ଶାଲିର୍ ସାଙ୍ଗ ଛଡା ଗିଫ୍ଟ୍ (Sali Ra Sanga Chhada Gift)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ହେଲୋ ଦୋସ୍ତମାନେ ! ମୋର୍ ନାଁ ମନୁ । ମୁଇଁ ବିହା ହେଇ ସାରିଛେଁ । ମୋର୍ ଛୁଆଟେ ବି ଅଛେ । ମୋର୍ ଶାଲିର୍ ନାଁ ଭାରତୀ ଆର୍ ତାର୍ ଭି ଇ ଥର ବିହା ଠିକ୍ ହେଇ ସାରିଛେ । ଦେଖବାର୍ କେ ବେଶୀ ସୁନ୍ଦୁରୀ ନୁହେ ସେ କି ତାର୍ ଫିଗର୍ ବି ହେତେଟା ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ ନୁହେ । ଦୁଧ୍ ମାନେ ବତିଶ ସାଇଜ୍ ର ହେବା । ହେଲେ ଗିହେଲିର୍ ଷ୍ଟାଇଲ୍ କହେଲେ ନି ସରେ ।

ଗାଁ ନ ମୋର୍ ଶାଶ୍ ଘର୍ ଆର୍ ସେନ ଧାଙ୍ଗରୀ ଶାଲି ଟେ ବି ଅଛେ ବଲି ମତେ ହେତେ ଭାରି Interest ବି ନି ଲାଗେ ତାର୍ ଓଭର୍ ଷ୍ଟାଇଲ୍ ଓଭର୍ ଫେସନ୍ ଲାଗି । ତାର୍ ବାହାରେ ଘୁଡେଗେହି ବଢେ ବେଧେଇ ବି ଆଏ ମାନେ ଯାହାକେ ଦେଖଲେ ତାହାକେ ମନ୍ । ଏନ୍ତା କି ପରା ପାଟକର୍ ଅଲଗା ଟୁକେଲକର୍ ଲଭର୍ କେ ଭି ଲାଇନ୍ ମାରି ପଟାବାର୍ କେ କରୁଥିସି ନ ।

ସେଥିର୍ ଲାଗି ଲଫାଙ୍ଗିକେ ମତେ ଦେଖ୍ ବାଗିର୍ ଭି ଘେ ଘେ ନି ଲାଗେ । ଇଥର ଯେନ୍ତା ତାର୍ ବିହା ଠିକ୍ ହେଇଗଲା କି ତ ଆର୍ ନି କହ ନ । ବୁଏଗେହିର୍ ଭାଉ ଆର୍ ଟିକେ ବଢି ଯଉ ଥେ । ଦିନ୍ ରାଏତ୍ ଦିନ୍ ରେତ୍ ଖାଲି ତାର୍ ଘଏତାର୍ ନ ଫୁନ୍ ଥି କଥା ହଉଥେ ନ । ଘରର୍ ସଭେ ରିଶ୍ମି ହେଇ ଯଅନ୍ ।

ତାର୍ ବିହା ଆର୍ ପନ୍ଦର ଦିନ୍ ଖଁଡେ ଥେ । ରଏବାର୍ ଦିନ୍ ଟା । ତାର୍ ନାନି(ମୋର୍ କନିଆଁ) କପଡ଼ା ଲତା ଗଞ୍ଜେ ଧରି ବନ୍ଧ୍ କେ ଗାଧି ଯେଇ ଥେ । ଘରେ ମୁଇଁ ଏକେଲା ଦାଢିମେଛା ସେଭିଙ୍ଗ୍ ହେଇ କରି ବାଁଡ୍ ତରା ତରାର୍ ବାଲ୍ ସେଭିଙ୍ଗ୍ କରୁଥେଁ । ଦିହେଁ ମୋର୍ କପଡ଼ା ଲତା କିଛି ନାଇଁ । ବାଁଡ୍ ଯେ ଟିଙ୍ଗେଇ ହେଇଛେ ।

ଭରକୋ କଲା ସେ ଘର୍ କେ ଢୁକି ଆଏଲା । ମୁଇଁ ଘବରେଇ ଯାଇକରି ଠିଆ ହେଇଦେଲିଁ । ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଦେଖିକରି ତାର୍ ମୁହୁଁକେ ଛାପକି ଦେଲା ଆର୍ କହେଲା, “ଛି ଛି….. କାଣା କରୁଛ ଇଟା, କରିଆ କୁରି ଖଁଡେ ପିନ୍ଧଲେ ନେଇଁ ହେତା ।“ ମୁଇଁ କରିଆ ଖଁଡେ ଗୁର୍ହେଇ ହେଲିଁ । ଫେର୍ ଭି ମୋର୍ ବାଁଡ୍ ସେ କରିଆ କେ ଟେକି ଦେଇଥେ ।

ସେ ସେଟା କେ ଟିକେ ଟିକେ ଟେର୍ଚେଇ ଟେର୍ଚେଇ ଦେଖି ମୋର୍ ନାନୀ କାହିଁ ଗଲା କହେଲା । ମୁଇଁ କହେଲିଁ କପଡ଼ା ଲତା ଗଞ୍ଜେ ଧରି ଗାଧି ଯେଇଛେ । ତେହେରୁ ସେ ପଲେଇଗଲା । ମୁଇଁ ଫେର୍ ନଙ୍ଗଲା ହେଇ ସେଭିଙ୍ଗ୍ କଲିଁ । ଦୁଇ ତିନ୍ ମିନିଟ୍ ପରେ ଫେର୍ ଆଏଲା । ମୁଇଁ ଫେର୍ କରିଆ ଗୁର୍ହେଇ ହେଲିଁ।

