ମହୁଲ ଝାରେ ବରଷିଲା ପାନି - ୨ (Mahula Jhare Barsila Pani – 2)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ପ୍ରଥମ ଭାଗ ପରେ …ରଙ୍ଗୀନ ବସନ୍ତର ଅଦିନିଆଁ ବରଷାରେ ଭିଜି ଯୌବନର ଉତ୍ତେଜନାକୁ ଉପଭୋଗ କରିବା ହୁଏତ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ ମିଳେ ଯାହା ସେଦିନ ଗୀତା ନାନୀ କହୁଥିଲା । ମଝିରେ ମଝିରେ ବିଜୁଳି ଓ ଘଡଘଡି ସହ ସାଇଁ ସାଇଁ ପବନ ସାଙ୍ଗକୁ ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷା । ମହୁଲ ଗଛମୂଳେ ଦୁଇ ଯୌବନ ପ୍ରାଣୀ ।

ବିଜୁଳି ଘଡଘଡି ଭୟରେ ହେଉ କି ବସନ୍ତର ଅଦିନିଆଁ ବର୍ଷା ତାଙ୍କ ଯୌବନକୁ ଭିଜେଇ ଦେଇ ଦେହ ମନରେ ନୂଆଁ ଏକ ଉନ୍ମାଦନା ଖେଳେଇ ଦେଉଥାଉ  ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି କୋଳାକୋଳି ହେଉ ହେଉ କେହି କାହାକୁ ଛାଡିବାକୁ ନାରାଜ ଯେମିତି ।

ଯଦିଓ ଦୁହିଁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପୂର୍ବରୁ ସେମିତି କିଛି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ ତଥାପି କେଜାଣି କାହିଁକି ସେଦିନ ବର୍ଷାରେ ଭିଜି ପରସ୍ପରକୁ ପାଖରେ ପାଇଲା ପରେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ଏଇ ମିଳନ ଯୁଗ ଯୁଗର ଜନ୍ମ ଜନ୍ମର, ନାନୀ ଯାହାକୁ ଖୋଜୁଥିଲା ବୋଧହୁଏ ପ୍ରକୃତିଟା ତା ମନକଥା ବୁଝି ଆଜି ତା ପାଖକୁ ପଠେଇ ଦେଇଛି ।

ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ପୁରୁଷର ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ପାଇ ନିଜେ ନିଜକୁ ଭୁଲି ଦୂର ଆକାଶର ବାରିବିନ୍ଦୁ ତଳକୁ ଖସି ମାଟିକୁ ଆବୋରି ଭୂଇଁରେ ବିଲୀନ ହେଇଗଲା ପରି ସେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ଦେହରେ ମିଶି ଯିବାକୁ ଚାହେଁ । ଆଃ….. କି ରୋମାଞ୍ଚକ ତାଙ୍କ ଦେହର ସେଇ ପ୍ରଥମ ସ୍ପର୍ଶ !

ଉଠେଇ ନିଅନ୍ତେ କି ମତେ ତାଙ୍କ କୋଳକୁ ଆଉ ବସେଇ ଦିଅନ୍ତେ ତାଙ୍କ ନରମ ଓଠରୁ ସରୁ ସରୁ ଚୁମ୍ବନ ମୋ ଦେହସାରା ! ନାନୀ ଏଇଆ ଭାବୁ ଭାବୁ ସେ ମନକଥା ଜାଣିଲା ପରି ତାକୁ ସେମିତି ଭିଡି ଧରୁ ଧରୁ ମଥାରେ ତାର ବସେଇ ଦେଲେ ଗୋଟିଏ ସ୍ନେହଭରା ସରୁ ଚୁମ୍ବନ ।

ଆଉ ସେଇ ଚୁମ୍ବନରେ କି ଯାଦୁ ଥିଲା କେଜାଣି ନାନୀ ଏକାଥରେ ଆତ୍ମହରା ହେଇଉଠି ତାଙ୍କୁ ଆହୁରି ଜୋରରେ କସିକି ଭିଡି ଧରି ତାଙ୍କ ନଙ୍ଗଳା ପିଠିକୁ ରାମ୍ପୁଡି ପକେଇଲା । ସେଇଠୁ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳେ କିଏ ? ନାନୀ ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶାଇ ଥରେ ନିରେଖି ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ କଣ ହେଲା କେଜାଣି ହଠାତ୍ ଓଠରେ ଓଠ ଲଗାଇ ଚୁଚୁମିଗଲା ।

ଇସ୍…… ଜୀବନ ଯୌବନର ସେଇ ଆବେଗଭରା ପ୍ରଥମ କିସ୍…….. ନାନୀ କହୁ କହୁ ନିଜେ ନିଜ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ି ପକାଉଥିଲା । ସେ ସେମିତି ତା ଦେହସାରା ଅଣ୍ଡାଳି ଅଣ୍ଡାଳି ଓଠକୁ ଚୁଚୁମୁ ଚୁଚୁମୁ ନାନୀ କମ୍ପି ଉଠୁଥିଲା କେଉଁ ଏକ ଅଜଣା ଉନ୍ମାଦନାରେ ।

