ପିଲାଦିନ ସାଥୀ ଯୌବନର ସ୍ମୃତି - ୯ (ପ୍ରେମିକାର ମାଇଁ ସହ ) (Piladina Sathi Joubanara Smruti – 9 (Premika Ra Main Saha)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ଏମିତି ଭାବିନେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଟେଙ୍ଗେଇ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଲି । ପାହାଚ ସାମ୍ନାରେ ଥିବା କାନ୍ଥକୁ ଲାଗି ସୋଫା ପଡି ଥିବାରୁ ତା ପାଖକୁ ନ ଗଲେ କିଏ ଯେ ଦେଖା ଯିବନି । ଧଳା ଆଉ ପତଳା ଗାମୁଛାଟା, ବାଣ୍ଡଟା ପୁରା ଜୋଶରେ ଟନ୍ ଟନେଇ ଆଗକୁ ଟେକି ହେଇଛି । ହଠାତ୍ ତା ସାମ୍ନକୁ ଯାଇ ବାଣ୍ଡକୁ ହଲେଇ ଦଉ ଦଉ ଚମକି ପଡିଲି । ଆରେ….. ସିଟ୍….. ମତେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବ ଭାବିଥିଲି, ହେଲେ ୟେ ତ ତା ମାଇଁ ।

ତମ୍ବୁ ପରି ଟେଙ୍ଗେଇ ହେଇଥିବା ଗାମୁଛାକୁ ଅପଲକ ନୟନରେ ଅନେଇଁ ରହି ଓଠକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡି ହେଉଛନ୍ତି । ତାଙ୍କୁ ଏମିତି ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ଦେଖି ମୁଁ ଲାଜରେ ବୁଲି ପଡି କହିଲି, “ସେ ଖାଇଲାଣି କି ?” ମୋ କଥା ଶୁଣି ସିଏ ଥରିଲା ଥରିଲା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ, “ତମକୁ ଅପେକ୍ଷା କଲେ କଲେ ଆଉ ଶେଷରେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ଖାଇ ପିଇ ଶୋଇଗଲେଣି । ରାତିସାରା ଅନିଦ୍ରା, ଆଉ ଦିନସାରା ବି ହଇରାଣ ପରା ! ତମେ ତ ଗପୁଛ ଯେ ଗପୁଛ ଆଉ ।

ଗର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ନା ?” ଓପାସ ଜୁଗାର ସବୁ ପାଣି ଫୋଟକା ପରି ମିଳେଇଗଲା ଭାବି ମୁଁ ନିରବ । ଅଳ୍ପ ସମୟର ନିରବତା ଭଙ୍ଗ କରି ସିଏ ପୁଣି କହିଲେ, “ଉଠେଇ ଦେବି କି ?” ମୁଁ କହିଲି, “ନା, ଥାଉ…” ସେ- ତମେ ଏବେ ଗାଧେଇବ ନା ଏମିତି ଖାଇବ ?” ମୁଁ ଟିକେ ଅସ୍ବାଭାବିକ ହେଲା ପରି କହିଲି, “ଖରା ଦିନ ତ, ଟିକିଏ ଗାଧେଇ ଦେଇଥିଲେ….” ମୋ କଥା ନ ସରୁଣୁ ସେ ଉଠି ବାଥରୁମ୍ ଆଡକୁ ଚାଲିଲେ । ବୋଧହୁଏ ବାଥରୁମ୍ ଟା ତଳେ ଥିଲା ।

