ବିରହି ଯବାନୀକୁ ମୋର ବେଧୁଆ ବାଣ୍ଡ (Biraha Jabaniku Mora Bedhua Banda)

Life ସରିଯିବା ଆଗରୁ

ଏହିପରି ମନରେ ଉଠୁଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରପାଆନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କ୍ଲିକ୍ ରେ ତେବେ ଡ଼େରି କାହିକି ଏବେ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟ ଆପ୍

DOWNLOAD NOW

ଗିହାଖଚା ପ୍ରେମୀ ବାଣ୍ଡୁଆ ପାଠକ ଆଉ ରସରସିଲା ବିଆବାଲି ପାଠିକାଙ୍କୁ ଗିହାକାର ମାନବର ବୀର୍ଯ୍ୟଭରା ଖଚାଖଚ୍ ଅଭିନନ୍ଦନ ସହ ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ମୋର ଆଉ ଏକ ଯୌନ ଅନୁଭୁତିକୁ । ଗପଟା ପଢି ବାଣ୍ଡୁଆ ମାନେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଗଡନ୍ତୁ ଆଉ ବିଆବାଲି ମାନେ ବିଆକୁ ଘସି ରସ ବାହାର କରି ଗପଟା କେମିତି ଲାଗିଲା ଜଣାଇବ ।

ସେଦିନ ବଲାଙ୍ଗୀର RTO ଅଫିସ୍ ରେ ମୋର DL Test ସାରି ପାଖ ହୋଟେଲରେ ଖାଇ ବିଲ୍ ପେ କରୁଥାଏଁ । ପଛରୁ କାହାର କୋମଳ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଓଲଟି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲି । ମୋ କଲେଜ୍ ଜୀବନର ଶେଷ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ ବାସନ୍ତୀ ।

ମୋ ସହ ତା ଆଫେଆର୍ କୁ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଲୋକେ ମନା କରି ଦେବାରୁ ଦୀର୍ଘ ତିନି ବର୍ଷ ହେଲା ଏଇଠି ଆସି ରହୁଛି, ଗାଆଁକୁ ବି ଆଉ ଯାଉ ନି । ହେଲେ ସହରୀ ପାଣି ପବନର ଚାକଚକ୍ୟରେ ତା ରୂପ ଯୌବନରେ ଏତେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଯିବ ମୁଁ ଜମାରୁ ଭାବି ପାରୁ ନ ଥିଲି ।

ତିନି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯିଏ ପତଳା ହୋଇ ଯୋଉ ସାଧାସିଧା ଗାଉଁଲି ଝିଅଟେ ପରି ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ଆଜି ବେଶ୍ ହୃଷ୍ଟପୁଷ୍ଟ ଶରୀରରେ କୋଉ ଆଗ ଧାଡ଼ି ର ମଡେଲ ଠାରୁ କମ୍ ନୁହେଁ । ପୂର୍ବ ପରି ସରୁ ମୁହଁ ହେଲେ ବି ଓଢଣି ତଳେ ଛାତିର ପୃଥୁଳତା ଆଉ ସେଇ ପୂର୍ବର ତନୁ ପାତଳୀ ଅଣ୍ଟାକୁ ଏବେ ଫୁଲି ଉଠିଥିବା ତା ବିଶାଳକାୟ ପିଛା ମସ୍ତ୍ ମନଲୋଭା ଲାଗୁଥିଲା ।

ମୁହଁ ଟା ବି ଏକଦମ୍ ଗୋରା ଆଉ ଚିକ୍କଣ । ତୀକ୍ଷ୍ଣ ନାସାଗ୍ର ତଳର ସରୁ ସରୁ ଓଠ ଧାରେ ଧାରେ ହାଲୁକା ଲିପଷ୍ଟିକ୍ ଆହୁରି ତା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତାକୁ ବଢେଇ ଦେଉଥିଲା । ତାର ଏପରି ରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା ଉପରେ ପିନ୍ଧି ଥିବା ସେ କୋଉ ପ୍ରାଇଭେଟ୍ ସ୍କୁଲ୍ ର ୟୁନିଫର୍ମ ଡ୍ରେସ୍  ଟା ବି ବେଶ୍ ତାକୁ ମାନି ଯାଉଥିଲା ।