ଆମର୍ ଘରେ କାଣା ନୁର୍ଲା ନୁର୍ଲା ବାଗିର୍ କଲା । ମୁଇଁ କହେଲିଁ କାଣା ନୁରୁଛୁ । ସେ କହେଲା ନୁରୁଛେଁ ହେନ୍ତା ଜିନିଷ୍ ଟେ । ହଲଦିଆ ରଙ୍ଗର ପତଲା ଗାଉନ୍ ଟେ ପିନ୍ଧି ଥେ । ଭିତରେ ବ୍ରା ନାଇଁ କି ସେମିଜ୍ ନାଇଁ । ସେ ନୁରା ଖୁଜା କଲାବେଲେ ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନେ ବେଁକ୍ ତଳୁ ଟେନିସ ବଲ୍ ଝୁଲଲା ବାଗିର୍ ଝୁଲି ଦିଶୁ ଥାଆନ୍ ।

ତଲେ ବି ପେଁଟ୍ ପୁଁଟା କିଛି ନାଇଁ । ରାଉଣ୍ଡ୍ ଗାଉନ୍ ଯେ ଜନା ନାଇଁ ପଡଲେ ବି ଚଡି ବାରି ହେଉ ଥେ । ଆଗୋରୁ ତ ତାର୍ ଉପୁରେ ମୋର୍ ହେତକି ଇଣ୍ଟରେଷ୍ଟ୍ ନାଇଁ ଥେଇ ଫେର୍ ଭି ଆଏଜ୍ ମୋର୍ ଏନ୍ତା ବାଁଡ୍ ଉଠେଇକରି ନେ ହେଲା ସମିଆଁଥି ତାର୍ ଏନ୍ତା ଅଧା ନଙ୍ଗଲା ଦେହେ ଦେଖି କାଏଁରେ ଘେ ବାଗିର୍ ଲାଗି ଯଉଥେ ।

ଫେର୍ ଭି ସହ ରେ ଜୀବନ୍ ଦିନାଦୁ ଗଲେ ତ ବିହା ହେଇକରି ପଲାବା ନ ବଲି ସହି ଦେବାର୍ କେ କରୁ ଥେଁ । ଏନ୍ତା ବନେ ଛନେ ତକ୍ ତାର୍ ଦୁଧ୍ ଦେଖେଇ ଦେଖେଇ ଗିଜ୍ ହଲେଇ ହଲେଇ ନୁରଲା ପରେ ନାଇଁ ପାଏଲିଁ ବୁଆ କେନ୍ ନ ରଖି ଦେଇଛେ ଯେ କହି ପଲେଇ ଯଉଥିଲା । ଫେର୍ ବାଟ୍ ଦୁଆରୁ ଫିରି ଆସି ମତେ କହେଲା,

“ଥେଙ୍କସ୍ ଜିଜୁ ।“ ମୁଇଁ କହେଲିଁ, “କାଁ ଥିର୍ ଲାଗି ?”

ସେ- ମା କହୁଥିଲା ତମେ ପଏସା ପତର୍ ହେଲ୍ପ୍ ନି କରିଥିଲେ ମୋର୍ ବିହା ହେଇ ନି ପାରିଥିତା ।

ମୁଇଁ- ଓଃ…. ହେଥିର୍ ଲାଗି ଇ ଶୁଖା ଶୁଖା ଥେଙ୍କସ୍….?

ସେ- ନାଇଁ, ଉସତ୍ ହେଇକରି ତମକୁ କଁଚା କଁଚା ଗିଫ୍ଟ୍ ଟେ ଦେବାର୍ କେ ଭି ମନ୍ ଲାଗୁଛେ ଯେ…..

ମୁଇଁ- ଆର୍ କେଭେ…. ତୋର୍ ଶାଶ୍ ଘରୁ ପଠେଇ ଦେବୁ କେଁ ?

ସେ- କହେବ ବଏଲେ ଇହାଦେ ଦେଇ ଦେମି….

ମୁଇଁ ତାର୍ କଥା ଶୁନି କାଣା ଦେବା ଯେ ରହ ତ ଗା ଦେଖମା ବଲି ଦେ ସିନେ କହେଲିଁ । ସେ ନରଦି ଆସି ମତେ ଭିଡି ଧରି ମୋର୍ ଚଏଁଡ୍ କେ ବରକସି ଚୁଚୁମି ଦେଲା । ମୋର୍ ଛାତିନେ ତାର୍ ଲଦବଦାଲା ଦୁଧ୍ ଆର୍ ମୁହେଁ ତାର୍ ଲିପ୍ କିସ୍ ସଡନ୍ ଯେନ୍ତା ମୋର୍ ଏଗାର ହଜାର୍ ହର୍ସ୍ ପାୱ।ର୍ ଜେନେରେଟର୍ କେ ଅନ୍ କରି ଦେଲା । ବାଁଡ୍ ତ ଆଗୋନୁ ଟେଙ୍ଗେଇ ଥିଲା ।