ଦୁହେଁ ବର୍ଷାରେ ଭିଜୁଥିଲେ ବି ନାକ ଓ ପାଟିବାଟେ ଗରମ ଗରମ ପବନ ସଁଅଁ ସଁଅଁ ବାହାରି ଛାତିଟା ଧଡ଼ଧଡେଇ ଯାଇ ଖାଲି ଉଠୁଥିଲା ଆଉ ପଡୁଥିଲା । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଓଠକୁ ଚୁଚୁମିବା ପରେ ସେ ତା ମୁହଁସାରା ଚୁମିଚାଟି ତା ଦୁଇ ହାତ ପିଠିରେ ଆଉଁସୁ ଆଉଁସୁ ନାନୀର ଦୁଇ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଧରି ଜୋରରେ ଚିପିଦେଇ ବେକକୁ କାମୁଡ଼ି ଦେଲା । ଉଃ……. ଏ କି ଅଜବ ଶିହରଣ ! ସର୍ବାଙ୍ଗଟା ଯେମିତି ଥରି ଉଠିଲା ।

ତାଙ୍କ ଏପରି ଭାବାତ୍ମକ ସ୍ପର୍ଶରେ କି ଯାଦୁ ଥିଲା କେଜାଣି ନାନୀର ସବୁ ଶକ୍ତି ଶୋଷି ନେଇ ତାକୁ ବଳଶୂନ୍ୟ କରି ତାଙ୍କ ଦେହରେ ଢଳି ପଡିବାକୁ ମଜବୁର କରି ଦେଉଥିଲା ଯେମିତି, ତେଣୁ ନାନୀ ଆଉ କିଛି କରି ନ ପାରି ବନ ଲତାଟେ ପରି ତାଙ୍କ ଦେହରେ ଗୁଡେଇ ହେଉଥିଲା ଖାଲି ।

ଏମିତି ସେ ନାନୀଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ  ଚିପି ଚିପି ବେକକୁ କାମୁଡ଼ି ପୁଣି ଚୁଚୁମି ଦେଇ ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁର ଗରମ ନିଃଶ୍ୱାସ ଛାଡି ତଳକୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଯେତେବେଳେ ତା ଛାତିରେ ମୁହଁକୁ ଗେଞ୍ଜି ପୁଣିଥରେ ଜୋରରେ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଚିପିଦେଲେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ନାନୀ ଆଉ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଭୂବନରେ ନାହିଁ । ସତେ ଯେମିତି ଦୁଇଜଣ ଏମିତି କୋଳାକୋଳି ହେଇ ସ୍ୱର୍ଗରେ ବିଚରଣ କରୁଛନ୍ତି ।

ଏମିତି ସେ ନାନୀର ସବୁଆଡେ ହାତ ମାରି ମୁହଁକୁ ତା ଦେହସାରା ଲଗାଇ ଗରମ ପ୍ରଶ୍ୱ।ସ ଛାଡୁ ଛାଡୁ ନାନୀ ମଦହୋଶ୍ । ତା ପରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ନାନୀ କୁ ତା ଛାତିରେ ଭିଡି ଧରିଲା । ନାନୀ ତାଙ୍କଠୁ କମ୍ ଉଚ୍ଚ ଥିବାରୁ ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ତାଙ୍କ ପେଟରେ ଜାକି ହେଇ ଲଦବଦେଇ ଯାଉ ଯାଉ ନାନୀକୁ ବି ତାହା ଯେମିତି ସୁଗୁବୁଗେଇ ଗଲା ।

ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେ ନାନୀକୁ ବୁଲେଇଦେଇ ତାଙ୍କ ସାମ୍ନା ପଟରେ ନାନୀଙ୍କ ପିଠିକୁ ରଖି ପୁଣିଥରେ ସେମିତି ପଛପଟୁ ନାନୀକୁ ଭିଡି ଧଇଲେ ଆଉ ବେକ ତଳର ବେଣୀଟାକୁ ଆଡେଇ ଦେଇ ବେକକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ପେଟସାରା ହାତ ଅଣ୍ଡାଳି ଚାଲିଲେ ।

ଠିକ୍ ଏତିକି ବେଳେ ପଛପଟରୁ ତାଙ୍କ ଟାଣୁଆଁ ବାଣ୍ଡଟା ନାନୀର ଗାଣ୍ଡିକୁ ଦବେଇ ପିଠିରେ ଦନେଇ ଦେଉଥିଲା ଯାହା ନାନୀକୁ ଆହୁରି ଉନ୍ମତ୍ତ କରି ପକାଉଥିଲା । ଏମିତି ସେ ବେକକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ପେଟକୁ ଅଣ୍ଡାଳି ଅଣ୍ଡାଳି ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ହାତଟା ଆସି ଯେତେବେଳେ ଦୁଇ ଦୁଧ ଉପରେ ଚାପିଦେଲା, ନାନୀ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ତଳେ ଢଳି ପଡୁଥିଲା ମାତ୍ର ସେ ସେମିତି ନାନୀର ଦୁଧକୁ ଧରି ତାକୁ ନିଜ ଦେହରେ ଆଉଜେଇ ଦେଇ ସେଇ ସାର୍ଟ୍ ଉପରୁ ଏକା ହାଲକା ହାଲକା ଭାବେ ଚିପି ଚାଲିଲେ ।

ଇସ୍…… ଏ କି ଅଜବ ଅନୁଭୁତି ! ତାଙ୍କ ହାତର ଏମିତି ହାଲକା ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଯେମିତି ଭିତରେ ଭିତରେ ଆହୁରି ସୁଗୁବୁଗେଇ ଉଠୁଥିଲେ ଯେମିତି ତାଙ୍କ ହାତର ସେଇ ମଧୁର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଉଦବିଗ୍ନ ।

ଏହିପରି ସେ ବେକକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଦୁଧକୁ ସାର୍ଟ୍ ଉପରୁ ଖେଳିବା ପରେ ପୁଣିଥରେ ହାତକୁ ପେଟକୁ ନେଇ ଅଣ୍ଡାଳି ଦେଇ ତଳପଟୁ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ବୋତାମ ଖୋଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

