ସାନ ଭଉଣୀ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡର ମୁଶଳ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ସହି ପାରିଲିନି (Sana Bhauni BoyfriendRa Mushal Banda Dekhi Sahiparilini)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

Xnxxstories.In ସମସ୍ତ ପାଠକପାଠିକାଙ୍କୁ ସ୍ବାଗତ । ମୋ ନାଆଁ କଳାବତୀ ( ଛଦ୍ମନାମ ) । ମୁଁ ଏବେ ବାହାଶାହା ହେଇ ଦୁଇଟା ଛୁଆର ମାଆଁ ହେଇ ସାରିଲିଣି । କିନ୍ତୁ ଘଟଣାଟି ହେଉଛି ମୋ ବାହାଘର ପୂର୍ବର । ଆଉ ଏହା କାହାଣୀ ନୁହେଁ, ଏକ ନିରାଟ ସତ୍ୟ ଘଟଣା, ଏବେ ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ଯୋଗୁଁ ଟିକେ ଖାଲି ସମୟ ପାଇ ଥିବାରୁ ଭାବିଲି ଆପଣମାନଙ୍କ ସହ ଶେଆର୍ କରିନେବି । ଆଶା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିବ ।

ଯୌବନର ପହିଲି ଛୁଆଁରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ କୁଆଁରୀଙ୍କ ମନରେ ବସା ବାନ୍ଧିଥାଏ ଅସୁମାରୀ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ଓ ରଙ୍ଗ ରଙ୍ଗେଲୀ ସୁନେଲି ସ୍ବପ୍ନ । ଯେଉଁଥିରୁ ମୁଁ ହେଲେ ବାଦ୍ ଯାଆନ୍ତି କିପରି ? ଦେହରେ ଷୋଳ ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ଲାଗୁ ଲାଗୁ ରୂପ ଯୌବନର ଅପୂର୍ବ ସମ୍ଭାରରେ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଫାଟି ଉଠିଲି ଫଡ ଫଡ ଡେଣା ବାଡେଇ ବାଡେଇ ଅନେକ ଭଅଁର ମୋ ପଛରେ ଲାଗି ପଡିଲେ ।

ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ନିଜକୁ ଯେତେ ଆୟତ୍ତରେ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ବି ଶେଷରେ କେବେଠୁ ହଜିଗଲି ଗୋଟିଏ ପାଗଳ ଭଅଁର ପ୍ରେମରେ ଜାଣି ପାରିଲି ନି । ଯୌବନର ପ୍ରଥମ ପାହାଚରେ ପାଦ ଥାପିଥିଲେ ହେଁ ମୋ ଶାରୀରିକ ଅବୟବ ଗୁଡିକର ପୃଥୁଳତା ଆଉ ଯୌବନର ପ୍ରସ୍ଫୁଟନରେ ଚେହେରାର ଚମକତା ଯେତିକି ଆକର୍ଷଣୀୟ ଲାଗୁଥିଲା, ଯେ କେହି ଦେଖିଲେ ମତେ ପାଗଳ ପରି ମୋ ଆଗପଛରେ ଗୁଡେ଼ଇ ହେଉଥିଲେ ।

ବୟସ ତୁଳନାରେ ଦୈହିକ ଅବୟବ ଗୁଡିକର ଆକାର ଅସ୍ବାଭାବିକ ଭାବେ ଫୁଲିଉଠି ମୋ ସମଗ୍ର ଶରୀରକୁ ଯେମିତି ଆକର୍ଷଣୀୟ କରି ଦେଇଥିଲା । ଗାଉଁଲି ଝିଅର ପ୍ରଥମ ଯୌବନରୁ ଏମିତି ଅସ୍ବାଭାବିକ ଶାରୀରିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଯେ କେହି ଦେଖିଲେ ସହିବା ମୁସ୍କିଲ । ସାଧାସିଧା ବେଶ ପୋଷାକ । ଭିତରେ ଵି ସେମିତି କିଛି ଖାସ୍ ନାହିଁ । କେବେ କେମିତି ସେଇ ପତଳା ସେମିଜ୍ ଟିଏ ଯାହା ।

ଅନେକ ସମୟରେ ତ ସେମିତି ସେଇ ସ୍କୁଲର ପୁରୁଣା ପୁରୁଣା ସ୍କର୍ଟ୍ ବ୍ଲାଉଜ । ତଳପଟୁ ସ୍କର୍ଟ୍ ଟା ଯେତେ ଛୋଟ ହେଲେ ବି ତ ସେମିତି କିଛି ଖାସ୍ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଉପରେ ଛାତିରେ ଅସ୍ବାଭାବିକ ଭାବେ ଫୁଲି ଉଠୁଥିବା ସେଇ ପୃଥୁଳକାୟ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଦୁଇଟା ଏମିତି ଭାବରେ ଦିନକୁ ଦିନ ବଢି ଚାଲି ଥାଆନ୍ତି ଯେ, ଦିନକୁ ଦିନ ସେଇ ସାର୍ଟ୍ ର ବୋତାମ ଗୁଡ଼ିକ ଫାଡି ଫାଡି ହେବାରେ ଲାଗିଥାଏ ।