ମୁଁ ବି ତାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କଲି । ପାହାଚରୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇଲା ବେଳେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିର ଉତ୍ଥାନ ପତନ ଦେଖି ବାଣ୍ଡଟା ମୋ ଆହୁରି ହିଂସ୍ର ହେଇ ଉଠୁଥାଏ । ଇଚ୍ଛା ତ ହେଉଥାଏ, ଏମିତି ଶୁନଶାନ୍ ଘରେ ତାଙ୍କୁ ଧରି ସେମିତି ଏଇ ପାହାଚରେ ଏକା ଠିଆ ଠିଆ ପଛପଟୁ ଗେହିଁ ପକାନ୍ତି । ହେଲେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଆଉ ମୋର ଦେଖି ଦେଇଛନ୍ତି, ଏପଟେ ଗାଆଁର ମୋ ଗର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ସହ ଗପିବାର ମଧ୍ୟ ସନ୍ଦେହ କରିଛନ୍ତି, ତାଙ୍କ ମନରେ ଯେ କଣ ଚଳୁଥିବ କେଜାଣି ? ଏମିତି ସନ୍ଦେହ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବାଥରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଗଲୁ । ଉପର ରୁମ୍ ପରି ମସ୍ତ୍ ଵଡ଼ ବାଥରୁମ୍ ଆତ୍ୟାଧୁନିକ ପଦ୍ଧତିରେ ନିର୍ମିତ ।

କାନ୍ଥରେ ତଳୁ ଉପରଯାଏ ବିରାଟ ଏକ ଦର୍ପଣ । ପାଖରେ ଥାକ ଥାକ ହେଇ ଗାଧେଇବା ପାଇଁ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ପ୍ରସାଧନ । ସେ ସବୁକୁ ଦେଖେଇ ସେ କହିଲେ ଏଥର ଗାଧେଇ ପଡ, ରାତି ଅନେକ ହେଲାଣି । ମୁଁ ମୋ ଟେଙ୍ଗେଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ଚାପି ରଖୁଥାଏଁ । ଯାହା ସେ ସେଇ ଦର୍ପଣରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖୁଥାନ୍ତି । କିଛି ସମୟ ଏମିତି ଦର୍ପଣରେ କଣେଇଁ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ମତେ ଅସ୍ବାଭାବିକ ହେଉଥିବାର ଦେଖି ସେ ବାହାରି ଆସୁ ଆସୁ କହିଲେ, “ଯଦି କିଛି ଦରକାର ଡାକିବ ।“ ତାପରେ ସିଏ ବାହାରି ଆସୁ ଆସୁ ମୁଁ ବାଥରୁମ୍ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି ।

ଗାମୁଛାକୁ ଫିଙ୍ଗି ଶୋଅର୍ ଚଳେଇ ପୁରା ଦୁଇ ମିନିଟ୍ ଖଣ୍ଡେ ବାଣ୍ଡକୁ ଟେଙ୍ଗେଇ ଭିଜିଲି । ଗଲା ସବୁ ଫସର ଫାଟି । ଘୋଡାଗେହି ରାତିରେ ଗେହିଁ ହେବାକୁ କହି ଶୋଇ ଗଲାଣି । କେଜାଣି ଆଉ ଗେହିଁ ହେବ ନା ନାହିଁ ? ଏମିତି ଭାବି ଦେହସାରା ସାବୁନ୍ ଲଗେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଫେଣେଇ ଫେଣେଇ ପିସିଲି । ପୁଣି ଭିଜି ଭିଜି ବାଣ୍ଡକୁ ହେଣ୍ଡଜବ୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ପୁଣି ଶୋଅର୍ ବନ୍ଦ୍ କରି ଦେହସାରା ଫେସ୍ ୱ।ସ୍ ରେ ଫେଣେଇ ବାଣ୍ଡରେ ଫେସୱ।ସ୍ ଲଗେଇ ଫେଣେଇ ଫେଣେଇ 61, 62 କରିବାରେ ଲାଗିଲି । ଏତିକିବେଳେ ହଠାତ୍ ଡୋର୍ ଖଟ୍ ଖଟେଇଲା । ବୋଧହୁଏ ସେ ମୋ ଟେଙ୍ଗେଇଲା ବାଣ୍ଡକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖି ତାଙ୍କ ଭାଣିଜୀକୁ ଉଠେଇ ପଠେଇଛନ୍ତି, ନା ନିଜେ କେଜାଣି ? ତଳେ ପଡିଥିବା ଭିଜା ଗାମୁଛାକୁ ଗୁଡେଇ ହେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ଚାପି ଡୋର୍ ଖୋଲିଲି ।