ଅଜବ ଅଜବ ତ ଲାଗୁଥିଲା, ଏମିତି ତା ସାର୍ଟ୍ ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଉଥିବାରୁ ତଥାପି କେଜାଣି କାହିଁକି ସେ ତାଙ୍କୁ ମନା ବି କରି ପାରୁ ନ ଥିଲା । ତେଣୁ ସେ ନିର୍ବିଘ୍ନରେ ତା ସବୁଯାକ ସାର୍ଟ୍ ବୋତାମ ଖୋଲି ସାର୍ଟ୍ କୁ ଦୁଇ ପଟକୁ ମେଲେଇ ଦେଉ ଦେଉ ବାହାରି ପଡିଲେ ତାର ସୁଉଚ୍ଚ ସୁଢୋଲ କୁଆଁରୀ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ।

ନାନୀ ନିଜ ଦୁଧକୁ ନିଜେ ଏମିତି ପୁରା ନଙ୍ଗଳା କରି କେବେ ଦେଖି ନ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ଗୋଟିଏ ପୁରୁଷ ହାତରେ ତାକୁ ନଙ୍ଗଳା କରେଇ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ରହି ଯାଉଥିଲା କିନ୍ତୁ କିଛି ପ୍ରତିବାଦ କରିବା ସ୍ଥିତିରେ ନ ଥିଲା । ବାସ୍ତବିକ୍ ବୟସ ତୁଳନାରେ ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଖୁବ୍ ବିକଶିତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ, ଗାଆଁର ଅନ୍ୟ ଝିଅମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ।

ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ଧଳା ଧଳା ବୋଇତାଳୁ ପରି ଯାହାକୁ ସେ ଟୋକାଟା ବି ଦେଖିକି ଆବାକ୍ ହେଇଯାଇଥିଲା କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ସେଇ ଦୁଇଟାକୁ ତା ଦୁଇ ହାତରେ ଧରି ଧୀରେ ଧୀରେ ଆଉଁସିବାରେ ଲାଗିଲେ । ଆଃ……. ନଗ୍ନ ହାତରେ ନଗ୍ନ ଦୁଧର ଏପରି ସ୍ପର୍ଶ କି ଅପୂର୍ବ ସତେ !

ଦେହମନକୁ ଏକଦମ୍ ଝୁଣି ପକେଇଲା । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ଦୁଧକୁ ଧରି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପିବାରେ ଲାଗିଲେ । ଉଃ…… ତାଙ୍କର ଏପରି ମାଦକଭରା ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ଆଉ ସହି ହେଉନି ଯେ ! ହୃଦସ୍ପନ୍ଦନ ଆପେଆପେ ବଢିଯାଇ ଛାତିଟା ଖାଲି ଉଠୁଛି ଆଉ ପଡୁଛି ।

ଆଃ….. ପ୍ରଥମ ଥର ପୁରୁଷ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଯୌବନଟା ଯେମିତି ଦୋହଲି ଉଠୁଥିଲା, ସମୁଦ୍ରର ଅସରନ୍ତି ଢେଉ ପରି । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଖୁବ୍ ଜୋର ଜୋରରେ ଦଳି ଚକଟି ସାର୍ଟ୍ ଟିକୁ ପୁରା କାଢି ତଳେ ପକାଇଦେଲେ ।

ତାଙ୍କର ଏସବୁ କରିବାରେ କି ମନ୍ତର ଥିଲା କେଜାଣି ନାନୀ ଚାହିଁକି ବି କିଛି ପ୍ରତିବାଦ କରି ପାରୁ ନ ଥିଲା । ଏପଟେ ଯେ ଆକାଶରେ କଳା ହାଣ୍ଡିଆ ମେଘ ଆହୁରି ଘୋଟିଆଣି ସାରା ବନ ପ୍ରଦେଶକୁ ଅନ୍ଧାର କରି ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷାରେ ଭିଜେଇ ଦେଉଥାଏ ।

ଆଖ ପାଖରେ ଆଉ କିଏ ଅଛି ନା ବିଜୁଳି ଘଡଘଡି ସହ ଏମିତି ତୁହାକୁ ତୁହା ବତାସକୁ ଡରି ସମସ୍ତେ ଘରକୁ ପଳେଇ ଗଲେଣି କେ ଜାଣି । କିନ୍ତୁ ଏଇ ନିର୍ଜନ ବନର ନିଛାଟିଆ କୋଣରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଏମିତି ନିଜ ନିଜ ଯୌବନର ଅତଳ ସାଗରରେ ବେଳକୁ ବେଳ ଡୁବି ଯାଉଛନ୍ତି ଜଣାନାହିଁ ।

ସେ ସେମିତି ନାନୀର ସାର୍ଟ୍ ଖୋଲି ତା ଉପରକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା କରି ତା ପିଠିସାରା ଚୁମିଚାଟି ପକେଇ ନାନୀକୁ ପୁରା ଅବଶ କରିଦେଲେ । ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ନାନୀ ଆଉ ନିଜ ଅଧିନରେ ନାହିଁ, କାହିଁ କେତେବେଳୁ ସେ ହଜି ଯାଇଛି, ତା ସ୍ୱପ୍ନର ପ୍ରଣୟ ମଧୁର ସ୍ପର୍ଶରେ । ବୋଧହୁଏ ଭାବି ପାରୁନି, ଏଇଟା ଯାହା ହେଉଛି ସତ, ନା ଅନେକ ଦିନ ଧରି ଖୋଜି ବୁଲୁଥିବା ତା ମନ ଗହନର ଭ୍ରମ ଆଜି ସ୍ୱପ୍ନ ହେଇ ତା ମାନସ ମନ୍ଥନ କରୁଛି । ସେଇଥିପାଇଁ ତ ସ୍ୱପ୍ନରେ ବିଭୋର ହେଇଗଲା ପରି, କିଛି ପ୍ରତିବାଦ ବି କରୁନି, କାଳେ ତା ମଧୁମୟ ସ୍ୱପ୍ନ ଭାଙ୍ଗି ଚୁରମାର ହେଇଯିବ ଭାବି ।