ତାର ଏପରି ଶାରୀରିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କୁ ହଠାତ୍ ଦେଖି ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇଯିବା ସ୍ବାଭାବିକ । ତେଣୁ ମୁଁ ଆଁ ଟା କରି ଏମିତି ତାକୁ ଅନେଇଁ ରହି ଥିବାର ଦେଖି ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, “କଣ ଏଯାଏଁ ତୁ ମତେ କ୍ଷମା କରିନୁ କି ? ମୁଁ ହେଲେ କଣ କରିବି….” ତାର ଏମିତି କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହୋଇ ତା ମୁହଁରୁ କଥା ଛଡେଇ କହିଲି, “ଆରେ ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ, ହଠାତ୍ ତତେ ଦେଖି ଚିହ୍ନି ହେଲା ନି ତ…..!”

ସେ- (ଅଭିମାନ ଭରା କଣ୍ଠରେ) ହଁ, ଆଉ ଚିହ୍ନିବୁ କେମିତି….. ତୋ ପାଇଁ ତ ମୁଁ ଅଲୋଡ଼ା ହୋଇ ଗଲିଣି ଆଉ….

ମୁଁ- ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ ମ….. ତୁ ତ ପୁରା ଗୋଟା ପଣେ ବଦଳି ଯାଇଛୁ ନା…… କେତେ ମୋଟି ହେଇ ଗଲୁଣି ରେ…….

ସେ- (ହସିଦେଇ) କେତେ ମୋଟି ମ….(ପୁଣି କାନ ପାଖକୁ ଆସି ଚୁପିଚୁପି କହି)  ଖାଲି ବତିଶ ନମ୍ବରଟା ଛତିଶ ହେଇ ଯାଇଛି ତ…… (ଖିଲି ଖିଲି ହୋଇ ହସିଦେଲା) ତା କଥା ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲି ନି, ତେଣୁ ସନ୍ଦେହ ଚାହାଣୀରେ ତାକୁ ଅନେଇଁ ରହିବାରୁ ସେ କଥା ବଦଳେଇ କହିଲା, “ହଉ, ଏଠାକୁ କାହିଁକି ଆସିଥିଲୁ ଯେ…?” ମୁଁ ସବୁ କଥା କହିଲି।

ତା ପରେ ସେ ଅର୍ଡର ଦେଇଥିବା ତା ପାର୍ସଲ ଖାଦ୍ୟ ଧରି ଦୁହେଁ ହୋଟେଲ ପାହାଚରୁ ଓହ୍ଲେଇ ଆସୁ ଆସୁ କହିଲା, “ସବୁ କାମ ତ ସାରିଛୁ କହୁଛୁ, ଏବେ ଏଇ ଦି ପହରର ଏତେ ଟାଣ ଖରାରେ କୋଉଠିକି ଯିବୁ ? ଏତେ ଖରାରେ ଘରକୁ ଗଲେ ମରି ଯିବୁରେ ।“ ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଅଟକି ଅଟକି କହିଲି, “ଏତେ ଖରାରେ କିଏ ମରିବାକୁ ଯିବ ମ…. ଭାବୁଛି କୋଉ ଗଛ ଛାଇରେ ବସି ଟିକିଏ ବିଶ୍ରାମ ନେବି, ତା ପରେ…..”