ଭାଣିଜୀ ନୁହେଁ, ସେ ନିଜେ । ଓଠ ଚାପି ଚାପି କହିଲେ, “ଏମିତିରେ ତ ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି ଆଉ ଏଯାଏଁ ତମକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ମୁଁ ବି ଗାଧେଇବି ଗାଧେଇବି ବୋଲି ଗାଧେଇ ପାରିନି, ଏପଟେ ଭୋକରେ ପେଟ ବି ଜଳି ଉଠୁଛି; ଯଦି ଆପତ୍ତି ନ ଥାଏ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ମୁଁ ବି…….” ଭାଇ ତାଙ୍କ ଘର, ତାଙ୍କ ବାଥରୁମ୍, ମନା କରିବାକୁ ମୁଁ କିଏ ?

ଭିତରକୁ ପସି ଆସିଲେ ଡୋର୍ ଟାକୁ ସାମାନ୍ୟ ଆଉଜେଇ । ଫଟାଫଟ୍ ଫଟାଫଟ୍ ମୋ ଆଡକୁ ପଛକରି ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲି ତଳେ ପକେଇଦେଲେ । ହାପ୍ ବ୍ଲାଉଜ ରେ ଅର୍ଦ୍ଧ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ପିଠି,  ଫିକା ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ପତଳା ଶାୟାଟିକୁ ପଛପଟକୁ ଫୁଲେଇ ଦେଇଥିବା ବଡ଼ ବଡ଼ ଗାଣ୍ଡି । ଦେହ ମୋ ଆପେ ଆପେ ଗରମ ହୋଇଗଲା । ତଥାପି କିଛି କରିବାକୁ ସାହସ ଜୁଟେଇ ପାରୁ ନ ଥାଏଁ ।

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଶାୟାର ଲେସ୍ ଖୋଲି ଶାୟାଟିକୁ ଛାତି ଉପରକୁ ଟେକି ନେଇ ବ୍ଲାଉଜ ବୋତାମ୍ ଗୁଡିକୁ ଖୋଲି ବ୍ଲାଉଜ୍ ଟିକୁ ବି କାଢି ଫିଙ୍ଗି ଦେଲେ । ୱ।ଓ….. ସ୍ଵଚ୍ଛ ଆଇନା ପରି ଧଳା ପିଠିରେ କଳା ରଙ୍ଗର ଟାଇଟ୍ ବ୍ରା ର ଲେସ୍ ପିଠିକୁ ପୁରା ଚାପି ଦେଇଛି । ପଛପଟକୁ ହାତ ଲମ୍ବେଇ ଖୋଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଅସମର୍ଥ ହେଲା ପରେ ସେମିତି ଥରିଲା ଥରିଲା କଣ୍ଠରେ ମତେ ଈଶାରା କଲେ ବ୍ରା ର ହୁକ୍ ଖୋଲି ଦେବାକୁ । ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆବାକ୍ ହେଇ ତାଙ୍କ ପଛପଟେ ଛିଡାହୋଇ ଏସବୁ ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ଆଜ୍ଞାବହ ରୋବଟ୍ ପ୍ରାୟ ହୁକ୍ ଟା ଫିଟେଇ ଦେଲି ।Piladina Sathi Joubanara Smruti – 9

Piladina Sathi Joubanara Smruti – 9  ଆଃ…… କି କୋମଳ ଆଉ ମୁଲାୟମ୍ ତାଙ୍କର ସେ ଦେହ । ବାଣ୍ଡଟା ମୋ ଫକ୍ ଫକ୍ ହେଇ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରୁ ଡେଇଁ ପଡିବାକୁ ହେଉଥାଏ । ତଥାପି ତାକୁ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତ ଚାପି ରଖି ତାଙ୍କ ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ଶରୀରର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା କୁ ଖାଲି ବୋକାଙ୍କ ପରି ଅନେଇଁ ରହିଥାଏଁ । ପୁଣି ସେମିତି ମୁଁ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଶାୟାଟିକୁ ଛାତିର ଦୁଇ ବୃତ୍ତାକାର ମାଂସାଳ ପିଣ୍ଡରେ ବାନ୍ଧି ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାୟଟିକୁ ତଳୁ ଜଙ୍ଘ ଉପରକୁ ଟେକି ନାଲି ଚଡିଟାକୁ ବି କାଢି ତଳେ ପକେଇ ଦେଲେ  ଆଉ ଫଟାଫଟ୍ ଫଟାଫଟ୍ ଶୋଅର୍ ଚଳେଇ ବେକରୁ ତଳକୁ ଭିଜିବାରେ ଲାଗିଲେ । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍…!