ସ୍ବଳ୍ପ ବୟସରୁ ଏମିତି ବୃଦ୍ଧି ହେବାଟା ବୋଧହୁଏ ମୋର ଯୌବନ ପ୍ରତି ସେତେଟା ସଚେତନତା ନ ଥିବାରୁ ମୁଁ ବି ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦେଉ ନ ଥାଏଁ ତେଣୁ ପ୍ରାୟ ଅନେକ ସମୟରେ ଭିତରେ ଆଉ କିଛି ପିନ୍ଧିବା ମନେ ପଡୁ ନ ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସିନା ଅନଭିଜ୍ଞ, ଦେଖିଲା ଲୋକ କଣ ସହି ପାରିବେ ? ସେମିତି କଅଁଳ ମାଂସ ଲୋଭୀ ଟୋକାଗୁଡିକ ବାରମ୍ବାର ପଛରେ ପଡିବାରୁ ମୁଁ ବି କେତେବେଳେ ଯେ ଜଣକୁ ନିଜର ଭାବିନେଲି ଜଣାନାହିଁ ।

ତାର ପ୍ରତିଟି କଥା, ପ୍ରତିଟି କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିଜକୁ ଏମିତି ହଜେଇ ଦେଲି ଯେ, ଶେଷରେ ତା ଯୋଗୁଁ ହିଁ ମୋର ରୂପ ସନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ମାଧୁରିମା ଏତେ ଆକର୍ଷଣୀୟ ହେଇ ପାରୁଛି ବୋଲି ଭାବିଲି ଆଉ ସେ ପାଗଳ ଭଅଁରର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ପର୍ଶରେ ଯେମିତି ତାହା ସାର୍ଥକ ହେଇଗଲା ପରି ମତେ ହୃଦବୋଧ ହେବାରୁ ଅଜାଡିଦେଲି ମୋର ସବୁକିଛି ତା ପାଖରେ । ଆଉ ସିଏ ବି ଭୋକିଲା କୁକୁର ପରି ଖୁଣି ଖୁଣି ଖାଇଗଲା ମୋ ଅଙ୍ଗ ଅଙ୍ଗର ସବୁତକ ଯୌବନର ମହୁ ।

ଏମିତି ରଙ୍ଗୀନ ଦୁନିଆରେ ବୁଲି ବୁଲି ଦୁଇ ବର୍ଷ କଟିଗଲା । ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ତ ସେଇଟା ମତେ ବି ଏକ ଅଜଣା ଅଶୁଣା ନୂଆଁ ଭାବନାରେ ବୁଡେଇ ଦେଇଥିବାରୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ହେଲେ ଜୀବନ ଯୌବନର ଏଇ ସୁଖକୁ ଉପଭୋଗ କରୁ କରୁ କେତେବେଳେ ଯେ ମୁଁ କୁମାରୀତ୍ବ ହରାଇ ମାଆଁ ହେବାକୁ ବସିଲି ଜାଣି ପାରିଲିନି ।

ଶେଷରେ ମାଆଁ ଠାରୁ ଗାଳିମାଡ ଖାଇ ଯାହା ଭରସାରେ ଏତେ ଆଗକୁ ବଢିଥିଲି ସିଏ ବି ମତେ ଅଧା ବାଟରେ ହାତ ଛାଡ଼ି ଭୁଲିଗଲା । ରାଜି ହେଲାନି ଯେ ମୋ ପେଟରେ ବଢୁଥିବା ସେ ପିଲାଟି ତା’ର । ବରଂ ମତେ ନାନା କଥା କହି ବିଟପିର ଆଖ୍ୟା ଦେଇ କହିଲା, “ସେ ଛୁଆଟି ତାର ନୁହେଁ, ଅନ୍ୟ କାହାର ।“

ପାଦତଳୁ ମାଟି ଯେମିତି ଖସିଗଲା । ହଠାତ୍ ଦୁନିଆଁଟା ଯେମିତି ମୋ ପାଇଁ ଅନ୍ଧାର ହେଇଗଲା । ଏମିତି ତିନିମାସ ଖଣ୍ଡେ ଘରର ଅନ୍ଧାର କୋଣ ଭିତରେ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଆଖିରୁ ନିଦ ହଜେଇଲାପରେ କୌଣସିମତେ ଆବର୍ସନ୍ କରାଇ ସେଇ ପାପବୋଝରୁ ମୁକ୍ତ ହେଲି । ଘର କୋଣରୁ ବାହାରି ଦୁନିଆଁର ଆଲୋକ ସିନା ଆଉଥରେ ଦେଖିବାର ସାହସ କଲି, ହେଲେ ମରଦ ଜାତି ଉପରେ ମୋର ଅହେତୁକ ଘୃଣା ବଢିଗଲା ।

