ଯାଉଛି । ସେଇ ଟୋପାଟାକୁ ଢାଙ୍କି ରଖିବାର ଚମଡାଟା ତ ବିଲକୁଲ୍ ହିଁ ନାହିଁ । ଅଗ୍ର ଭାଗଟା ଯେମିତି ମାଗୁରମୁଣ୍ଡ ପରି ବଡ଼ ଦେଖା ଯାଉଛି, ସେଇ ମୁଣ୍ଡର ତଳକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ପୁଣି ଯେମିତି ମୋଟା ମୋଟା ହେଇ ମୂଳଟା ଗୋଟିଏ କୋଦାଳର ଦଣ୍ଡ ସଦୃଶ । ଠିକ୍ ମୂଳକୁ ଲାଗି କିଛି ଅଂଶର ବାଲ ଗୁଡାକୁ ଅତି ଯତ୍ନରେ ଶେଭ୍ କରି ବାକି ଚାରିପଟେ ଫ୍ରେଞ୍ଚ କଟ୍ ଦାଢି ପରି କେରା କେରା କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ଘନକଳା କେଶଗୁଚ୍ଛ । ତାର ସେଇ ମୁଶଳ ସାଇଜ୍ କୁ ଜାଣି ମସ୍ତ୍ ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଥାଏ ।

ସେ ଦେଖୁଥାଏ ମତେ ଆଉ ମୁଁ ତା ବାଣ୍ଡକୁ । ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ମୋ ଡ୍ରିମ୍ ସାଇଜ୍ ର ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି  ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ବାସର ବେଗ ବଢି ଯାଇ ଦେହଟା ହଠାତ୍ ଗରମ ହେଇଗଲା ଆଉ ଭକ୍ କିନା ବିଆ ଭିତରୁ ଗରମ ପାଣି ପୁଳାଏ ଗଳି ପଡିଲା । ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଧାଇଁ ଯାଇ ତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ସକସକ ଚୁସିଚାଟି ପକାନ୍ତି ।

ମୁଁ ଅପଲକ ଆଖିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଅନାଇଁ ଏପରି ଭାବୁ ଭାବୁ ସିଏ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହୋଇ ବେଡ଼୍ ଉପରେ ପକେଇ ଥିବା ତା ଗାମୁଛାଟିକୁ ଆଣି ଫଟାଫଟ୍ ଗୁଡେ଼ଇ ହେଲା ଆଉ ସରି ସରି କହି ଚାଲି ଯାଉଥିଲା । ମୁଁ ତ ଦ୍ବାର ସାମ୍ନାରେ ଥିଲି, ତା ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ ବେଡ଼୍ ଉପରକୁ ଠେଲି ଦେଲି ଆଉ “ରୁହ, ତୋ ସହ କିଛି କଥା ଅଛି” କହି କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି । ସେ ଅପରାଧୀଟିଏ ପରି କେତେବେଳେ ମୋ ମୁହଁକୁ ତ କେତେବେଳେ ତଳକୁ ଅନାଇଁ ଥର ଥର ହେଇ କମ୍ପୁଥାଏ । ଆଉ ବୋଧହୁଏ ସେଇ ଭୟରେ ତା ଟେଙ୍ଗେଇଲା ବାଣ୍ଡଟା ବି ଗାମୁଛା ଭିତରେ ଭୀତତ୍ରସ୍ତ ଦଣ୍ଡ ସାପଟେ ପରି ନରମି ଯାଉଥାଏ ।

ମନର ସବୁ ଭାବାବେଗକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ତାକୁ ଖଟରେ ବସିବାକୁ କହି ମୁଁ ବି ବସିଗଲି ତା ଠୁ ଟିକିଏ ଛଡେଇ ହେଇ । ତଥାପି ସେ ଡରୁଥାଏ । କହିଲି, “ମୋ ଭଉଣୀ ଜୀବନ ସହିତ ଏମିତି କାହିଁକି ଖେଳୁଛୁ ?” ସେ ନିରବ ରହି ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରି ଦେଇଥାଏ । ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ କହିଲି, “କଣ ହେଲା, ଏମିତି ଚୁପ୍ ହେଇଗଲୁ ଯେ ?” ଏଥର ସେ ଚମକିଲା ପରି କହିଲା, “ନା ନା ମୁଁ କାହିଁକି ଖେଳିବି ଯେ ? ମୁଁ ତ ତାକୁ ବହୁତ ଭଲପାଏଁ ।“