ଏମିତି ସେ ଟୋକାଟା ନାନୀକୁ ଅଧା ନଙ୍ଗଳା କରି ତା ପିଠିସାରା ଚୁମିଚାଟି ଧୀରେ ଧୀରେ ନାନୀର ସାମ୍ନା ପଟକୁ ଆସି ପେଟରେ ମୁହଁ ଲଗାଇ ତା ଦେହରୁ ଗଡି ପଡୁଥିବା ବାରି ବିନ୍ଦୁକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲା…… ଉଃ……. ଆଉ ସହି ହେଲା ନି, ନାନୀ ଦେହ ଝୁମିଉଠି ନିଜ ଅଜାଣତେ ତାଙ୍କ ଚୁଟିକୁ ଭିଡି ଛାତି ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲା ।

ଟୋକାଟା ଉପରକୁ ଉଠୁ ଉଠୁ ନାନୀ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପି ପକେଇ ଯେମିତି ଗୋଟିଏ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଚୁଚୁମି ଦେଇଛି, ନାନୀ ତ ଏକବାରେ ମଦହୋଶ୍ । ଲାଗିଲା ଯେମିତି ତା ଦେହର ସବୁ କନେକ୍ସନ ତା ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିରେ ଅଛି ଆଉ ସେଇ ସୁଇଚ୍ ଟା ସେ ଟୋକା ପିଟିର ନରମ ଓଠରେ । ଉଃ…. ହୂଃ…. ଆଃ…. କି ଅପୂର୍ବ ସେ ଶୀହରଣ ଭରା ଉନ୍ମାଦ ।

ନାନୀ ଆଉ ସହି ପାରୂ ନ ଥିଲା । ଟୋକାର ପ୍ରତିଟି ଓଠ ସ୍ପର୍ଶରେ ତା ତନୁ ବଦନ ଝୁମି ଉଠି ଲୋମଗୁଡାକ ଟାଙ୍କୁରି ଉଠୁଥିଲା ବେଳେ ଦେହଟା ଆପେ ଆପେ ଗରମ ହୋଇ ଭିତରେ ଭିତରେ ଯୌବନର ସେଇ ଅଜଣା ଭୋକ ନାନୀକୁ ଏକଦମ୍ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ କରି ପକେଇଲା । ନିଜକୁ ନିଜେ ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି ପାରିଲାନି ।

ଆପେ ଆପେ ତାକୁ ଭିଡିଧରି ତା ଦେହରେ ନିଜ ଦେହକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଲୀନ କରିଦେବାକୁ ଯେମିତି ସମର୍ପି ଦେଲା । ତଥାପି ଟୋକାଟା ତା ଦୁଧ ଖାଇବା ପାଇଁ ଏତେ ପାଗଳ ଥିଲା ଯେ ଭୋକିଲା ବାଘଟେ ପରି ଏ ଦୁଧରୁ ସେ ଦୁଧ, ସେ ଦୁଧରୁ ଏ ଦୁଧ ମୁହଁ ଲଗେଇ ଲଗେଇ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି କାମୁଡ଼ି ଖାଇ ଯାଉଥିଲା ।

ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ଏମିତି ସ୍ତନ୍ୟପାନ କରୁ କରୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ପୁଣି ନାନୀ ସ୍କର୍ଟ୍ ଟାକୁ ବି ତଳକୁ ଗଳେଇ ଦେଇ ଚଡିଟାକୁ ବି ତଳକୁ ଟାଣିଦେଲା । ସେତିକିବେଳକୁ ନାନୀର ଆଉ ହୋଶ୍ ନ ଥାଏ, ଲାଗୁଥାଏ ଯେମିତି ହେଲେ ସେ ନଙ୍ଗଳା ହେଇ ତା ଦେହକୁ ସେ ଟୋକା ଦେହରେ ଯୋଡି ନ ଦେଲେ ଦେହମନର ଏ ବିଳାପ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେବନି ।

ତେଣୁ ସିଏ ବି ଆଉ ବିଳମ୍ବ ନ କରି ନିଜ ଦେହରୁ ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା ଦେହକୁ ଟୋକାଟାକୁ ସମର୍ପି ଦେଇ ଦୁଇ ବାହୁରେ ଆବୋରି ଧଇଲା । ଏଥର ବି ଟୋକାଟା ନାନୀର ଆପାଦମସ୍ତକ ସବୁ ଚୁମିଚାଟି ନାନୀକୁ ଆହୁରି ମଦମସ୍ତ୍ କରି ପାଗଳୀ କରିଦେଲା ।

ଶେଷରେ ନାନୀ ଅନନ୍ୟୋପାୟ ହୋଇ ଆପେଆପେ ସେ ଟୋକା ଦେହରୁ ବି ଗାମୁଛାଟିକୁ କାଢି ଫୋପାଡ଼ି ଦେଇ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ଭିଡି ଧଇଲା । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍ ! ତା ହେଲେ ଟୋକାମାନେ ବଡ଼ ହେଲାପରେ ତାଙ୍କର ଏମିତି ହାତେ ଲମ୍ବ ବଢିଯାଏ ? ବାପ୍ ରେ କେତେ ଟାଣୁଆ ଆଉ ଗରମ ।