ମୁଁ ଯେ ଆଉ ସହି ପାରୁନି । ହାଲୁକା ରଙ୍ଗର ପତଳା ଶାୟାଟା ଭିଜି ଯାଇ ତାଙ୍କ ଗୋରା ତକ ତକ ଦେହରେ ଏକଦମ୍ ମିଶିଗଲା । ମୋ ଆଡ଼କୁ ସିଏ ପଛ କରିଥିଲେ ବି ଲାଗିଲା ଯେମିତି ପୁରା ନଙ୍ଗଳା ହେଇ ଗାଧୋଉଛନ୍ତି । ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଦୁଇ ଗାଣ୍ଡିର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଉପତ୍ୟକାର ଲୋଭନୀୟ ଦୃଶ୍ୟ ମୋ ତନୁ ମନକୁ ଏକଦମ୍ ପାଗଳ କରିଦେଲା । ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି ମୋ ନିଜ ଅଙ୍ଗକୁ । ମୋ ପତଳା ଧଳା ଗାମୁଛା ବି ସେପରି ।

ମୋ ଆଡେ ପଛ କରିଥିଲେ ବି କାନ୍ଥ ଆଇନାରେ ତାଙ୍କ ସାମ୍ନା ପଟର ସେଇ ଉତ୍ତଙ୍ଗ ପ୍ରାୟ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଦ୍ବୟ ବେଶ୍ କାମୋତ୍ତେଜକ । ସୁବର୍ଣ୍ଣ ର ଆକାର ଠାରୁ ସାମାନ୍ୟ ଛୋଟ ଛୋଟ ହେଲେ ବି ଏକଦମ୍ ରାଉଣ୍ଡ୍ ସେପ୍ । ଦର୍ପଣରେ ତାଙ୍କର ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ଭିଜା ଶରୀରକୁ ଦେଖି କାମଜ୍ଵାଳାରେ ଦେହ ମୋ ଥରିବାରେ ଲାଗିଲା । ବୋଧହୁଏ ସିଏ ବି ମୋ ଆଡେ ପଛ କରିଥିଲେ ସିନା, ଆଇନାରେ ମୋର ସବୁ ହରକତକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲେ ।

ଏଯାଏଁ କାହାରି ମୁହଁରେ ଭାଷା ନାହିଁ । ମୁଁ ଯେ ଏଣେ ବାଣ୍ଡର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉଗ୍ରତାକୁ ଚାପି ରଖିବାକୁ ପ୍ରାଣପଣେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏଁ । ଏମିତି ପରସ୍ପରର ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ଅବୟବ ଗୁଡିକୁ କାନ୍ଥରେ ଥିବା ଆଇନାରେ ଦେଖାଦେଖି ହେଲାପରେ ସେ ମୁହଁ ଫିଟାଇ ଥରିଲା ଥରିଲା ଓଠରେ କହିଲେ, “ଏମିତି ଚୁପଚାପ ଠିଆ ହେଲ ଯେ, ରାତି ହେଲାଣି ପରା, ଶିଘ୍ର ଶିଘ୍ର ଗାଧାଅ, ଭୋକ ବି ବଢିଲାଣି….!” ସତେ ଯେମିତି ମୁଁ ନିର୍ବାକ ଓ ନିଃଶ୍ଚଳ ।