ମୁଁ- ଦେଖୁଛି, ଏଇଟା ତ ତୋ ଭଲ ପାଇବା । ଏମିତି ନଙ୍ଗଳା ହେଇ ରାତିସାରା ତା ଦେହକୁ ଖୁଣି ଖାଇବୁ ଆଉ ଶେଷରେ ଯଦି କିଛି ହେଇଯାଏ, ସେମିତି ତାକୁ ଛାଡିଦେଇ ପୁଣି ଆଉ କାହା ଘରକୁ ଏମିତି ନଙ୍ଗଳା ହେଇ ଧାଇଁ ଯିବୁ…..

ସେ- ପ୍ଲିଜ୍….. ତୁ ଏମିତି କାହିଁକି କହୁଛୁ ଯେ…? ମୁଁ ଏସବୁକୁ ଆଗରୁ ବି ମନା କରୁଛି, ହେଲେ ତୋ ଭଉଣୀ ମତେ ମାଇଚିଆ, ହିଞ୍ଜଡ଼ା କହି ଏମିତି କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଛି ପରା । ଏଇ ଦେଖ୍…. ସେ କେମିତି ତା ନଙ୍ଗଳା ନଙ୍ଗଳା ଫଟୋ ମତେ ପଠେଇ କଣ କଣ ସବୁ କରିବାକୁ ହ୍ବାଟସଆପ୍ କରିଛି ।“ ଏଇଆ କହି ତା ମୋବାଇଲ ମତେ ଦେଖେଇ ଦେଲା । ଇସ୍….. ସତକୁ ସତ ମୋ ଭଉଣୀଟା ବି ଏତେ ଅଲାଜୁକି…. ମୁଁ ଭାବି ନ ଥିଲି । ତା ନଙ୍ଗଳା ନଙ୍ଗଳା ଫଟୋ ଗୁଡାକ ଆଉ ତା ତଳେ ତଳେ ତା ଦେହର କୋଉ କୋଉ ଅଙ୍ଗକୁ କେମିତି କେମିତି ରୋମାନ୍ସ କରିବ ସବୁ ଏମିତି ଭାବେ ଲେଖି ପଠେଇଛି ଯେ ପଢୁ ପଢୁ ମୋ ଦେହ ପୁରା ଗରମ ।

ଆପଣା ସୁନା ତ ଭେଣ୍ଡି, ତାକୁ ଆଉ କଣ କହିବି ? ସେ ଏଥର ମୋ ହାତରୁ ମୋବାଇଲ ନେଇ କହିଲା, “ଏବେ କହ, ଗୋଟିଏ ଯବାନ ଟୋକିର ଏମିତି ନଙ୍ଗଳା ନଙ୍ଗଳା ଫଟୋ ତଳେ ଏମିତି ଏମିତି ମେସେଜ୍ ପଢି କୋଉ ମରଦ ଟୋକା ସହି ପାରିବ ? ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଏକଦମ୍ ନିରବ ହୋଇ ତା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି । ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, “ସବୁବେଳେ ପୁଅମାନେ ଦୋଷୀ ହୁଅନ୍ତି ନି । ଝିଅମାନେ ହିଁ ତାଙ୍କୁ ଏମିତି କାମ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରନ୍ତି ଆଉ ଶେଷରେ ବିଚରା ପୁଅ ହିଁ ଧୋକେବାଜ ହୁଏ ।“ ଏଇ କ୍ଷେତ୍ରରେ ତା କଥା ଅକ୍ଷରେ ଅକ୍ଷରେ ସତ । କି ଜବାବ ଆଉ ଦେବି ତାକୁ ।