ଦେଖିବି ଦେଖିବି ଭାବି କେବେ ମରଦ ଟୋକାର ଯବାନ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ପାରି ନ ଥିବା ଗୀତାନାନୀ ଏବେ ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ନିତ ହାତ ମୁଠାରେ ସେମିତି ଗୋଟିଏ ମସ୍ତ୍ ବଡ଼ ମରଦ ବାଣ୍ଡଟେ ପାଇ ଆଫ୍ରିକାର ଜିରାଫ ଦେଖିଲା ପରି ଆମୂଳଚୂଳ ନିରେଖି ଚାହିଁଲେ । ମସ୍ତ୍ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ତାଙ୍କ ହାତ ଏଡ଼େ ।

ମୂଳର ଦୁଇ ପଟେ ଦୁଇ କେରା କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ବାଳ । ତଳେ ପୁଣି ଛୋଟ ବୁଜୁଳାଟିଏ ପରି ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳାଟେ ଓହଳି ପଡୁଛି । ଆଉ ଅଗ୍ର ଭାଗଟା ଟୋପି ପିନ୍ଧିଥିଲା ପରି ପୁରା ଲାଲ୍ ଦେଖାଗଲେ ବି ମାଗୁର ମାଛର ମୁଣ୍ଡପରି ଠିକ୍ ଅଗରେ ଗୋଟିଏ ସରୁ ପାଟି ।

ବୋଧହୁଏ ସେଇ ପାଟି ପରି ଦେଖା ଯାଉଥିବା କଣାରେ ମୁତନ୍ତି । ନାନୀ ଏମିତି ପ୍ରଥମ ଥର ମରଦ ଟୋକାର ବଜର ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଯେମିତି ଲୋଭେଇ ଗଲା । ଆଉ ନିଜ ହାତରେ ଧରି ଅଣ୍ଡାଳି ଅଣ୍ଡାଳି ଚିପି ଆଉଁସି ଆଉଁସି ତା ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ ପରଖୁଥିଲା ।

ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ସେ ଟୋକାଟା ନାନୀର ନରମ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଶୀହରୀ ଉଠି ନାନୀକୁ ସେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ଆଗପଛ ଆଗପଛ ହଲେଇବାକୁ ଈଶାରା କଲା ଆଉ ନାନୀ ଯନ୍ତ୍ରବତ୍ ବାଣ୍ଡକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଆଗପଛ ଆଗପଛ ହଲେଇଦେଲା ।

ଏମିତି ହଲାଉ ହଲାଉ ସେ ଟୋକାଟା ପୁଣି କଣ କଲା କେଜାଣି ସେ ବାଣ୍ଡଟା ଆହୁରି ଶକ୍ତ ଓ ଟାଣୁଆ ହୋଇ ତା ଛୋଟିଆ ପାଟିଟା କାପ୍ କାପ୍ ହେଇ ମୁଣ୍ଡକୁ ଉପରକୁ ଉପରକୁ ଟୁଙ୍ଗାରୁଥାଏ । ୱ।ଓ….. କି ମଦମସ୍ତ୍ ହସ୍ତୀପରି ୟା ପରାକ୍ରମ ! ନାନୀ ହାତକୁ ବି ଛିଟକେଇ ଦେଇ ଝୁଣିଝାଣି ହେଉଥାଏ ।

ଏଥର ନାନୀ କଣ କରିବ କଣ ନାହିଁ କିଛି ଭାବି ନ ପାରି, ସେଦିନ ସେ ଦେଖିଥିବା ନାରୀ-ପୁରଷର ବାଣ୍ଡ ଖାଉଥିବା କଥା ମନେ ପକାଇ ନିଜେ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁସି ପକେଇଲା । ଇସ୍….. କି ମଧୁର ଲବଣାକ୍ତ ୟା’ର ସ୍ୱ।ଦ ! ସତେ ଯେମିତି ଲୁଣିଆ ମାଂସ ଆଚାର ।

ହେଲେ ବାଣ୍ଡଟା ବହୁତ ମୋଟା, ଆଉ ଟାଣୁଆ ହେଇ ଥିବାରୁ ତାକୁ ଭଲରେ ପାଟି ଭିତରକୁ ପୁରେଇ ହେଉ ନ ଥାଏ, ତଥାପି ଲୋଭ ସମ୍ବରଣ କରି ନ ପାରି ଚୁସିଚାଟି ଅନେକ ଖାଇଲା ପରେ ସେ ଟୋକାଟା ନାନୀକୁ ଉପରକୁ ଉଠାଇ ପୁଣିଥରେ ତାକୁ କୋଳେଇ ଜାବୁଡ଼ି ଧଇଲା ।

ଉଃ…….. କି ଅପୂର୍ବ ରୋମାଞ୍ଚ ସତେ ଦୁଇ ନଗ୍ନ ଦେହର ଆଲିଙ୍ଗନ ! ବର୍ଷାପାଣି ଉପରୁ ପଡି ତଳଯାଏ ଗଡି ଯାଉଥିଲେ ବି, ଦେହର ଉଷ୍ମତାରେ ତାହା ଗରମ ହୋଇ ଯାଉଥାଏ । ଏମିତି ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି କୋଳାକୋଳି ହେଉ ହେଉ ସେଇ ଟାଣୁଆ ବାଣ୍ଡଟା ନାନୀ ପେଟକୁ ଚାପିଦେଇ ଉପରକୁ ଆସି ଦୁଧକୁ ଠେଲି ପକାଉଥାଏ ।