ଧାଙ୍ଗରୀ ଟୁକେଲର୍ କଅଁଲି ଛିଁଆଁ ପାଇକରି ବାଁଡ୍ ମୋର ଆର୍ ଆର୍ ଟନ୍ ଟନେଇ ଉଠଲା । କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ନେଇଁ ପାରଲିଁ । ତାହାକେ ବି ଧରିକରି ଖଟେ ଉନଲେଇ ଦେଲିଁ ଆର୍ ତାର୍ ଉପୁରେ ମାଡି ବସଲିଁ । ସେ କିଛି ପ୍ରତିବାଦ୍ ନାଇଁ କରି ଉଲଟିଆ ମତେ କସିକରି ଭିଡିଧରି ମୋର୍ ସବୁଆଡେ ଚୁମିଚାଟି ପକାଲା ।

ଜଲଲା ଜୁଏଥି ଘି ଢାଲଲା ବାଗିର୍ ମୋର୍ ଦିହର୍ ଗରମ୍ ବଢ୍ ତେଲ୍ ଗଲା । ମୁଇଁ ବି ତାର୍ ମୁହଁ କାନ ଜାକିର୍ ଚୁମିଚାଟି ତାର୍ ଗାଉନ୍ କେ ଉପର୍ କେ ଟେକି ତାର୍ ଟେନିସ ବଲ୍ ଏଡେ ଏଡେ ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ଦୁଧ ମାନକୁ ଚିପି ଚିପି ଚୁଚୁମି ପକାଲିଁ । ସେ ଖାଲି ଉଃ…. ଆଃ…… ଆ…. ହଉଥେ ।

ଇ ସମିଆଁଥି ମୋର୍ କରିଆ ବି ଖୁଲି ମୁଇଁ ପୁରା ନଙ୍ଗଲା ହେଇ ପକେଇ ଥେଁ । ସେ ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଧରି ପକାଲା ଆର୍ ସୁଆଁଲି ସୁଆଁଲି କହେଲା, “ୱ।ଓ…. ଜିଜୁ…. ସେଭିଙ୍ଗ୍ କରି ତ ଇଟାକେ ଚିକନା କରି ଦେଇଛ….. ସରଲି ପଡୁଛେ…..” ମୁଇଁ ବି ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକେ ଚିପି ଚିପି କହେଲିଁ, “କେନ୍ତା, ମନକେ ନାଇଁ ଗଲା କେଁ ?”

ସେ କହେଲା, “ମନ୍ କେ ଗଲା ବଲି ତ ଦେଖିକରି ସହି ନାଇଁ ହେଲା ଯେ ଫେର୍ ଫିରି ଆଏଲିଁ….!” ମୁଇଁ ଫେର୍ ଟିକେ ତାର୍ ଦୁଦୁକେ ଚିପି ଚୁଚୁମି ପକାଲିଁ ଆର୍ କହେଲିଁ, “ସତେ କେଁ…. କେତେ ମନ୍ କେ ଯାଇଛେ ଯେ….?” ସେ ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ତାର୍ ମୁହୁଁ ପାଶ୍ କେ ଘିଚି ନେଇକରି କହେଲା, “ପୁରା ଆଇସକ୍ରିମ୍ ବାଗିର୍….. ଖାଇ ପକା ବାଗିର୍ ଲାଗୁଛେ… କହି ଟୁଡେଁ ପୁରେଇ ସକୋ ସକୋ ଚୁହି ଦେଲା ।

ଏନ୍ତା ଛନେ ବେଲ୍ ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଚୁହିଲା ପରେ ମୋର୍ ଦେହେମୁଡ୍ ଶୀତେଇ ଗଲା କି ମୁଇଁ ଫେର୍ ଘେ ତାହାକେ ଖଟେ ଉନଲେଇ ତାର୍ ଚଡିକେ ଘିଚି ଫିକିଦେଲିଁ । ତାର୍ କଅଁଲି ପୁଦି ଘାଁସ୍ କେରା ଲେଖେଁ କେରେ ବାଲ୍ ଥିଲେ ବି ପୁରା ଭିଜି ଯାଇଥେ । ଯେନ୍ତା ସେଥି ହାତ୍ ସୁଆଁଲି ଦେଲିଁ କି ସେ ମତେ ତାର୍ ଉପର୍ କେ ଘିଚି ନେଇ କହେଲା, “ଆର୍ ଜହ ଲେଟ୍ ନେଇଁ କରି ଜଲଦି ଜଲଦି ତମର୍ ଟା କେ ମୋର୍ ଥି ଢୁକେଇ ଗିହେଇ ପକ ଜିଜୁ, ଆର୍ ସହି ନାଇଁ ହେବାର୍ ନ; ପଛେ ମୋର୍ ନାନି ବି ପଲେଇ ଆଏବା ।