ଶେଷରେ ନିଜ ଦୋଷ ସ୍ବୀକାର କରି ନେହୁରା ହେଲି, “ପ୍ଲିଜ୍, ସେ ସିନା ଛୋଟ ଅଛି, ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ଜାଣି ପାରୁନି, ତୁ ତ ଠିକ୍ କଣ ଭୁଲ୍ କଣ ସବୁ ଜାଣିଛୁ ନା ? ତା ସହ ଆଉ ଏମିତି କର୍ ନା, ପ୍ଲିଜ୍ ।“ ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ କଣ ଭାବିଲା କିଏ ଜାଣେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇ ନିରବ ରହିଲା । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ନିରବ ରହିଥିବା ବେଳେ ହଠାତ୍ ଲାଇଟ୍ ଚାଲିଗଲା । ଆଉ ଏଇ ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ ତାର ସେଇ ରୋମାଞ୍ଚିତ ସ୍ପର୍ଶ ଗୁଡାକ ପୁଣିଥରେ ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ଝଲସି ଉଠି ଦେହମନକୁ ଥରେଇ ଦେଲା । ଆଖିରେ ବାରମ୍ବାର ଝଲସି ଉଠୁଥିଲା ତାର ହାତେ ଲମ୍ବର କଳା ମିଶ୍ ମିଶ୍ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ।

ଥରେ ହେଲେ ତାକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାର ମଜା ନିଅନ୍ତି କି ନା ମୋ ସ୍ବପ୍ନକୁ ଏମିତି ଅଧୁରା ଛାଡ଼ି ଦିଅନ୍ତି ଯେ ? ଏମିତି ଭାବୁ ଭାବୁ ସେ କହିଲା, “ହଉ, ଲାଇଟ୍ ବି ତ ଚାଲିଗଲା, ଏବେ ମୁଁ ଯାଉଛି ।“ ମୋର ଯେ ତାକୁ ଛାଡିବାକୁ ଜମାରୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉ ନ ଥିଲା । କେଜାଣି କାହିଁକି ମନର ସେଇ ଦ୍ଵନ୍ଦ ଭିତରେ ଦେହଟା ସବୁବେଳେ ଝୁଣିଝାଣି ହେଇ ତାକୁ ପୁଣିଥରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ, କେମିତି ?

ସେ ଉଠିକି କବାଟ ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ ଅଜାଣତରେ ଡାକି ପକେଇଲି, “ଏମିତି ଅନ୍ଧାରରେ ମତେ ଏକା ଛାଡିଯିବୁ କି ….?  ମତେ ଅନ୍ଧାରକୁ ଡରଲାଗେ ।” କଣ ଭାବିଲା କେଜାଣି କବାଟ ନ ଫିଟାଇ ସେମିତି ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, “ହଉ, ଠିକ୍ ଅଛି, ଲାଇଟ୍ ଆସୁ, ଯିବି ।“ ସେ ମୋର ଠିକ୍ ସାମ୍ନାରେ ଠିଆ ହେଇଥିଲା ନା କଣ ? ମୁଁ ହାତ ହଲାଉ ହଲାଉ ମୋ ହାତଟା ତା ଦେହରେ ବାଜିବାରୁ ମୁଁ ତାକୁ ଧରି ଖଟରେ ବସେଇବାକୁ କରୁ କରୁ ହଠାତ୍ ପୁଣି ଲାଇଟ୍ ଜଳି ଯିବାରୁ ଦେଖିଲି ମୋ ହାତଟା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠାଇ ଧରୁଛି । ଧରୁଛି କଣ ଧରି  ତ ପକେଇଲି । ପୁଣିଥରେ ଯେମିତି ଦେହରେ କରେଣ୍ଟ ଚଢିଗଲା । ସେ ବି ହସିଦେଲା ଆଉ ମୁଁ ବି । ଏମିତି ହସି ହସି କହିଲି, “ସରି, ଭାବୁଥିଲି ଅନ୍ଧାରରେ ଏଣେତେଣେ ବାଡେଇ ନ ହେବୁ ବୋଲି ଗୋଡ଼ ନା ହାତକୁ ଧରି ଧୀରେ ଖଟରେ ବସେଇ ଦେବି । ହେଲେ….”