ତେଣୁ ସିଏ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ନାନୀର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ଜାକି ଦେଉ ଦେଉ ତାହା ନାନୀର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ପଶି ବିଆ ଓଠକୁ ଘସି ଦେଇ ଗାଣ୍ଡିପଟେ ବାହାରି ପଡୁ ପଡୁ ନାନୀକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଝୁଲାଇ ପକାଉଥାଏ । ଏମିତି ସେ ନାନୀ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଖି ଅଣ୍ଟାକୁ ହଲେଇ ହଲେଇ ଆଗପଛ ହେଉ ହେଉ ତାହା ବିଆ ଓଠକୁ ରଗଡି ରଗଡି ଏପରି ଉନ୍ମାଦିତ କରି ପକାଉଥାଏ ଯେ ନାନୀ ଆଉ ସହି ପାରୁ ନ ଥାଏ ।

ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ଘସି ଘସି ଯେତେବେଳେ ନାନୀ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲା, ନାନୀ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲା ନାହିଁ, ସେହି ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ବିଆରେ ଜାକି ଦେଉ ଦେଉ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ତଳେ ପଡି ଯାଉଥିଲା ।

ହଠାତ୍ ସେ ଟୋକାଟା ନାନୀ କୁ ଧରି ଗଛମୂଳକୁ ଉଠେଇ ନେଇ, ସେଇଠି ଥିବା ବଡ ଚଟାଣ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ପୁଣିଥରେ ନାନୀର ଦେହସାରା ଚୁମିଚାଟି ନାନୀକୁ ଆହୁରି ପାଗଳ କରି ଦେଉ ଦେଉ ନାନୀ ତାକୁ ନିଜ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଉ ନେଉ ରାଗରେ କାମୁଡି ଦେଇ କହିଲା, କିଛି ଗୋଟାଏ କର ନା, ଏମିତି ଖାଲି ତଡପେଇ ତଡପେଇ ମାରିବ କି ? ସେଇଠୁ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, “ରେଡି ତ…?”

ନାନୀ ହଁ କହି ପୁଣିଥରେ ତା ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଉ ନେଉ ସେ ନାନୀର ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମେଲେଇ ଉପରକୁ ଟେକି ରଖିବାକୁ କହି ନିଜେ ତା ଭିତରକୁ ପଶି ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ବସିଗଲେ । ଏବେ ନାନୀର ମନେ ପଡିଗଲା, ସେଦିନ ସେ ନାରୀ ପୁରୁଷ ଏହିପରି ଶୋଇକି ତ ଗିହାଗେହିଁ ହେଉଥିଲେ । ଆଉ ଆଜି ସେ ନିଜେ ସେଇ ଜିନିଷ କରିକି ଜାଣିବ, ପ୍ରକୃତରେ ସେଇ ମଜାଟା କେମିତି ।

ଏହିପରି ଭାବୁ ଭାବୁ ସେ ଟୋକା ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଅନ୍ୟ ହାତରେ ନାନୀର ବିଆକୁ ଫାଡି ତା ଭିତରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ତଳ ଉପର ତଳ ଉପର କରି ଘସିଦେଲା । ଉଃ….ହୁଃ….. ନାନୀ ବିଆରେ ସେଇ ଟାଣୁଆ ବାଣ୍ଡର ଏପରି ଘର୍ଷଣରେ ନାନୀ ଦେହରେ ଯେମିତି ନିଆଁ ଜଳିଗଲା ।

ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍ ! କି ମସ୍ତ୍ ସେଇ ଅନୁଭୁତି ! ବୋଧହୁଏ ଏଇଟା ହିଁ ସେଇ ଗିହାଗେହିଁ ଖେଳ ! ସତରେ କେତେ ମଜା ନ ଲାଗୁଛି ସତେ । ବାଣ୍ଡଟା ଘସିହେଇ ଦେହକୁ ଝୁମେଇ ପକାଉଛି ତ ! ଏମିତି ଚାରି ଛଅ ଥର ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଓଠରେ ଘସୁ ଘସୁ ନାନୀ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଆନନ୍ଦରେ ଆତ୍ମହରା ହୋଇ ଉଠୁଥିଲେ ବି ଲାଗିଲା ଯେମିତି ଆହୁରି କିଛି ବାକି ରହି ଯାଉଛି ।

ହେଲେ କଣ ଯେ ସେଇଟା ତାର ଜ୍ଞାନର ପରିସୀମା ବାହାରେ । ଏମିତି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ଟୋକାଟା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଉପରେ ସଲସଲ କରି ଘସି ଦେଉ ଦେଉ ବିଆଟା ପାଣି ଛାଡି ପିଚପିଚେଇ ଉଠି ନାନୀକୁ ଆହୁରିରୁ ଆହୁରି ମାତାଲ କରି ପକେଇଲା ଆଉ ଏତିକିବେଳେ ନାନୀ ଅନୁଭବ କଲା ଯେ, ପ୍ରକୃତ ଗିହାଣ ଏଇଆ ନୁହେଁ, ସେ ବାଣ୍ଡଟା ବିଆ ଭିତରକୁ ଯେତେବେଳେ ପଶିକି ଭିତରେ ଭିତରେ ଘସିଦେବ, ତେବେ ଯାଇ ଭିତରର ସାଲୁବାଲୁ ଯିବ ଆଉ ବୋଧହୁଏ ତାହା ହିଁ ଅସଲି ଗିହାଣ ।