ଜୀବନରେ ଯେ ଆଉ କାହାକୁ ଭରସା କରିବି, ସେ ବିଶ୍ୱାସ ଆଉ ରହିଲା ନାହିଁ । ସେହିପରି ଘରଲୋକେ ମଧ୍ୟ ମୋ ଉପରୁ ବିଶ୍ୱାସ ହରେଇ ସାରିଥିଲେ । ତେଣୁ ଯେନତେଣ ପ୍ରକାରେଣ ଆଉ ଦି’ବର୍ଷ ଘର କୋଣରେ ପଡି ରହିଲା ପରେ ପୁଅଟିଏ ଠିକ୍ କରି ମୋର ବାହାଘର ଠିକ୍ କରିଦେଲେ ।

ଲଗ୍ନ ସ୍ଥିର ହେଲା । ନିମନ୍ତ୍ରଣ ପତ୍ର ଛପାହେଲା । ମାଆଁ ବାପା କହିଲେ, “ଆମେ ତ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ପତ୍ର ନେଇ ଯାଉଛୁ । ସବୁଆଡୁ ବୁଲୁ ବୁଲୁ କିଛି ଦିନ ଲାଗିଯିବ । ସାନ ଭଉଣୀ ବି ଅଛି, ନଜର୍ ରଖିବୁ । ବାହାରକୁ ଗୋଡ କାଢିବୁନି, କି ତାକୁ ବି ଛାଡିବୁନି ।“ ମୁଁ ଆଉ କଣ କହନ୍ତି । ଅପରାଧିନୀ ପରି ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରି ହଁ ମାରିଲି ।

ରାତିରେ ଖାଇପିଇ ଗେଟ୍ ଭିତରପଟୁ ଲକ୍ କରି ଗୋଟିଏ ଖଟରେ ଶୋଇଲୁ । ରାତି କେତେଟା ହେବ ଜଣାନାହିଁ । ନିଦ ବାଉଳାରେ ଅଣ୍ଡାଳୁ ଅଣ୍ଡାଳୁ ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ ବାସନ୍ତୀ(ମୋ ସାନଭଉଣୀ) ନଥିଲା । ଚମକି ଉଠି ବସିଗଲି । ଲାଇଟ୍ ଜାଳି ଦେଖିଲି, ସତକୁ ସତ ସିଏ ନାହିଁ । ଗଲା କୁଆଡ଼େ ? ବାଥରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଦେଖିଲି, ନାହିଁ । କବାଟଟା ସାମାନ୍ୟ ଆଉଜା ହେଇଛି ।

ଧୀରେ ପାଦ ଚାପି ଚାପି ବାହାରିଲି । ନାଇଁ ତ, ବାହାର ଗେଟ୍ ତ ସେମିତି ଭିତରପଟୁ ଲକ୍ ଅଛି । ହେଲେ ୟେ କଣ, ବାପାଙ୍କ ରୁମ୍ ଲାଇଟ୍ ଜଳୁଛି ଯେ ! ସେ ତ ନାହାଁନ୍ତି । ବାପାଙ୍କ ରୁମ୍ ରେ ସେ କଣ କରୁଛି ? ଭିତରପଟୁ କବାଟ ଝରକା ସବୁ ବନ୍ଦ । କିଛି ଦେଖି ହେଲା ନି । ହେଲେ ଭିତରୁ ସେ ଯୋଉ ଶବ୍ଦ ଗୁଡ଼ିକ, ତାହା ସହ ମୁଁ ଅନେକ ଆଗରୁ ପରିଚିତ । ଜାଣିବାକୁ ଡେରି ହେଲା ନି ଯେ, କିଛି ବର୍ଷ ଆଗରୁ ମୁଁ ଯୋଉ ଭୁଲ୍ କରିଥିଲି, ଆଜି ମୋ ଭଉଣୀ ବି ସେଇଆ କରୁଛି ।

ଭିତରେ ସେ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଚାପାଚାପା ସ୍ବର । କେତେବେଳେ ଉଃ ଆଃ ଇସ୍…… ତ ଆଉ କେତେବେଳେ ସେଇ ରୋମାଞ୍ଚକର ଅନ୍ତିମ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ଖଚ୍ ଖାଚ୍ ଖଚ୍ ଖାଚ୍ । କିନ୍ତୁ ବାସନ୍ତୀ ମୁହଁରୁ ପ୍ରାୟ ବାହାରୁଥାଏ, “ଉଃ…… ଆଃ…… ମାଁ……. ତମର ସେତେବଡ଼ ଅଜଗରକୁ ପୁରା ପଶାଅନି ପ୍ଲିଜ୍….. ଦରଜ ହେଉଛି…… ଧୀରେ କର…… ଭଲ ଲାଗୁଛି……” ଇତ୍ୟାଦି ।

ମୁଁ କିଛି ସମୟ ଝରକା ଫାଙ୍କରେ କାନ ଡେରି ଶୁଣିଲା ପରେ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ସବୁ ମୋର ଆଖି ଆଗରେ ଝଲସି ଉଠିଲା ମୋର ସେଇ ଚରମ ମୂହୁର୍ତ୍ତର ଅଭୁଲା ଦୃଶ୍ୟଗୁଡିକ । ଯେଉଁଥିରେ ଦିନେ ମୁଁ ବି ଏମିତି ଝୁମି ଉଠୁଥିଲି ଉନ୍ମାଦନାର ତାଳେ ତାଳେ । ହେଲେ ମତେ ତ ଏମିତି ଦରଜ ହେଉ ନ ଥିଲା ।