“ ହେଲେ ମୁଇଁ ଭାବୁଥିଲିଁ ବନେ ଦିନୁ କଅଁଲି କଁସି ଦୁଧ୍ ସାରେ ପାଇଛେଁ, ବନେକରି ଘେ ଖେଲି ଖେଲି ଖାଏସିଁ ଆର୍ ତେହେରୁ ଗିହେଲି କେ ଧୁରକୁଟ୍ ଗିହେମି ବଲି ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକୁ ଚିଟକି ଚିଟକି ଖାଇ ବସଲିଁ ଆର୍ ମଝିରେ ମଝିରେ ଗୁଟେ ହାତେ ତାର୍ ଛାତି, ପେଟ୍ ଅଁଟା ଜଂଘ୍ ନୁ ସୁଆଁରି ଆନି ତାର୍ ରସ୍ ରସିଲା ପୁଦି ଭି ଆଁଗଠି ଟିକେ ଜାଁକି ଦେଲିଁ କି ଗିହେଲି ମତେ ଖଟେ ଉନଲେଇ ଦେଲା ଆର୍ ମୋର୍ ଉପର୍ କେ ଚଢିଆସି ମୋର୍ ମୁଡୁ ଗୋଡ୍ ତକ୍ ଚାଟି ପକାଲା, ଫେର୍ ବାଁଡ୍ କେ ତାର୍ ଟୁଁଡେ ପୁରେଇ ସକୋ ସକୋ ଚୁହିଦେଲା ।

ମୋର୍ ଦେହେମୁଡ୍ ପୁରା ସରସରେଇ ଉଠଲା କି ତାର୍ ଦୁହି ଗୋଡ୍ କେ ମୋର୍ ଦୁହିଫାଲେ ରଖି ମୋର୍ ଜଙ୍ଘେ ବସିଦେଲା । ତେହେରୁ ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଧରି ସୁଆଁଲି ସୁଆଁଲି ତାର୍ ସେଁଟିଥି ଘେ ରେତିହେଲା । ଏତକର ତାର୍ ଦେହେମୁଡ୍ ବି ଗୁଁର୍ରେଇ ଉଠଲା କି ବାଁଡ୍ କେ ତାର୍ ପୁଦି ଭରି ଧିରେ ଧୀରେ କରି ଜାଁକି ହେଲା । ଗିହେଲି ବେଧେଇ ହେଲେ ବି ତାର୍ ସେଁଟିଥି ମୋର୍ ବାଁଡ୍ ଢୁକୁ ନେଇଁ ଥେଇ, ଫୁଲ୍ ଟାଇଟ୍ । Sali Ra Sanga Chhada Gift

Sali Ra Sanga Chhada Gift ଏନ୍ତା ଘେ ଢୁକେଇ ଦେଖଲା ପରେ ନେଇଁ ହେଲା କି ଉଠିକରି ଡ୍ରେସିଂ ଟେବୁଲ୍ ନୁ ତେଲ୍ ଆନି ମୋର୍ ବାଁଡେ ସରସରା କରି ରୁକିଦେଲା । ତେଲ୍ ସର୍ ସର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଘେ ଦୁହି ହାତେ ପିଶିକରି ଫେର୍ ଘେ ବାଁଡେ ବସି ଟିକେ ଟିକେ କରି ଜାଁକି ହଉନ୍ ହଉନ୍ ବାଁଡ୍ ଟା ସଲ୍ ସଲ୍ ସଲ୍ ସଲ୍ ଢୁକି ଢୁକି ଗଲା ।

ଏନ୍ତା ଆଠ୍ ଦଶ୍ ଥର୍ ଧୀରେ ଧୀରେ କରି ଉଠ୍ ବସ୍ ଉଠ୍ ବସ୍ ହେଇ ପଏର୍ଛା ବାଁଡ୍ କେ ତାର୍ ସେଁଟିଥି ଭରି ଶେଷକେ ଯେନ୍ତା ସବୁ ଢୁକେଇ ଦେଲା ହେନ୍ତା ବାଁଡ୍ କେ ଢୁକେଇ ଘେ ବସିଦେଲା ଆର୍ ତାର୍ ମୁହୁଁକେ ମୋର୍ ମୁହୁଁ ପାଶକେ ଆନି ମୋର୍ ଚଏଁଡ୍ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି କହେଲା, “ୱ।ଓ, ଜିଜୁ ତମେ ତ ବଢେଟା ଗୁଟେ ଧରିଛ, ଦେଖୁଛ କେଁ କେଡେ କଷ୍ଟେ ଢୁକୁଛେ ଯେ…!” ମୁଇଁ ଭି ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକୁ ଟିକେ ଚିଟକି କରି କହେଲିଁ,

“ମୋର୍ ବାଁଡ୍ ତତେ ଭଲ୍ ନେଇଁ ଲାଗବାର୍ ଭେଲ ?” ସେ ଏତକର ଫେର୍ ହେନ୍ତା ବାଁଡେ ବସି ତାର୍ ଗିଜ୍ ମାନକେ ଉପର୍ ତଲ୍ ଉପର୍ ତଲ୍ କରି ଗିହେଇ ହେଇ ହେଇ କହେଲା, “ଏକ୍ ନମ୍ବର୍ ଲାଗୁଛେ ଗୋ, ଏନ୍ତା ବାହାର୍ ଭିତର୍ ବାହାର୍ ଭିତର୍ କଲେ ରଗଡ଼ି ହେଇକରି ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛେ ।“