ମୋ କଥା ଶୁଣି ସିଏ ବି ଲାଜମିଶା ହସଟିଏ ହସିଦେଇ କହିଲା, “ଅନ୍ଧାରରେ ଏମିତି ହେଇଯାଏ ।“ ତା କଥାର ପ୍ରତି ଉତ୍ତରରେ ମୋ ମୁହଁରୁ ବି ବାହାରି ପଡିଲା, “ଯୋଉ ସାଇଜ୍ ହେଇଛି, ଗୋଡ କି ହାତ କଣ ଜଣା ପଡିବ ବା ?” ସିଏ ବି ଏଥର ହସିଦେଇ କହିଲା, “ମୁଁ ବି ତ ସେତେବେଳେ ଅନ୍ଧାରରେ ତତେ ତୋ ଭଉଣୀ ଭାବି, ଦିନକରେ ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ କେମିତି ହେଇଗଲା କହୁଥିଲି ।“ ତା କଥା ଶୁଣି ଦୁହେଁ ପୁଣିଥରେ ହସି ଉଠିଲୁ ଆଉ ମୁଁ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲି, “ମୋର କଣ ମୋ ଭଉଣୀ ଠାରୁ ବଡ଼ ?” ସିଏ ବି ସେମିତି ଅଧା ଲାଜମିଶା ଚାପା ସ୍ବରରେ କହିଲା, “ହଁ, କେମିତି ନୁହେଁ ? ଅନେକ ବଡ଼ । ତାର ମୋ ଦୁଇ ହାତରେ ଆସିଯାଏ….”

ମୁଁ- ଆଉ ମୋର…?

ସେ- ଦି ହାତରୁ ବି ବଳି ପଡୁଥିଲା…. ଆଉ ମସ୍ତ୍ ମୁଲାୟମ ଲାଗୁଥିଲା…. ସେଇଥିପାଇଁ ତ ଛାଡିବାକୁ ଜମାରୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉ ନ ଥିଲା ।

ତାର ଏମିତି ଏମିତି କଥା ଶୁଣି କିଛି ସମୟ ଆଗରୁ ସେ ମୋ ସହ କରୁଥିବା ସବୁକିଛି ପୁଣିଥରେ ରିପିଟ୍ ହେଇଗଲା ପରି ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠିଲା । ଦେହଟା ଶୀତେଇ ଲୋମଗୁଡାକ ପୁଣିଥରେ ଟାଙ୍କୁରି ଉଠିଲା । ତେଣୁ ମୁଁ ବି ଧୀରେ ତାକୁ ଥରେ କଣେଇଁ ଚାହିଁ ପୁଣି ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲି, “ସେଇଥିପାଇଁ ଏତେ ଜୋର୍ ଜୋରରେ ଦଳି ପକଉଥିଲୁ ନା ?

ସେ-(ମୁଁ କଣେଇଁ କଣେଇଁ ଦେଖୁଥାଏଁ, ତାର ସେଇଟା ତା ପିନ୍ଧା ଗାମୁଛାଟିକୁ ବାରମ୍ବାର ଟେକି ଦେଉଥାଏ ଆଉ ସିଏ ତାକୁ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ଚାପି ରଖୁଥାଏ । ଏମିତି ଦବେଇ ରଖୁ ରଖୁ କହିଲା) ହଁ….. ଦିନକରେ ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଉ ଏମିତି ଜବରଦସ୍ତ ଫିଗର୍ ହେଇଗଲା ଭାବି ମୁଁ ତ ପୁରା ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇଯାଇଥିଲି ଆଉ ।

ମୁଁ- ତା’ର ଭଲ ଲାଗେ ନା ମୋର ଲାଗିଲା ?

ସେ-(ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଦବେଇ ଦବେଇ)  ତା’ଠୁ ତୋର ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଉ ପୁରିଲା ପୁରିଲା ନା । ହାତରେ ବାଜୁ ବାଜୁ ଆଉ ସହି ହେଲାନି । ସେଇଥିପାଇଁ ତ ଧରୁ ଧରୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେଲି ।

ତାର ଏମିତି କଥା ଶୁଣି ମୋ ଦେହ ପୁରା ଗରମ । ଲାଗୁଥିଲା ପୁଣିଥରେ ସେମିତି ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ମୋର ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦଳି ଦଳି ଚୁଚୁମି ଖାଇ ଯାଆନ୍ତା କି ? ସତରେ କଣ ଚିପି ଚିପି ଖାଉଥିଲା ମ….. ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ଏବେ ମୁଁ ତା ଉପରକୁ ଚଢି ତା ପାଟିରେ ମୋ ଦୁଧକୁ ଭରି ଦିଅନ୍ତି । ଏଇଆ ଭାବି କହିଲି- ହୁଁ….ଉଁ….. ମିଛୁଆ…. ଆଉ ଟିକିଏ ଡେରି ହେଇ ଯାଇଥିଲେ ତୋର ଏଇଟାକୁ ବି ପୁରା ପୁରେଇ ଦେଇ ଥାଆନ୍ତୁ ନା….