ବେଶୀ ସମୟ ରହି ପାରିଲିନି । ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି ସବୁ ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠି ଯୌବନକୁ ପୁଣିଥରେ ଥରେଇ ଦେଉ କି ମୁଁ ଯୋଉ ଭୁଲ୍ କରି ପଶ୍ଚାତାପରେ ଜଳୁଥିଲି ସେଇଟା ମୋ ଭଉଣୀ ବି କରୁଛି ବୋଲି ତା ଉପରେ ରାଗ ହେଉଥାଉ, କଣ କରିବି କିଛି ଭାବି ପାରିଲିନି । ଶୁଣିଛି ଏମିତି ସମୟରେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କଲେ ବ୍ରହ୍ମହତ୍ୟା ଦୋଷ ଲାଗେ । ପୁଣି ଏତେ ରାତିରେ କବାଟ ବାଡେଇ ଡାକିଲେ ସାହିପଡିଶା ଲୋକେ କଣ ଭାବିବେ ? ମାଆବାପା ନାହାନ୍ତି ବୋଲି ଦି’ଭଉଣୀ ରାତି ଅଧରେ କଣ କରୁଛନ୍ତି ?

ଏତେ ରାତିରେ କବାଟ ବାଡେଇ ତା ଭଉଣୀକୁ କାହିଁକି ଡାକୁଛି ? ସେ ନିଜେ କୁଆଡ଼େ ଯାଇଥିଲା ନା ତା ଭଉଣୀ କୁଆଡ଼େ ଯାଇଛି କି ? ଛାତି ଥରି ଉଠିଲା । ସେଇଠି ଆଉ ଦଣ୍ଡେ ନ ରହି ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ଆସି ଖଟ ଉପରେ ବସିଗଲି । ଦେହଟା ଏକଦମ୍ ବରଡାପତ୍ର ପରି ଥରି ଉଠୁଥାଏ, ଯୌବନର ଉନ୍ମାଦନାରେ ହେଉ କି ରାଗର ପ୍ରଚଣ୍ଡତାରେ । କିନ୍ତୁ ବାରମ୍ବାର ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ସେଇ ଅଭୁଲା ମୂହୂର୍ତ୍ତ ଗୁଡ଼ିକ ଝଲସି ଉଠି ଦେହକୁ ଝୁମେଇ ଦେଉଥାଏ ।

ଏମିତି କେତେ ସମୟ ଯେ ବସି ରହିଲି ଜଣାନାହିଁ । କେତେବେଳେ ଭଉଣୀ ଉପରେ ରାଗି ଯାଉଥାଏଁ ତ କେତେବେଳେ ସେଇ ସୁଖଦ ମୂହୁର୍ତ୍ତକୁ ଭାବି ତକିଆକୁ ଜାବୁଡ଼ି ନିଜ ଓଠକୁ ନିଜେ କାମୁଡି ପକାଉଥାଏଁ । ପ୍ରାୟ ପାହାନ୍ତିଆ ବେଳକୁ ବାସନ୍ତୀ ଆସି ମତେ ଏମିତି ବସିଥିବାର ଦେଖି ଡରିଗଲା । ମୁଁ ତା ଉପରେ ଏକଦମ୍ ଖପ୍ପା । ତାକୁ ପାଖରେ ବସେଇ ବହୁତ ଗାଳି ଦେଲି । ଅନେକ ବୁଝେଇଲି । ଟୋକାମାନେ ସବୁ ଧୋକେବାଜ ।

ମିଠା ମିଠା କଥା କହି ସବୁ ଲୁଟିନେଲାପରେ ଅଳିଆ ପରି ପଛରେ ଫୋପାଡ଼ି ଦେବେ । ତୁ ବି ମୋ ପରି ଲୋକହସା ହୋଇ ନିଜକୁ ନିଜେ ଧିକ୍କାର କରିବୁ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି…… ମୋର ଏମିତି ଦୁଃଖଦ ଭରା କାହାଣୀ ଶୁଣି ସେ ବି କାନ୍ଦି ଉଠିଲା । ମତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଆଉ ଏମିତି ଭୁଲ୍ ନ କରିବାକୁ କଥା ଦେଲା ।