ଏନ୍ତା ଛନେ ଧିରେ ଧିରେ ଗିହେଇ ହଉନ୍ ହଉନ୍ ତେହେରୁ ବନେ ରିସୁ ତାର୍ ଗିଜ୍ ମୋର୍ ଜଙ୍ଘେ କେଚରେଇ କେଚରେଇ ଗିହେଇ ହେଇ ହେଇ କହେଲା,“କେନ୍ତା ଲାଗୁଛେ ମୋର୍ କଁଚା କଁଚା ଗିଫ୍ଟ୍ ଜିଜୁ ?” ମୁଇଁ ଆର୍ ଟିକେ ଟିକେ ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକୁ ଚିପି ଚିପି ତଲ୍ ଆଡୁ ମୁଇଁ ଭି ଖାଚି ଖାଚି ଗିହେଇ କରି କହେଲିଁ, “ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛେ ଗୋ ମୋର୍ ଶାଲି କନିଆଁ, ମସ୍ତ୍ କଁଅଁଲି କଁସି ଯବାନୀଟେ ତ ଧରିଛୁ, ଏକଦମ୍ ରସ୍ ରସ୍ କରୁଛେ ।

“ ସେ ମୋର୍ ଚଏଁଡ୍ କେ ଚୁଚୁମି ପକେଇ ଫେର୍ କହେଲା, “ଆର୍ କେନ୍ତା ସେ ମୋର୍ ଆଡେ ଆଡ୍ ଆଁଖି ବି ନେଇଁ

ଦେଖ ?” ମୁଇଁ- ଆଚ୍ଛା, ତୁଇ କେଭୁ କେଭୁ ମତେ ଦେଖୁଛୁ ଯେ ?

ସେ- ତମେ ମୋର୍ ଭେନେଇ ହେଲା ଦିନୁଁ, ଶାଲି କେ ଅଧା ଘରବାଲୀ ବଲସନ୍ କାଣା ତମେ ନେଇଁ ଜାନି ଭେଲ୍….? ଭେନେଇ ମାନେ ଶାଲି

ମାନକୁ ଇ ସବୁ ଶିଖାସନ୍ ପରେ । ଆର୍ ତମେ ତ ମୋର୍ ଗୁଟେ ବଲି ଭେନେଇ…. କେନ୍ତା ଏତେ ଏଭଏଡ୍ କରସ ଗୋ….

ମୁଇଁ- ଇ ବୁଆ ଆର୍ କେନ୍ତାକରି ଏତେ ସବୁ ଶିଖଲୁ ସେ ଗା…..?

ସେ- ଦେଖଲିଁ ଦେଖଲିଁ ତମେ ନେଇଁ ଶିଖାଲ କି ଆର୍ କାଁ କରମି; ଦିନ୍ ତ ଭି ଠୁଡ଼କେଇ ହେଲା ନ ନା, ଭିଡିଓ ଦେଖି ଦେଖି ଶିଖଲିଁ ଆର୍ ତମର୍ ନ ଟିକେ ଏପ୍ଲାଏ କରି ଦେଖସିଁ ବଏଲିଁ…. ଏନ୍ତା କହି ଏତକର ପୁରା ଉଠି ଉଠି ବାଁଡେ କେଚରେଇ ହେଲା । ଫେର୍ ଆଁଠୁ ପାରି ମୋର୍ ଉପୁରେ ହେନ୍ତା ଲୁହି ପଡଲା ଆର୍ ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକୁ ମୋର୍ ଟୁଁଡେ ରଖି ତାର୍ ଗାଁଡ୍ ମାନକୁ ଫୁଲ୍ ସ୍ପିଡରେ ହଲେଇ ହଲେଇ ଗିହେଇ ହେଇ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ହେଇ କହେଲା, “କେନ୍ତା ଜିଜୁ, ଜାନୁଛେଁ ତ, ଆମର୍ ତାହାକୁ ଖୁସ୍ କରି ପାରମି କି ନି କହ ତ….”

ମୁଇଁ ଆର୍ କାଣା କହେମି । ଗିହେଲି ହେତକିବେଲୁ ମତେ ଯେନ୍ତା ଯେନ୍ତା କରି ଗିହେଇ ପକଉଛେ ଯେ ତ ଡାଉଟ୍ ଲାଗୁଛେ, ତାର୍ ଘଏତ ଇତା କେ ଖୁସ୍ କରି ପାରବା କିନି ଯେ । ମତେ ଏନ୍ତା ତୁମ୍ ପଡବାର୍ ଦେଖି ଫେର୍ ଘେ ଗାଁଡ୍ ଆଦଡି ଆଦଡି ଗିହେଇ ହେଲା । ଏନ୍ତା ରିସୁ ଆଦଡି ହଉଥେ ଯେ ତାର୍ ଫୁଲକା ଫୁଲକା ଗିଜ୍ ମାନେ ମୋର୍ ଜଙ୍ଘେ ଲଦଲଦେଇ ଯାଉଥାଆନ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନେ ନାଚି ଉଠୁ ଥାଆନ୍ ।

ଏନ୍ତା ରିସୁ ପାର୍ ଦୁ ହାଚକି ହାଚକି ଗିହେଇ ହେଇ ଫେର୍ ପଚରାଲା, “କେନ୍ତା ଜିଜୁ, ତୁମ୍ ପଡିଦେଲ ଯେ…?” ମୁଇଁ ତ ତାର୍ ଗିହାନ୍ ଦେଖି କାବା । କହେଲିଁ, “କାଣା କି ?” ସେ କହେଲା, “ଜାନୁଛେଁ କି ନି ବଏଲିଁ ?”

ମୁଇଁ- ଏକ୍ ନମ୍ବର୍ ଜାନୁଛୁ ଗା ଶାଲି, ଅଧା ଘରବାଲୀ…. କାଏଁ ସେଁଟି ଟେ ଧରିଛୁ ଯେ…. ତ…. ଏକଦମ୍ ରସ୍ ରସ୍ କରୁଛେ…..