ରାତ୍ର ଅର୍ଦ୍ଧରେ ମୋ ସହ ବାଥରୁମ୍ ଭିତରେ ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ହୋଇ ଭାଣିଜୀର ପ୍ରେମିକ ଭାବେ ମୋ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ପରୀକ୍ଷା ନେଉଛନ୍ତି ନା ସାଥି ବିହୁନେ ବିରହୀ ଯୌବନକୁ ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି ସମର୍ପି ଦେବାକୁ ଯାଇ ମୋ ପରି ଖାଲି ସାହସ ଜୁଟାଇ ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି, ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ମତେ ଏମିତି କହି ସେମିତି ପୂର୍ବ ପରି ପିଠି ଦେଖେଇ ଦେହସାରା ସାବୁନ୍ ଲଗେଇଲେ, ଛାତି ଉପରକୁ ଆଉ ଜଙ୍ଘ ତଳକୁ । ବାଥରୁମ୍ ର ବିଜୁଳି ଆଲୁଅରେ ଦେହଟା ଏକଦମ୍ ସ୍ବଚ୍ଛ ଦେଖାଯାଇ ଝଲସି ଉଠୁଥିଲା । ଏମିତି ସାବୁନ୍ ଲଗାଉ ଲଗାଉ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଟିକିଏ ଅନେଇଁ ଦେଖିଲେ । ଆଃ କି ତୀକ୍ଷ୍ଣ ସେ ନଜର୍, ଯେମିତି ଧାରୁଆ ଛୁରୀ ଟେ ।

ସେମିତି ତୀର୍ଛାନଜରରେ ଅନେଇଁ କହିଲେ, “ସାବୁନ୍ ଲଗେଇବ କି ?” ଆଖି ଆଗରେ ଇନ୍ଦ୍ର ଭୂବନର ଅପସରୀ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ମିଶା ବିସ୍ମିତ ହେଲା ପରି ମୁଁ ନିର୍ବାକ୍ । ଜାଣତରେ ହେଉ ବା ଅଜାଣତରେ ପିଠିରେ ସାବୁନ୍ ଲଗେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ ଥରି ଥରି କହିଲେ, “ଟିକେ ହେଲ୍ପ୍ କରିବ କି ? ହାତଟା ପାଉ ନି ତ….” ଆଜ୍ଞାବହ ରୋବୋଟ୍ ପରି ବାଣ୍ଡକୁ ସେମିତି ଦୁଇ ଆଣ୍ଠୁ ମଝିରେ ଚାପି ତାଙ୍କ ହାତରୁ ସାବୁନ୍ ଆଣିଲି ।

ମୁଣ୍ଡ ବାଳକୁ ତ ପୂର୍ବରୁ ମୁଣ୍ଡରେ ବାନ୍ଧି ଦେଇଥିଲେ, ସେଇ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ପିଠିରେ ମୁଁ ସାବୁନ୍ ଲଗାଉ ଲଗାଉ ବୋଧହୁଏ ଶାୟାର ଲେସ୍ ଟାକୁ ଛାତି ଉପରୁ ହୁଗୁଳା କରି ଦେଉଥିବାରୁ ଶାୟାଟି ଧୀରେ ଧୀରେ ତଳକୁ ତଳକୁ ଖସି ଖସି ଯାଉଥାଏ । ଆଃ କି ମୁଲାୟମ୍ ଆଉ କୋମଳ ସେ ପିଠି । ହାତରେ ଧରିଥିବା ସାବୁନ୍ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଚିକ୍କଣ । ଏକଦମ୍ ଧଳା ସ୍ଵଚ୍ଛ କାଚ ପରି ।

ଧୀରେ ଧୀରେ ଶାୟାଟି ଯେତିକି ଯେତିକି ତଳକୁ ତଳକୁ ଖସି ଖସି ଯାଉଥାଏ ମୋ ହାତଟା ବି ସେତିକି ସେତିକି ତଳକୁ ତଳକୁ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଚାଲିଥାଏ । ମୋ ହାତ ସ୍ପର୍ଶରେ ତାଙ୍କ ଦେହର ଲୋମ ଟାଙ୍କୁରି ଉଠି ଦେହଟା ଥରି ଉଠୁଥାଏ । ଏମିତି ଶାୟାଟି ତଳକୁ ତଳକୁ ଯାଇ ଯେତେବେଳେ ସରୁ ଅଣ୍ଟା ତଳକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ତାଙ୍କ ବୃହଦାକାର ଗାଣ୍ଡି ଦୟକୁ ପାର୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲା, ତାର ମୁଲାୟମ୍ ମାଂସାଳ ସ୍ପର୍ଶ ଆଉ ଦୁଇ ଉତ୍ଥିତ ଗାଣ୍ଡିର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଉପତ୍ୟକା ଦେଖି ମୁଁ ବା ଆଉ ନିଜକୁ କେତେ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରନ୍ତି ? ଛାତିଟା ଧଡଧଡେଇ ଯାଇ ନାକ ଓ ପାଟି ବାଟେ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ପବନ ସହ ଲୌହଦଣ୍ଡ ପରି ଟାଣି ହେଉଥିବା ଉଦ୍ଧତ ବାଣ୍ଡକୁ ଆଉ ଚାପି ରଖି ପାରିଲି ନି ।