ତେବେ ଏଇ ଉପରେ ଉପରେ କଣ ଘଷୁଛନ୍ତି ଯେ, ପୁରା ଭିତରକୁ ପଶାଇ ଗେହି ପକାଉ ନାହାନ୍ତି, ମୁଁ ଯେ ଆଉ ସହି ପାରୁ ନି । ଏଇଆ ଭାବି ସେ ନିଜେ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ବିଆରେ ଜାକି ଦେଉ ଦେଉ ଟୋକାଟା ବଡ଼ ଚାଲାକିରେ ଖଚ୍ କିନା ପେଲିଦେଲା । ଆଃ…… ମରିଗଲି ଲୋ ମାଆଁ……… ମୋର ଫାଡିଦେଲା ନା କଣ ? ଆଃ……. ଆଁ…… କହି ନାନୀ କାନ୍ଦି ପକେଇ ତାକୁ ଠେଲିଦେଲେ ।

ହେଲେ ଟୋକାଟା ବଡ଼ ହୁସିଆରିରେ ନାନୀକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥିବାରୁ ସେ ପେଲି ପାରିଲା ନାହିଁ, ବାଣ୍ଡଟା ସେମିତି ବିଆରେ ପସି ପୁରା ଦେହଟାକୁ ଦନ ଦନେଇ କନକନେଇ ପକାଉଥାଏ । ମାଆଁ ଲୋ… ଗିହାଁଗେହିଁ କଣ ଏମିତିକା…… ଆଗରୁ ଜାଣିଥିଲେ ମୁଁ କେବେ ବି ୟାକୁ ଭାବି ବି ନ ଥାଆନ୍ତି ଲୋ ମାଆଁ…..

ନାନୀ ଏମିତି ଚିଲ୍ଲେଇ ଚିଲ୍ଲେଇ କାନ୍ଦୁଥିଲେ ବି ତାଙ୍କ ଆର୍ତ୍ତନାଦ ଯେମିତି ଅରଣ୍ୟର ସେଇ ବାରିପାତରେ ହଜି ଯାଉଥିଲା । ଆଉ ସେ ଟୋକାଟା ସେମିତି ଏକା ତା ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇ ତା ଉପରେ ଲଦି ହେଇ କେତେବେଳେ ତା ଓଠକୁ ତ କେତେବେଳେ ତା ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇ ଯାଉଥିଲା ।

ଏମିତି ଦୀର୍ଘ ପାଞ୍ଚ ଛଅ ମିନିଟ୍ ଖଣ୍ଡେ ଦରଜରେ ଛଟପଟେଇ ହେଲା ପରେ, ସେଇ ଟୋକାର ମଧୁର ମଧୁର ସ୍ପର୍ଶରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଦରଜର ପରାକ୍ରମ କମି କମି ଯାଇ ପୂର୍ବ ପରି ଦେହରେ ମାଦକତା ଭରି ଆସିଲା ।

ବାଣ୍ଡଟା ବିଆ ଭିତରେ ଜଳି ଉଠୁଥିଲେ ବି, ତା ଆନ୍ତରିକ କ୍ଷୁଧାଟା ଏତେ ବଢି ଚାଲିଲା ଯେ, ସେଇ ଦରଦକୁ ସବୁ ସହିଯାଇ ସେମିତି ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଗୋଟା ଗୋଟା ପେଲେଇ ହେଇ ସେଇ ଶାରୀରିକ କ୍ଷୁଧାକୁ ଅପସମ କରିବାକୁ ଦେହମନ ବ୍ୟାକୁଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲା ।

ତେଣୁ ଆନ୍ତରିକ କାମବାସନାକୁ ପରିପ୍ରକାଶ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନାନୀ ପୁଣିଥରେ ସେଇ ଟୋକାକୁ ଭିଡିଧରି ତା ମୁହସାରା ଚୁମିଚାଟି ଓଠକୁ କାମୁଡି ଖାଇ ପିଠିକୁ ରାମ୍ପୁଡି ପକେଇଲା । ସେଇ ସୁଯୋଗରେ ଟୋକାଟା ସେମିତି ନାନୀଙ୍କ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ବାଣ୍ଡକୁ ଧୀରେ କାଢି ପୁଣି ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ପେଲିଦେଲା ।

ଏଥର ବି ପୂର୍ବପରି ଦରଜ ହେଉଥିଲେ ବି ସେମିତି ମର୍ମନ୍ତୁଦ ନ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଦେହ ଭିତରର କାମଜ୍ବାଳା ଟା ଏତେ ବଢି ଯାଇଥିଲା ଯେ, ସେଇ ଦରଜକୁ ଆଖି ମୁଦି ସବୁ ସହିଯିବାକୁ ଯେମିତି ସଂକଳ୍ପ କରିନେଲା । ତେଣୁ ସେମିତି ଏକା ସଜ ଟୋକାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଗୋଡ ଦୁଇଟାକୁ ମେଲେଇ ଦେଉଥିବା ବେଳେ ସେ ଟୋକାଟା ବି ଅତି ସ୍ନେହାଲିଙ୍ଗନରେ ତା ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଅତି ସଂତର୍ପଣରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ କାଢି ଧୀରେ ଧୀରେ ବାହାର ଭିତର ବାହାର ଭିତର କରି ଗେହି ଚାଲିଲା ।