ସେ- (ଆର୍ ଖାଚକି ହେଇ ହେଇ) ସତେ କେଁ ଗୋ…. ତାହାକୁ ଖୁସ୍ କରି ପାରମି ତ….

ମୁଇଁ- ତାହାକେ ଖୁସ୍ କରବାର୍ କଥା କହେସି….. ମତେ ତ ଡାଉଟ୍ ଲାଗୁଛେ….. ତୋର୍ ଘଏତା ତତେ ଖୁସ୍ କରି ପାରବା କି ନି ବଲି…..

ସେ-(ଆର୍ ଏକସାଇଟେଡ୍ ହେଇ) ମୋର୍ ଘଏତା ଖୁସ୍ କରି ନି ପାରଲେ କେଁ ହେଲା, ତମେ ମୋର୍ ଭେନେଇ ଘଏତା ନି ନ ଭେଲ୍…. ଫୁନ୍

କରିଦେଲେ ଘେ ନରଦି ଯିବ…..

ମୁଇଁ- ସତେ କେଁ…. ମୋର୍ ବାଁଡ୍ ତତେ ଏତକି ଭଲ୍ ଲାଗୁଛେ କେଁ….?

ସେ-(ଆର୍ ଏକଦମ୍ ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ମତେ ଚାବି ଆଫରି ପକାଲା)ହଁ ଗୋ …. କେତିନି କେତେ…..

ମୁଇଁ- ଇ ବୁଆ ମୁଇଁ ତତେ ଖୁସ୍ କରି ପାରମି କିନି ରେ…..?

ସେ- (ଆରୁ ଖାଚକି ଖାଚକି ହେଇ) ତମକୁ କାଣା ମୁଇଁ ନାଇଁ ଜାନି…. ରାଏତ୍ ସରତା ମୋର୍ ନାନି କେ ଗିହେଇ ଗିହେଇ କନ୍ଦେଇ ପକାସ

କାଁଜେ…..

ମୁଇଁ- ତୁଇ କେନ୍ତାକରି ଜାନଲୁ…?

ସେ- ମୁଇଁ କେନ୍ତାକରି ନି ଜାନତିଁ…. ତମର୍ ସିନା ମୋର୍ ଆଡେ ହେତେ ଧ୍ୟାନ୍ ନାଇଁ….. (ଫେର୍ ଘାଏ ମୋର୍ ଉପୁରେ ଶୁଇକରି ମତେ

ଚୁମିଚାଟି ପକାଲା ଆର୍ ଫେର୍ ଘାଏ ହେନ୍ତା ଖାଚି ଖାଚି ଗିହେଇ ହେଇ କହେଲା) ହେ ଦିନୁଁ ଜାନିଛ….. ସପନି ଭରମି ପକଉଛେଁ……

ମୁଇଁ- କାଁ ବଲି….?

ସେ- ଆରୁ କାଁ ବଲି. .. ମତେ ବି ଏନ୍ତା ଲେହେଁଟେଇ ପୁଲଟେଇ ଗିହଉଛ ଯେ ଗିହଉଛ ନ ବଲି….

ମୁଇଁ- ସତେ କେଁ…..

ସେ- ନେଇଁ ଦେଖବାର୍…… ହିଟ୍ ହେଇ ହେଇ ମୋର୍ ମୁହଁ ଜାକିର୍ କେତେ କାଣା ସବୁ ବାହାରି ପଡ୍ଲା ନ ଯେ….

ମୁଇଁ- ଓଃ….ହୋ…. ସତେ କେଁ…… ବଏଲେ କେନ୍ତା କଲେ ଛାଡବା… ?

ସେ- (ଫେର୍ ହେନ୍ତା ମୋର୍ ବାଁଡେ ତାର୍ ଗାଁଡ୍ କେଚରେଇ କେଚରେଇ) ଆର୍ କେନ୍ତାକରି…… ଏନ୍ତା କରି କରି ଦିହର୍ ହିଟ୍ ଗଲେ ପରେ

ଛାଡସି….

ମୁଇଁ- କିଏ ଜାନେ ବୁଆ….

ସେ- ହଁ…. ଛାଡୁ ନି ଛାଡୁ….. ଏନ୍ତା ଡେଲି ମତେ କରବ କି ନି କହ ତ…..? Sali Ra Sanga Chhada Gift

Sali Ra Sanga Chhada Gift  ମୁଇଁ ଆର୍ କାଣା କହେତିଁ । ଧାଙ୍ଗରୀ ସେଁଟିଟେ ଯଦି ଅଫର୍ ଦଉଛେ ଆର୍ କାଣା ଛାଡତିଁ । କହେଲିଁ, “ତୋର୍ ହେତକି ମନ୍ ଅଛେ ବଏଲେ, ମୁଇଁ ଆର୍ କାଣା ନାଇଁ ବଲମି…!” ସେ ତେହେରୁ ବନେ ରିସୁ ଘେ ଖାଚି ଖାଚି ଗିହେଇ ହେଇ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ହେଇ ଅଥା ହେଇ ଗଲା କେଁ ହେଲେ ।