ପରଦିନ ଦେଖିଲି ସେ ପ୍ରାୟ ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ରହୁଥିଲା । ଖାଇବା ପିଇବାରେ ବି ସେତେଟା ଆଗ୍ରହ କରୁ ନ ଥିଲା । ମୁଁ ଜାଣି ଯାଇଛି ଆଉ କାଳେ ମାଆଁ ବାପାଙ୍କୁ କହିଦେବି ବୋଲି ସେ ଡରିକି କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟାଇ ଦେବ ନି ତ ? ମନରେ ଅନେକ ଶଙ୍କା ଆସିଲା । ତାକୁ ଆଉ କିଛି ନ କହି ସେ ଟୋକାକୁ ବୁଝାଇ ସୁଝାଇ ଭଉଣୀ ପିଛା ଛଡେଇବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲି ଆଉ ରାତିରେ ଶୋଇବା ବେଳେ ମୋ ଏକ୍ସ୍ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ଦେଇଥିବା ନିଶା ବଟିକା ଭଉଣୀର ଖାଇବା ଜିନିଷରେ ମିଶାଇ ଦେଲି, ମତେ ଠକି ଯେମିତି ଆଜି ରାତିରେ ବି ନ ଯାଏ ବୋଲି । ସେ ଚୁପଚାପ ଶୋଇଗଲା ।

ରାତି ଏଗାରଟା ପାଖାପାଖି ହେବ । ବାସନ୍ତୀ ମୋବାଇଲକୁ ମେସେଜ୍ ଆସିଲା । ମୁଁ ମୋବାଇଲ ଉଠାଇ ଦେଖେଁ ତ ଲେଖାଥିଲା “ମୁଁ ତମ ବାପାଙ୍କ ରୁମରେ ଅଛି, ତମ ଦିଦି ଯଦି ଶୋଇଲାଣି ଚାଲି ଆସ ।“ ମୁଁ ପ୍ରଥମେ ଡରିଗଲି । କଣ କରିବି କଣ ନାହିଁ ଚିନ୍ତା କରି ପାରିଲିନି ।

କିଛି ସମୟ ଚୁପଚାପ ସେମିତି ରହିଲା ପରେ ପୁଣି ମେସେଜ୍, “ପ୍ଲିଜ୍ ଆସନା, ମୁଁ ଏକା ଏକା ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ପାରୁନି । ଜାଣିଛ ତ ମୋର ଉଠିଲେ କେମିତି ହୁଏ । ପ୍ଲିଜ୍ ପ୍ଲିଜ୍….”

ସେ ମେସେଜ୍ ପଢି ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଗରମ । ରାଗ ନା ଉତ୍ତେଜନାର ଜାଣିନି । ତା ପଛକୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମେସେଜ୍, “କାଲି ବେଶୀ କରିଦେଲି ବୋଲି ରାଗିଛ କି ? ସତ କହୁଛି, ଆଜି ତମେ ଯେମିତି କହିବ ସେମିତି କରିବି… ଏକଦମ୍ ଧୀରେ ଧୀରେ…… ସବୁ ପଶେଇବିନି…. ଅଧା ଅଧା….. ଆସ ନା ଶିଘ୍ର…. ପ୍ଲିଜ୍…..”

ଛି, କି ବେଧୁଆ ଟୋକାଟେ ମ…! ଏମିତି କଣ ମେସେଜ୍ କରନ୍ତି ? ଲାଜ ସରମ କିଛି ନାହିଁ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ, “ଆସ ନା ଜାନୁ, ତମକୁ ଜଗି ବସିଛି ପରା । ଜାଣିଛ… ତମ କଥା ମାନି ଆଜି ଲାଇଟ୍ ଅଫ୍ କରି ଦେଇଛି । ଧୀରେ ଚାଲି ଆସ, ତମକୁ ବାଟରୁ ଭିଡି ନେବି । ପଛପଟରୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଖୁବ୍ ରୋମାନ୍ସ କରିବି, ଯେମିତି ତମେ ଚାହଁ, ହେଲା । ଆସ ନା, ଆସ ପ୍ଲିଜ୍…..”

ମୁଁ ଆଉ ରାଗକୁ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ପାରିଲିନି । ଲାଇଟ୍ ଅଫ୍ କରିଛି ମାନେ ଏଇଟା ଠିକ୍ ସମୟ, ମତେ ବି ଚିହ୍ନି ପାରିବନି । ଦିନବେଳା ତାକୁ ଡାକିଲେ ପୁଣି କିଏ କଣ ଭାବିବ କେଜାଣି, ଭଉଣୀ ମନରେ ବି ଦୁଃଖ ହେବ ? ଆଉ ଏବେ ସିଏ ବି କିଛି ଜାଣି ପାରିବ ନି । ବାଡି ବି ଭାଙ୍ଗିବନି, ଆଉ ସାପ ବି ମରିଯିବ । ଆଉ ଭିତରକୁ ଗଲାପରେ ଲାଇଟ୍ ଜାଳି ତାକୁ ବହେ ଶୁଣେଇବି । ଭିତରପଟୁ ଗେଟ୍ ଲକ୍ ଥାଇ ବି କେମିତି ଆସୁଛି  ଆଉ କଣ ପାଇଁ ମୋ ଭଉଣୀ ଜୀବନକୁ ବର୍ବାଦ୍ କରିବାକୁ ବସିଛି ଯେ ?