ଭଡାସ୍ କିନା ଆଣ୍ଠୁ ମଝିରୁ ଡିଆଁ ମାରି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଡେଇ ହେଲା । ନାରୀ ପ୍ରକୃତି ତ, ଭିତରେ ଭିତରେ ହଁ ହଁ ହେଉଥିଲେ ହେଁ ଉପରେ ଉପରେ ମିଛରେ ମିଛରେ ରାଗି ଯାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ବାଣ୍ଡଟା ମୋ ଯେମିତି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ପିଟି ହେଇଛି ମୁଁ ଡରିଯିବା ସ୍ବାଭାବିକ ।  କିନ୍ତୁ କଣ ଗୋଟେ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବେ ବାଡେଇ ହେଲେ ଯେମିତି ହଠାତ୍ ହାତଟା ଲାଗିଯାଏ ତାଙ୍କ ଡାହାଣ ହାତ ବି ମୁଠେଇ ଧଇଲା ମୋ ଟାଣୁଆ ବାଣ୍ଡକୁ ।

ଆଃ… ତାଙ୍କ ହାତ ସ୍ପର୍ଶରେ ଦେହରେ ମୋ ନିଆଁ ଲାଗିଗଲା ଯେମିତି । ମୁଁ ଏକଦମ୍ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ହରା ହେଇଗଲି । ନିଜକୁ ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ନ ପାରି ବାଣ୍ଡକୁ ଗାଣ୍ଡିରେ ଜାକି ତାଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧଇଲି । କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନାହିଁ, ବାଶ୍ ଛାତିର ଧଡ୍ ଧଡ୍ କମ୍ପନ ସହ ଜୋର ଜୋରରେ ନିଶ୍ୱାସ ଭରା ଉତ୍ଥାନ ଆଉ ପତନ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଏମିତି ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବା କ୍ଷଣି ସେ ଉତ୍ତେଜନାର ପ୍ରବଳତାରେ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ଢଳି ପଡୁଥିଲେ ଯେମିତି ।

ଛାତିରୁ ତାଙ୍କର ସେଇ ହୁଗୁଳା ହେଇଥିବା ଶାୟାଟି ଢଳି ପଡିଲା । ଆଃ କି ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଉଦ୍ଧତ ସ୍ତନ ! ତଳ ଦେଶରେ ମୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନର ଚାପରେ ଉପରକୁ ପିଚିକି ପଡୁଥିଲା ଯେମିତି, ଦୁଇ ଧଳା ଧଳା ବେଲୁନ୍ ପରି । ଉଭୟର ସାମ୍ନାପଟ ଅଗ୍ର ଭାଗରେ ଚକ୍ରାକାର ଧୂସର ରଙ୍ଗର ଭୁଣ୍ଡିମାନେ ବି ବେଶ୍ ଚିକ୍କଣ ଓ ଆକର୍ଷଣୀୟ । ଏମିତିରେ କିଏ ବା ସହିବ ଯେ ? ସେମିତି ପଛପଟୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଦନେଇ ରଖି ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଧଇଲି ।