କହେଲା, “ମୋର୍ ନାନି କପଡ଼ା ଲତା ନେଇଛେ ବଏଲେ ଘେ ନେଇଁ ଆସେ କାଁଜେ….. ସେ ଦିନେ ମୋର୍ ନାନି କେ କେନ୍ତା ଗିହଉଥିଲ କି, ହେନ୍ତା ଟିକେ ଗିହ ନ….” ମୁଇଁ ଏଥର ତାହାକେ ଉଲଟେଇ ଖଟେ ଶୁଏଇ ଦେଲିଁ ଆର୍ ତାର୍ ଗୋଡ୍ ମାନକୁ ମୋର୍ ଖନ୍ଦେ ରଖି ଦୁହି ଦୁଧକେ ଚିପି ଚିପି ଧଏଲିଁ ଆର୍ ବନେ ରିସୁ ଖାଚି ଖାଚି ଗିହେଇ ବସଲିଁ । ବାଁଡ୍ ମୋର୍ ତାର୍ ସେଁଟିକେ ରଗଡ଼ି ପେଟେ ଖୁତେଇ ହେଲା ବାଗିର୍ ଲାଗଲା ।

ସେ ମତେ ଠେଲି କୁହୁଁରି କୁହୁଁରି କହେଲା, “ଜିଜୁ…….. ଯହ ଜାଁକି ଜାଁକି ନି କର ଗୋ…… ତମର୍ ବାଁଡ୍ ତ ଦନ୍ ଦନେଇ ପକଉଛେ…..” ତାର୍ କଥା ଶୁନି ମୁଇଁ ଆର୍ ଟିକେ ଖାଚି ଖାଚି ଗିହେଇ କହେଲିଁ, “କେନ୍ତା, ତୋର୍ ସେଁଟି ପରେ ଯହ ଗରମ୍ ହଉଛେ, କାଏଁ ଯେ ମନା କରୁଛୁ….?” ସେ ମତେ ହେନ୍ତା ଠେଲି ଠେଲି କହେଲା, “ତାହା ବଲି ଏନ୍ତା ପଏର୍ଛା ଜାଁକି ଜାଁକି ଗିହେବ କେଁ…… ଆଃ…… ମା…….

ଚିଏଇ ଯଉଛେ ଗୋ….. ଟିକେ କଲେ କଲେ କର ।“ ଫେର୍ ତିହାକେ ହେନ୍ତା ଲେହେଁଟେଇ ପୁଲଟେଇ ଧୁର୍କୁଟ୍ ଗିହେଇ ତାର୍ ସେଁଟି ଭିତରେ ଏକା ସବୁ ରସ୍ ଢାଲି ଦେଲିଁ । ସେ ଭି ସେଦିନ ଏକଦମ୍ ଖୁସ୍ ହେଇ ଫେର୍ ଘେ ମୋର୍ ଦିହ ମୁଡ଼ ଜାକିର୍ ଚୁମିଚାଟି କପଡ଼ା ଲତା ପିନ୍ଧି କହେଲା, “ମସ୍ତ୍ ଲାଗଲା ଗୋ ଜିଜୁ….. ଏନ୍ତା ମୁଇଁ ଇ ନ ଥିବାର୍ ତକ୍ ଡେଲି ଘ ଘେ କରବ ତ ଗୋ…. .” ଫେର୍ ଛନେ ଭାବିକରି କହେଲା, “ନାନି କୁନୁଆଁ ଖାଇ ଆଏବାର୍ କେ କହୁଥିଲା, ମୁଇଁ କହେମି, ଖଟି ଯିବାର୍ ତକ୍ ତମର୍ ଘରେ ରହେମି ବଲି ଆର୍ ରାତି ନାନିକେ ଝୁମୁରାର୍ ଉଷୋ ଦେଇଦେଲେ ରାଏତ୍ ସରତା କେନ୍ତା ହେତା…?” ଗିହେଲିର୍ ଦିମାଗ୍ କେ ମାନବାର୍ କେ ପଡବା ।

ଘୁଡେଗେହି ଗିହେଇ ହେବାର୍ କେ କେଁ କେଁ ଆଇଡିଆ ନେଇଁ ଖଞ୍ଜୁଛେ ବଲି ମୁଇଁ ଆଁ କରି ତାହାକେ ଘେ ଦେଖଲିଁ । ସେ ଭି ମତେ ଘେ ହେନ୍ତା ଲୁଭ୍ ଲୁଭାନି ଆଁଖି ଦେଖି ମୋର୍ ଗାଲେ ଚଟ୍ କଲା ଚୁମାଟେ ଦେଇ ପଲେଇ ଗଲା । ସତ୍ କେ ସତ୍ ବେହ୍ଲଉ ବେଲ୍ ହେଲା କି ମୋର୍ କନିଆଁ କହେଲା, “ଭାରତୀ ଆମର୍ ଇ ନ ଦିନାଦୁ ରହେମି ବଲି କେତେ ଗୁଲଗୁଲା ହେଇ କହୁଛେ ଗୋ, ଡାକି ଆନମି କେଁ ?” ମୁଇଁ ଆର୍ କାଣା ନାଇଁ ବଲମି । ତାର୍ ନାନି ଗଲା ତାହାକେ ଡାକି ଆନଲା ।