ଏଇଆ ଭାବି ମୁଁ ଚୁପଚାପ ଉଠି ବାହାରି ଆସିଲି । ସତକୁ ସତ ଆଜି ସେ ରୁମ୍ ଟା ପୁରା ଅନ୍ଧାର । ରୁମ୍ ର କବାଟ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚୁ ପହଞ୍ଚୁ ସିଏ ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧଇଲା । ଦେହଟା ତାର ପୁରା ଗରମ । ନାକ ଆଉ ପାଟିବାଟେ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ଖର ନିଃଶ୍ବାସ । ଛାତିଟା ଏକଦମ୍ ଧଡ୍ ଧଡ୍ । ସେ ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରୁ ଧରୁ ମୁଁ ରାଗରେ ଛଡେଇ ହେବାପାଇଁ ବୁଲି ପଡିଲି । କିନ୍ତୁ ପାରିଲିନି ।

ଏବେ ସିଏ ମୋର ଠିକ୍ ପଛରେ । ମତେ ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ମୋ ବେକତଳେ ଗୋଟିଏ ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ବେକକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲା । ଇସ୍…… ତାର ଏମିତି ବଳିଷ୍ଠ ବାହୁ ବନ୍ଧନ ସାଙ୍ଗକୁ ଏମିତି ମାଦକଭରା ସ୍ପର୍ଶରେ ମୋ ଦେହଟା ଯେମିତି ଶୀତେଇ ଗଲା । ଏକ ଅଜଣା ଆତଙ୍କରେ ଦେହଟା ଥରି ଥରି କମ୍ପି ଉଠି ଯେମିତି ମୁଁ ଶକ୍ତିହୀନା ହୋଇଗଲି । ମୁହଁଟା ଅଠାଳିଆ ହୋଇ ବାକ୍ ଶକ୍ତି ହରାଇ ବସିଲି ।

ତଥାପି ତା ବାହୁ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଯଥାସମ୍ଭବ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ବିଫଳ ହେବାସହ ସେ ମତେ ସେମିତି ପଛପଟୁ ଭିଡିଧରି ମୋ ବେକକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ମୋ ଛାତିର ସେଇ ପୃଥୁଳକାୟ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଦୁଇଟିକୁ ଧରି ଆଉଁସି ଦେଇ କହିଲା, “ୱ।ଓ…… ଜାନେମନ୍…… କାଲିର ଫୁଲ୍ ନାଇଟ୍ ରୋମାନ୍ସରେ ଆଜି ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ତମର ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ହେଇ ଯାଇଛି !“ ଏହା କହୁ କହୁ ସେ ମୋ ଦୁଧ ଦୁଇଟିକୁ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ଚିପିଦେଇ ବେକକୁ କାମୁଡି ଦେଲା ।

ମୁଁ ଏକଦମ୍ ନିର୍ବାକ୍, ନିସ୍ତବ୍ଧ । ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ମୋ ଭଉଣୀ ମୋ ଠୁ ଦି’ବର୍ଷର ସାନ ହେଲେ ବି ଶାରୀରିକ ଗଠନରୁ ପ୍ରାୟ ସମାନ । ବୋଧହୁଏ ଦି’ବର୍ଷର ବଡ଼ ହେଇଥାଏଁ କି ପୂର୍ବରୁ ପୁରୁଷର ଅଙ୍ଗସଙ୍ଗ ଲାଭ ହେତୁ ମୋ ଛାତି ଆଉ ପିଛାଟା ସାମାନ୍ୟ ତା ଠାରୁ ବଡ଼ ଥାଏ, ବାକି ସବୁତକ ସମାନ କହିଲେ ଚଳେ ।

ଆଉ ବୋଧହୁଏ ସେହି କାରଣରୁ ଅନ୍ଧାରରେ ସେ ମତେ ଜାଣି ପାରିଲା ନାହିଁ ଆଉ ମୋ ଭଉଣୀ ଭାବି ତା କାମରେ ଆଗକୁ ଆଗେଇ ଚାଲିଲା । ଦୁର୍ଯୋଗକୁ ଗରମ ଦିନ ଥିବାରୁ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଗାଧେଇ କେବଳ ନାଇଟିଟା ଗଳେଇ ହେଇଥିଲି । ଭିତରେ ବ୍ରା ନାହିଁ କି ସେମିଜ୍ ନାହିଁ, ତଳେ ହାଫ୍ କଟ୍ ଚଡିଟିଏ ଯାହା । ଆଉ ସେଇ ପତଳା ନାଇଟୀ ଉପରୁ ତାର ସେମିତି ରୋମାଞ୍ଚକ ଆଲିଙ୍ଗନର କାମନାପୂର୍ଣ୍ଣ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ବାଜୁ ବାଜୁ ମୋ ଦେହରେ ବି ଯେମିତି ଅନେକ ଦିନ ପରେ କାମନାବାସନାର ନିଆଁ ଛିଟିକି ପଡିଲା ।