Piladina Sathi Joubanara Smruti – 9   ୱ।ଓ…… କି ମସ୍ତ୍ ମୁଲାୟମ୍ ଆଉ କୋମଳ ତା ଉପର ଅଂଶ ! ଠିକ୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ର ଦୁଧ ପରି ନୁହେଁ; ତାର ତ ପୁରା ବେଲୁନ୍ ପରି ସବୁଯାକ ଲଦବଦେଇ ଯାଉଥିଲା ଆଉ ୟାଙ୍କର ଉପର ମୁଲାୟମ୍ ଆଉ ଭିତରେ ଟେନିସ ବଲ୍ ପରି ଟାଣୁଆ ଠିକ୍ ଷୋଡଷୀ ଯୁବତୀର ଭର୍ଜିନ୍ ଦୁଧ ପରି । ମୁଁ ଏକଦମ୍ ଉନ୍ମାଦଗ୍ରସ୍ତ ପରି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପେଲି ପେଲି ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଖେଳିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ସେ ବି ମସ୍ତ୍ ମଦହୋଶ୍ ହେଇ ଉଠୁଥାନ୍ତି ମୋ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ । ବାଣ୍ଡଟା ବି ଉନ୍ମାଦଗ୍ରସ୍ତ ପରି ତାଡି ହେଉଥାଏ ତାଙ୍କ ମାଂସାଳ ଗାଣ୍ଡିରେ । ମୋର ଗାମଛା ଆଉ ତାଙ୍କ ଶାୟା ନ ଥିଲେ କେଜାଣି ଗାଣ୍ଡି ଫାଡି ପସି ଯାଆନ୍ତା ଗଭୀରକୁ । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ତାଙ୍କୁ ପଛପଟୁ ଭିଡିଧରି ଦୁଧ ଚିପିଲା ପରେ ସେ ତ ଶିହରଣରେ ମୋ ଦେହରେ ଲୋଟି ପଡି ଆଖି ବୁଜି ଦେଉ ଥାଆନ୍ତି, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ମୁହଁ ଲଗାଇ ଓଠକୁ ଓଠରେ ଲକ୍ କରିଦେଲି ।

ଆଃ…… କି ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ସେ ଅନୁଭୂତି ! ମହୁ ଫେଣାରୁ ମହୁ ଶୋଷିଲା ପରି ତାଙ୍କ କୋମଳ ଅଧରର ସ୍ବାଦକୁ ଚୁସିଗଲି ମନ ଭରି । ସେ କିନ୍ତୁ ନିରବ ନିର୍ଲିପ୍ତ । ସତେ ଯେମିତି ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଉନ୍ମାଦନାକୁ ଏମିତି ଆଖିବୁଜି ଅନୁଭବ କରି ଯିବାକୁ ଖାଲି ଅନେଇଁ ରହିଥିଲେ । କିଛି ସମୟ ତାଙ୍କ କଅଁଳ ଓଠର ମଧୁର ରସ ଶୋଷିଲା ପରେ ତାଙ୍କୁ ସେମିତି ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଶୋଅର୍ ଚଲେଇ ଭିଜିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷାରେ ଦୁହେଁ ଭିଜିଲା ପରେ ମୋ ପିନ୍ଧା ଗାମୁଛାକୁ ଖୋଲି ପକେଇ ଦେଲି ତା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାଙ୍କ ସେଇ ବାଣ୍ଡ ଅଗରେ ଚାପି ରହିଥିବା ଶାୟାଟିକୁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଦୁହେଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନଗ୍ନ । ପଛପଟୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଓଠକୁ ଓଠରେ ଲଗେଇ ଚୁଚୁମି ଯାଉଛି ତାଙ୍କୁ । ଉଦ୍ଧତ ବାଣ୍ଡଟା ତାଙ୍କ ଦୁଇ ମାଂସାଳ ଗାଣ୍ଡିର ଉପତ୍ୟକା କୁ ଘସି ପୁଣି ମୋ ପେଟରେ ଦନେଇ ହଉଛି, ଯାହାକୁ ମୁଁ ମଝିରେ ମଝିରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଧିରେ ଘସି ଦେଇ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ବି ଦଳି ପକେଇ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡି ପକଉଛି । ଆଃ….. ଆଃ…… ଇସ୍……. କି ମସ୍ତ୍ ରୋମାଞ୍ଚକ ସେଇ ମୂହୂର୍ତ୍ତ ସତେ …!