ଏମିତି ଚାରି ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ୍ ଅତି ଯତ୍ନର ସହ ଗେହିଲା ପରେ ତା ନରମ ବିଆ ଭିତରେ ସେଇ ଗରମ ବାଣ୍ଡଟା ଘସି ହେଇ ହେଇ ଏମିତି ଗୁଦୁଗୁଦେଇ ଦେଲା ଯେ, ସେଇ ଅପୂର୍ବ ସୁଖ ଆଗରେ ସେ ଦରଜଟା ଆପେଆପେ ଫିକା ପଡିଵାରେ ଲାଗିଲା ।

ତେଣୁ ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଯୌବନର ଏମିତି ଐଶ୍ୱରୀକ ସୁଖରେ ଆତ୍ମହରା ହୋଇ ନାନୀ ଆହୁରି ଆହୁରି କସିକି ଭିଡି ଧରି ତା ଦେହସାରା ଖୁସିରେ ଚୁମି ଚୁମି ଯାଉଥିବା ବେଳେ ସେ ଟୋକାବି କେତେବେଳେ ନାନୀ ଓଠକୁ ତ କେତେବେଳେ ନାନୀ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ବାଣ୍ଡକୁ କ୍ଷୀପ୍ର ରୁ କ୍ଷୀପ୍ରତର ଭାବେ ପେଲି ଚାଲିଲା ।

ୱ।ଓ……. ଆଃ……. ଇସ୍…….. ଟିକିଏ ଆଗରୁ ଯାହା ଏତିକି ଭୟାନକ ଦରଦ ଦେଉଥିଲା ଅଥଚ ଏତେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଏହା ଏମିତି ବି ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦେବ, ନାନୀ କେବେ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥିଲା । Really….. It’s A Great Feeling…….. ଏଇଥିପାଇଁ ବୋଧହୁଏ ସେଦିନ ସେ ନାରୀ ପୁରୁଷ ନିଜ ନିଜ ପରିବାରକୁ ଭୁଲି ଏଇ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ ଏମିତି ମଜା ନେଉଥିଲେ । ସତରେ ପୁରୁଷ ବାଣ୍ଡରେ ଏମିତି ସୁଖ ଅଛି…….. ଆଃ….. ନାନୀ ଆଉ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥାଏ…… ଆପଶିହରଣରେ ତା ଆଖି ମୁଦି ହେଉଥାଏ ।

ଏମିତି ସେ ଟୋକାଟା ନାନୀ ଉପରେ ଶୋଇକି ଖୁବ୍ ବେଗରେ ଗେହୁ ଗେହୁ ସେମିତି ଗେହି ଗେହି ଦେହକୁ ଉଠେଇ ବସିପଡି ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଖୁବ୍ ବେଗରେ ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ଗେହିଁ ଚାଲିଲା । ଇସ୍……. ଇସ୍…. ୱ।ଓ…. ୱ।ଃ….. କି ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛିରେ ତାର ଏମିତି ଗିହାଣ….. ମତେ ଏମିତି ଖାଲି ଗେହୁ ଥାଆନ୍ତା କି ?

ଏମିତି ସେଦିନ ସେ ନାନୀ କୁ ସେମିତି ଶୁଆଇ, ଉଠାଇ ଠିଆ ଠିଆ ପୁଣି ଗଛରେ ଆଉଜେଇ ଆଗରୁ ପଛରୁ ପ୍ରାୟ ଦେଢଘଣ୍ଟା ଖଣ୍ଡେ ଗିହାଉ ଗିହାଉ ନାନୀର ତିନିଥର ପାଣି ନିଗିଡି ସାରିଥିଲା ।

ଲାଗୁଥାଏ, ଯଦି ଏମିତି ଆହୁରି କିଛି ସମୟ ଏପରିକି ଗିହାଏ, ନାନୀ ପୁରା ବେହୋସ ହେଇଯିବ । ଏମିତିରେ ସବୁ ଜିନିଷ ଅତି ହେଲେ, ଆଉ ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ ତେଣୁ ଶେଷରେ ଅତିଷ୍ଠ ହୋଇ ନେହୁରା ହେବାରୁ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରଠୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଘରକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ।

ସେଦିନ ସିନା ଅଲଗା ହୋଇ ଘରକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ, କିନ୍ତୁ ମହୁଲ ଝାରରେ ଅଦିନିଆଁ ବର୍ଷାରେ ହେଇଥିବା ଶୁଭାରମ୍ଭ ଯେମିତି ନାନୀଙ୍କ ଯୌନ ଜୀବନକୁ ହିଁ ବଦଳେଇ ଦେଲା । ଇଚ୍ଛାରେ ହେଉ ବା ଅନିଚ୍ଛାରେ, ପ୍ରାୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସେମିତି ଲୁଚିଛପି କେବେ ଜଙ୍ଗଲରେ ତ କେବେ ବାଡିପଟେ, କେବେ ପୁଣି ଘରେ କେହି ନ ଥିଲେ ଘର ଭିତରେ, ତାଙ୍କ ଯୌବନର ଖେଳ ଏମିତି ଚାଲିଲା ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନାନୀଙ୍କ ମାଆଁ ଦି’ଜଣକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ବିଲ ଭିତରୁ ଆବିଷ୍କାର କରି ନ ଥିଲେ ।

ଶେଷରେ ଘରଲୋକେ ସବୁକଥା ଜାଣି ଯିବାରୁ ନାନୀକୁ ବାହା କରେଇଦେଲେ ଆଉ ଆଜି ଯୋଉ ତାର ଦୁଇଟି ଛୁଆ, ସେଇଟାକୁ ବି ସେ ତାଆରି ବୋଲି କହିବାରୁ ମୋ ପାଟିରେ ଯେମିତି ଆଉ ଭାଷା ହିଁ ନ ଥିଲା ।