ସେ-(ଆହୁରି ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡି ପକେଇ) ହଁ…. ଦିନକରେ ଏମିତି ବଢିଯାଇ ତାଜା ରସମଲେଇ ପରି ଲାଗିଗଲା ମାନେ ଆଉ ସହି ହେବ କି……

ମୁଁ- ଆଉ ଯେତେ ବଡ଼ ଗୋଟାଏ ଧରିଛୁ ଯେ ତ ମୋର ପୁରା ଫଟେଇ ଦେଇଥାଆନ୍ତୁ ନା…? (ହସିଦେଇ)

ସେ- ହୁଁ….ଉଁ…… ସେଇଟା କଣ ଫାଟେ କି ?

ମୁଁ- ହୁଁ….ଉଁ…. (ମୁଁ ବି ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ପାରୁ ନ ଥାଏଁ କି ସେ ବି ବୋଧହୁଏ । ସେମିତି ସେ ମୋ ଆଗରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଦବେଇ ରଖିବାକୁ ଯାଇ ଅନେକ ସମୟରେ ଗାମୁଛା ସହ ଟେକି ଧରି ରଗଡି ପକାଉଥାଏ । ହେଲେ ଆରମ୍ଭ କରିବୁ କେମିତି ବୋଧହୁଏ ସିଏ ବି ଜାଣୁ ନ ଥାଏ କି ମୁଁ ବି । ଏମିତି ମୋର ଦେଖୁ ଦେଖୁ ପୁଣିଥରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଗାମୁଛା ସହ ରଗଡି ଦେବାରୁ ମୋର ଅସମ୍ଭାଳ । ତେଣୁ ସହି ନ ପାରି କହିଲି- ହୁଁ…ଉଁ…. ଫାଟି ଯିବନି…. ବାପ୍ ରେ…. କେତେ ବଡ଼ ଗୋଟାଏ ରଖିଛୁ ଆଉ….

ସେ- (ବୋଧହୁଏ ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ । ଏଥର ମତେ ଦେଖେଇ ଦେଖେଇ ସେମିତି ଗାମୁଛା ସହ ଜୋର୍ ଜୋରରେ ରଗଡିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତାହା ଦେଖି ମୋ ହାଲତ ଖରାପ । ଆଉ ବିଲକୁଲ୍ ସହି ହେଉ ନ ଥାଏ । ହେଲେ ମୁଁ ଝିଅଟିଏ ହେଇ ଏତେ ଏତେ ଖୁଲମ୍ ଖୁଲା ସବୁ କହିଗଲିଣି, ସେ ମରଦ ଟୋକାଟା ମୋ ଉପରେ ପୁରା ଭିଡି ପଡିବା କଥା ନା । ଏମିତି ମତେ ଦେଖେଇ ଦେଖେଇ ଖାଲି ରଗଡୁଛି କଣ ମ । ବୋଧହୁଏ ସିଏ ବି ଭାଉ ଖାଉଛି । କାଳେ ମୁଁ ପୁଣି କହିଦେବି, ତୁ ଏମିତି ମୋ ଭଉଣୀ ଉପରେ ମାଡି ବସୁଥିବୁ ବୋଲି । ନା…. ଲାଗୁଛି ଇଏ ଆଉ ମୋ ଉପରେ ମାଡି ବସିବନି । ତାର ସେଇଟାକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାର ସୁଖ ପାଇବାକୁ ହେଲେ ମତେ ହିଁ ଆହୁରି କିଛି ପାଦ ଆଗକୁ ବଢିବାକୁ ହେବ ।