ଦେହଟା ଥରିଉଠି ବାକ୍ ରୁଦ୍ଧ ହେଇଗଲା । ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସ୍ବରୂପ ତା ହାତକୁ ମୋ ଛାତିରୁ ହଟେଇବାକୁ ଯାଇ ମୁଁ ନିଜେ ତା ଦେହରେ ଢଳି ପଡୁଥିଲି । ଏତିକିବେଳେ ସେ ଆହୁରି ଆହୁରି ମୋ ଦୁଧକୁ ତା ଦୁଇ ହାତରେ ଦଳି ଦଳି ମୋ ବେକ ଆଉ କାନ୍ଧକୁ ଚୋବେଇ ପକାଉ ପକାଉ ହଠାତ୍ ଅନୁଭବ କଲି ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଠେଙ୍ଗାରେ ସିଏ ଯେମିତି ମତେ ପଛପଟୁ ଠେଲି ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି ।

ସେଇଟା ଯେମିତି ମୋ ପିଛାରେ ଜାକିହୋଇ ଠେଲିଦେଲା, ମୁଁ କଣ ଗୋଟାଏ ମାଂସାଳ ଅଥଚ ଟାଣୁଆଁ ମୋ ପଛରେ ନାଦି ହେଉଛି ଭାବି ଚମକି ହାତକୁ ନେଇ ପଛପଟୁ ଧରି ପକେଇଲି । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍ ! ସେଇଟା ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ, ତା ନଗ୍ନ ଦେହର ଠେଙ୍ଗା ଆକାରର ଗୁପ୍ତାଙ୍ଗ ହିଁ ଥିଲା । ବେଧୁଆ କୋଉଠିକାର, କେଜାଣି କେତେବେଳୁ ପୁରା ନଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସାରିଥିଲା ବୋଧହୁଏ ।

ଏମିତି ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ସେଇଟାକୁ ଧରି ମୋ ପିଛାରୁ ଅଲଗେଇ ଦେବାକୁ କରୁ କରୁ ତାର ଆକାର ପ୍ରକାର ଆଉ ଗରମତାକୁ ହାତରେ ଅନୁଭବ କରି ପ୍ରଥମେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲିନି ତେଣୁ ହଠାତ୍ ତାକୁ ଅଲଗେଇ ଦେଉ ଦେଉ ପୁଣିଥରେ ମୁଠେଇ ଧଇଲି କନଫର୍ମ ହେବାକୁ ଆଉ ଅଗରୁ ମୂଳଯାଏ ଟିକିଏ ଅଣ୍ଡାଳି ଦେଲି । ବାପ୍ ରେ….. କେତେ ବଡ଼ ଗୋଟାଏ ଲୋ ମାଆଁ ! ବୋଧହୁଏ ହାତେ ଲମ୍ବର ହେବ ଆଉ ଯେତିକି ମୋଟା ଆଉ ଟାଣୁଆଁ ଯେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ଧରି ପାରୁ ନ ଥାଏଁ ।

ତା ଆକାର ପ୍ରକାରକୁ ଅନୁମାନ କରୁ କରୁ ମୋ ଦେହଟା ବି ଗରମ ହେଇ ବିଆରୁ ଲାଳ ନିଗିଡି ଗଲା । ତେଣେ ସେପଟେ ସିଏ ବି ମୋ ସରଳତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ସେମିତି ମୋ ଦୁଧକୁ ଦଳି ଦଳି ଆଉ ବେକସାରା ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ଅଣ୍ଟାକୁ ହଲେଇ ହଲେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ହାତରେ ଆଗପଛ ଆଗପଛ ରଗଡୁଥାଏ । ଏମିତି ତାର ଏଇ ଅଳ୍ପ ସମୟର ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଯେମିତି ମୋର ସବୁ ପୁରୁଣା ଘାଆକୁ ଭୁଲି ତା ଦେହରେ ଆପେ ଆପେ ବନଲତାଟେ ପରି ଗୁଡେ଼ଇ ହେଇ ଯାଉଥିଲି କାମନା ବାସନାରେ ଜର୍ଜରିତ ହୋଇ ।

ମନରେ ସେଇ କୁକର୍ମ ପ୍ରତି ଘୃଣାଭାବ ଥିଲେ ହେଁ, ଦେହଟା ଯେମିତି ଜମାରୁ ବୋଲ ମାନୁ ନ ଥାଏ । ପୁରୁଣା ଆଘାତର ଅପାସୋରା ଯନ୍ତ୍ରଣା କମ୍ ବରଂ ସେଇ ଆମୋଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଉତ୍ତେଜନାର ଭାବାବେଗରେ ଦେହଟା ବାରମ୍ବାର ଶିହରଣରେ ଥରି ଉଠୁଥାଏ । ଏତିକିବେଳେ ତାର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ପର୍ଶରେ ମୋ ଦେହଟା ଝୁମିଯାଇ ଯାହା ହେଲେ ହେବ ପୁଣିଥରେ ଯୌବନର ସେଇ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସୁଖକୁ ୟାର ଏମିତି ମୁଶଳ ଅଙ୍ଗରୁ ପାଇବାକୁ ମନଟା ଆକୁଳିତ ହୋଇ ଉଠୁଥାଏ ।