ସଭେ ଖାଏଲୁଁ ପିଇଲୁଁ । ମୁଇଁ କହେଲିଁ, “ତମେ ଦୁହି ବହନି ପଲଙ୍କ୍ ଖଟେ ଶୁଅ, ମୁଇଁ ତଲେ ଶୁଇମି ।“ ମୋର୍ ଶାଲି କହେଲା, “ନାଇଁ ବୁଆ, ମତେ ଡର୍ ଲାଗସି । ତମର୍ ଛୁଆ ଚେପେଇ ଚୁପା ହେବା । ମୁଇଁ ତଲେ ଶୁଇମି ।“ ମୋର୍ ମାଏଝି କହେଲା, “କାଁଜେ କିଏ ତଲେ କିଏ ଉପୁରେ ଶୁଇବା, ସଭେ ତଲେ ଶୁଉଁ ।“ ସଭେ ତଲେ ଶୁଇଲୁଁ ।

ସତ୍ କେ ସତ୍ ଘୁଡେଗେହି ଶାଲି କନିଆଁ କେଁ ଉଷୋ ଦେଇଦେଲା ଯେ ମୋର୍ ମାଏଝି କେ ଯେ ଲେହେଁଟେଇ ପୁଲଟେଇ ଯାଣା କଲେ ବି ଉଁ ନାଇଁ କି ସୁଁ ନାଇଁ । ତେହେରୁ ସେ ମୋର୍ ପାଶକେ କେ ଆସି ମୋର୍ ଦିହି ଉପୁରେ ଛାଟ୍ ହେଇ ଶୁଇ ମୋର୍ ଚଏଁଡ୍ ମାନକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲା । ଏନ୍ତା ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଧିରେ ଧିରେ କରି ମୋର୍ ସବୁ କପଡ଼ା ଲତା ଖୁଲି ତାର୍ ଟା ଖୁଲି ପଏର୍ଛା ନଙ୍ଗଳା ନଙ୍ଗଲି କରି ପକାଲା । ଫେର୍ ମୋର୍ ଗୁଡୁ ମୁଡ୍ ତକ୍ ସବୁଆଡେ ଚୁମିଚାଟି ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ସକୋ ସକୋ ଚୁହି ବସଲା ।

ମୋର୍ ଦେହେମୁଡ୍ ପୁରା ରସ୍ ରସେଇ ଗଲା । ଏନ୍ତା ବାଁଡ୍ କେ ଚୁହି ଚୁହି କହେଲା, “ଏନ୍ତା ବାଁଡ୍ ଚୁହିଲେ ପରେ ମୁହଁର୍ ବ୍ରଣ ଛାଡସି…..” ବାପ୍ ରେ ଏନ୍ତା ଗହନ୍ କଥା ତ ମୁଇଁ ମୋର୍ ବୁଆର୍ ଦିନେ ନାଇଁ ଜାନି, ତାହାକେ କାଣା କହେମି । ଫେର୍ ଭି ସେ ଯେନ୍ତା ରସେଇ ବସେଇ କରି ମୋର୍ ବାଁଡ୍ କେ ଚୁହୁ ଥେ ଯେ ମତେ ଏକଦମ୍ ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଥେ, ସେଥିର୍ ଲାଗି , ସତେ ପରେ ବୁଆ ବଲି କହେଲିଁ । ଆର୍ ସେ ଆରୁ ଜୋଶ୍ ରେ ଶକୋ ଶକୋ ବାଁଡ୍ କେ ଚୁହି ମତେ ମଦହୋଶ୍ କରି ପକାଲା ।

ମୋର୍ ବାଁଡ୍ ଟନ୍ ଟନେଇ କରି ଲୁହାର୍ ଶାବଲ୍ ବାଗିର୍ ହେଇଗଲା କି ତାର୍ ଟୁଁଡେ ଯହ ଵେଲ୍ ତକ୍ ରଖି ନେଇଁ ପାରଲା ଆରୁ ଫେର୍ ମୋର୍ ପେଟ୍ ଛାତି ବେଁକ୍ ଚୁମି ଚୁମି ଆସି ଓଠ୍ କେ ଭି ଚୁଚୁମି କରି ତାର୍ ଦୁଧକେ ମୋର୍ ଟୁଂଡେ ଭରି ଖାଅ ଗୋ କହେଲା । ମୁଇଁ ଭି ହେନ୍ତା ତାର୍ ଦୁଧ୍ ମାନକେ ଚିପି ଚିପି ମୁଡିମାନକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଏଲିଁ । ସେ ଉଃ….. ଆଃ…… ଇସ୍…… ହେଇ ଏନ୍ତା ତାର୍ ଦୁଧ୍ ଖୁଏଇ ଖୁଏଇ ମୋର୍ ବାଁଡେ ତାର୍ ସେଁଟି ଜାଁକି ହେନ୍ତା ଏକା ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ଗିହେଇ ବସଲା ।

ସେଦିନ ରାଏତ୍ ସରତା ହେନ୍ତା ଥାକି ଫୁଟିକରି ଦୁହିଟା ଗିହାଗୁହି ହେଲୁଁ । ଆରୁ ଇହାଦେ ବି ସେ ଆମର୍ ଘରେ ରହୁଛେ ଆର୍ ହେନ୍ତା ରାଏତ୍ ସରତା ତାର୍ କଅଁଲି କଁସି ଜବାନୀ କେ ମତେ ଗିଫ୍ଟ୍ କରୁଛେ ଆର୍ ମୁଇଁ ତାହାକେ ହେନ୍ତା ଉଲଟେଇ ପୁଲଟେଇ ଉଚେଇ ଟେକି ଧୁମ୍ ଗିହଉଛେଁ ।