Sana Bhauni BoyfriendRa Mushal Banda Dekhi Sahiparilini -2  ଏଇଆ ଭାବି ତା ଅଜାଣତରେ କଣ ଗୋଟିଏ ଛାତିରୁ ଝାଡିଲା ପରି ଛାତିକୁ ପିଟି ହେଲି ଯେଉଁଥିରୁ ମୋ ଦୁଧ ଯୋଡାକ ଭିତରେ ଭିତରେ ନାଚି ଉଠି ନାଇଟିଟାକୁ ବି ଦୋହଲାଇ ଦେଲା ଆଉ ଛାତିରୁ ଗଳାଟା ସାମାନ୍ୟ ତଳକୁ ଖସି ବୋଧହୁଏ ଦୁଧର ଫାଳେ ଲେଖାଏଁ ତାକୁ ପୁରା ଦେଖାଗଲା । ଏହା ଦେଖି ସେ ବି ଏକଦମ୍ ପାଗଳ ପରି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡି ଓଠକୁ କାମୁଡି କାମୁଡି କାମୁକଭରା ସିତ୍କାର ଛାଡିବାରୁ ମୁଁ ବି ତୃଷ୍ଣାର୍ତ୍ତ ହରିଣୀଟେ ପରି କାମ ଜ୍ବାଳାରେ ଜର୍ଜରିତ ହେଇ କହିଲି- “ଏଇନେ ପୁଣି ସେଇଟା କେମିତି ହେଉଛି ଯେ…. ?”

ସେ ଏଥର ତା ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଛାତିକୁ ଫୁଲାଇ ଫୁଲାଇ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ଥର ଥର କଣ୍ଠରେ ମତେ ଦେଖି କହିଲା, “ତୋର ଏମିତି ଦେଖିକି ପରା ଆଉ ସହି ହେଉନି ।“ ମୁଁ ମିଛଟାରେ କିଛି ନ ଜାଣିଲା ପରି ସରାଗ ଦେଖେଇ କହିଲି, “ହୁଁ…ଊଁ….. ମୋର କଣ ଦେଖିଲୁ ଯେ ସହି ହେଉନି….?” ସେ ଏଥର ପୁରା ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ଲାଜ ସରମ ଡର ଭୟ ସବୁ ଛାଡି କହିଲା, “ନାଇଟି ଭିତରୁ ତୋ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ସହି ହେଉନି, ଯେମିତି ଗୋଲ୍ ମଟୋଲ୍ ହେଇ ବାହାରକୁ ଫୁଟି ବାହାରି ପଡୁଛି ନା…. ଧରି ପକେଇ ଦଳିଚକଟି ଖାଇଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ।“ ତା କଥା ଶୁଣି ମୋ ଦେହ ଝୁମେଇ ଗଲା ଗୋଡହାତ ଥରି ଉଠି ଉତ୍ତେଜନାରେ କମ୍ପି ଉଠିଲି ।

ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଉଠିଯାଇ ତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ପକେଇ ଖଟରେ କଚାଡି ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ମୋ ଦୁଧକୁ ତା ମୁହଁରେ ଦେଇ ଜାକି ଦିଅନ୍ତି । ହେଲେ ପାରୁନି । ତେଣୁ ମୋ ଦେହର ଉଦ୍ଦାମତାକୁ ବି ତାକୁ ଦେଖେଇବାକୁ ଯାଇ ତା ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶାଇ ଓଠକୁ ଓଠରେ କାମୁଡି ପକେଇ ଥରି ଥରି କହିଲି- “କିଏ ସେ ତତେ ମନା କରୁଛି ?” ମୋ ମୁହଁରୁ ଏମିତି ଶୁଣିଛି କି ନାହିଁ, ଘାଇଲା ବାଘଟେ ପରି ଝପଟି ପଡି ମତେ ସେଇ ଖଟ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା ଆଉ ମୋ ଉପରେ ଶୋଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଦଳି ପକେଇ ନାଇଟିଟାକୁ ଫାଡି ପକେଇଲା । ୱ।ଓ… ଲାଗିଲା ଯେମିତି ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପରେ ମୋ ଗରମ ଦେହରେ ଅସରାଏ ପାଣି ଛିଟିକି ପଡିଲା । ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ମୁଁ ବି ତାକୁ ସହମତି ସୂଚନା ଦେଇ ତାକୁ ଭିଡି ଧରି ଚୁମି ଚାଟି ପକେଇଲି । ଏଥର ଆଉ ତାକୁ ସମ୍ଭାଳେ କିଏ ?