ଆଃ….. କି ମସ୍ତ୍ ବାଣ୍ଡଟେ ହେଇଛି ! ମୋ ଏକ୍ସ୍ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡର ବି ଏମିତି ନ ଥିଲା । ତେଣୁ ତା ସହ ଅଙ୍ଗସଙ୍ଗ ବେଳେ ଚରମ ତୃପ୍ତି ପାଇଁ ମନରେ ସ୍ବତଃ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଯେ କାଶ୍ ତା ବାଣ୍ଡର ସାଇଜ୍ ଆହୁରି ବଡ଼ ଥାଆନ୍ତା, ଯୋନିର ଚାରି କାନ୍ଥକୁ ରଗଡି ରଗଡି ପେଟ ଭିତରକୁ ପଶି ଯାଉଥିଲେ ଆଉ କେତେ ସୁଖ ମିଳନ୍ତା ! ଆଉ ସେତେବେଳର ସେଇ ଅତୃପ୍ତ ଇଚ୍ଛା ଯେ ୟାର ଏଇ ବାଣ୍ଡରୁ ମିଳି ପାରିବ ଏହା ସୁନିଶ୍ଚିତ ।

ପୁଣି କେଜାଣି ମୋ ଭାବି ସ୍ବାମୀର ବି ଏମିତିଆ ଥିବ ନା ନାହିଁ । ବାହାଘର ବି ତ ଆଉ ମାତ୍ର ଦି’ମାସ ରହିଲା । ଏଇ ଅନ୍ଧାରର ସୁଯୋଗ ନେଇ ଥରେ ଜୀବନ ଯୌବନର ଅସଲି ସୁଖକୁ ଉପଭୋଗ କରିଗଲେ କ୍ଷତି କଅଁଣ ? ଯୌବନର ଚରମ ଆନନ୍ଦ ଏହାଠାରୁ ଆଉ କୋଉଠି ଯେ ମିଳିବ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉନାହିଁ ।

ପୁଣି ଭାବିଲି, ୟେ ତ ମୋ ଭଉଣୀର ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ । ସେ ମତେ ମୋ ଭଉଣୀ ଭାବି ସିନା ଏମିତି କରୁଛି । ଯଦି ଜାଣିଯାଏ ଖରାପ ଭାବିବନି ତ ? ମୁଁ କେତେ ବଡ଼ ବେଧେଈଟାଏ ଯେ ଭଉଣୀ ବଦଳରେ ନିଜେ ଆସି ତା ସହ ଅନ୍ଧାରର ଫାଇଦା ନେଉଛି ଭାବି ଲୋକଙ୍କ ଶୁଣାକଥାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ମୋତେ ଘୃଣା କରିବନି ତ ? ପୁଣି ସକାଳ ହେଲେ ମୋ ଭଉଣୀକୁ କହି ଦେବନି ତ ? ସିଏ ଜାଣିଲେ ମତେ କଣ କହିବ ? ମୁଁ ତାକୁ ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଭାଷଣ ଦେଇ ଶେଷରେ ନିଜେ…… ପୁଣି ତା ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ସହ……

ନା ଥାଉ…… ଏଇଆ ଭାବି ଦେହଟା ଭୟରେ କମ୍ପି ଉଠି ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହେଲାବେଳକୁ ମୁଁ ବେଡ୍ ଉପରେ । କେତେବେଳୁ ଯେ ମତେ ବେଡ୍ ରେ ଗଡାଇ ମୋ ନାଇଟିକୁ ଟେକି ମୋ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ବାହାରକୁ କାଢି ଆଣି ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏକୁ ଦଳିଚକଟି ଚୋବେଇ ଚୋବେଇ ଖାଇ ଯାଉଛି ମୋର ଅଜଣା । ତଳେ ମୋର ସେ ଚଡିଟା ବି ନାହିଁ, କାଢିଦେଇ ତା ନରମ ଗରମ ମୁଶଳ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ବିଆ ଉପରେ ରଗଡି ରଗଡି ମୋ ଦୁଧରେ ସେ ପାଗଳ ।

ମୁଁ ହଠାତ୍ ଚମକିଲା ପରି ତାକୁ ଠେଲି ଦେଇ ଉଠି ପଡିଲି । ସେ ପୁଣିଥରେ ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ମୁଁ ରାଗରେ ତାକୁ ଛାଟିପିଟି ଦେଇ ଦୂରେଇ ଯାଇ ନିଜକୁ ନିଜେ ପୁଣିଥରେ ଧିକ୍କାର କରି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ କଣ ହେଲା କଣ ହେଲା ବୋଲି କହି କହି ଲାଇଟ୍ ଅନ୍ କରୁ କରୁ ମତେ ଦେଖି ଚମକି ଉଠିଲା……

ଏଥର ପାଇଁ ଏତିକି….. ଷ୍ଟୋରିି ଟା ଯଦି ଭଲ ଲାଗୁଥାଏ ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ ପରେ ବାକି ଆର ଥରକୁ…..