“ଏବେ ମାତ୍ର ଗୋଟାଏ ହେଇଛି, ଚାରି ପାଞ୍ଚ ନ ବାଜିଲେ ବାହାରି ହେବ କି, ଏତେ ସମୟ କୋଉ ଗଛ ତଳେ ରହିବୁ ଯେ…. ଚାଲ୍ ଆମ ଘରକୁ, ଟିକିଏ ରେଷ୍ଟ୍ ନେବୁ; ତୁ ତ ଖରା ଝାଉ ସହି ପାରୁନି, ମୁଁ କଣ ଜାଣି ନି….!” ସେ ଯେ କୋଉଠି ରହୁଛି, କାହା ଘରେ ରହୁଛି କେଜାଣି ?

ଏମିତି ଗୋଟିଏ ପ୍ରାପ୍ତ ବୟସ୍କା ଯୁବତୀ ସହ ମୋ ପରି ଭେଣ୍ଡା ଟୋକାକୁ ତା ଘର ମାଲିକ କିଛି ସନ୍ଦେହ କରିବନି ତ….? ମତେ ଏମିତି ସନ୍ଦେହ ବଦନରେ ଦେଖି ସେ ପୁଣି କହିଲା, “ଏତେ କଣ ଭାବୁଛୁ ମ, ମୁଁ ଭୂତ କି ଡାହାଣୀ ନୁହେଁ ଯେ ତତେ ଖାଇଯିବି, ଆଉ ଆମ ଘର ବି ଏଇ ପାଖରେ ।

“ ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ କହିଲି, “ନା ସେମିତି ନୁହେଁ ଯେ, ଭାବୁଥିଲି ତୋ ସାଥିରେ ମୋ ପରି ପୁଅଟେ ଦେଖି ତୋ ଘର ମାଲିକ କିଛି କହିବନି ତ….?” ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ କହିଲା, “ହଁ, ସେକଥା ତ ସତ, ଏକା ଥିଲାବେଳେ କୌଣସି ପୁଅକୁ ଘରକୁ ଡାକିଲେ ଘରୁ ବାହାର କରି ଦେବାକୁ କହିଛି, ହେଲେ ସେମାନେ ଆଜି କେହି ନାହାନ୍ତି, ତାଙ୍କ ସଂପର୍କୀୟଙ୍କ ବାହାଘରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି, ସନ୍ଧ୍ୟା ଯାଏ ଆସିବେ, ସେତେବେଳକୁ ତୁ ତ ଚାଲି ଯାଇଥିବୁ ନା ।“

ତାର ଏପରି ଜିଦ୍ ଆଗରେ ମୁଁ ଯେମିତି ହାର୍ ମାନି ଯାଇଥିଲି । ଏପଟେ ମନରେ ଲୋଭ ବି ହେଉଥିଲା, ଗାଆଁରେ ମୋ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ ହେଇଥିବା ବେଳେ ତା ପାତଳୀ ଶରୀରକୁ ଅନେକ ଥର ଉପଭୋଗ କରିଛି, ଆଉ ଏବେ ଯେମିତି ରସ ରସିଲା ମାଲ୍ ଟେ ପରି ଲଦବଦେଇ ଉଠୁଛି…. କାଶ୍…. ଯଦି ଚାନ୍ସ୍ ଦିଅନ୍ତା…. ଏକଦମ୍ ମଜା ଆସି ଯାଆନ୍ତା । ଏଇଆ ଭାବି ମୁଁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ତାକୁ ବାଇକ୍ ପଛରେ ବସାଇ ତା ଭଡା ଘରକୁ ଗଲି ।

ମସ୍ତ୍ ସୁନ୍ଦର ଡବଲ୍ ଫ୍ଲୋର୍ ଘରଟା ।  ଚାରିପଟେ ସୁଉଚ୍ଚ ପାଚେରୀ । ଗେଟ୍ ଖୋଲି ଭିତରକୁ ଗଲୁ । ସେ କହିଲା, ମାଲିକ ଘରେ ଗ୍ରାଉଣ୍ଡ ଫ୍ଲୋର୍ ରେ ରହନ୍ତି ଆଉ ସେମାନେ ଦି ଜଣ, (ଜଣେ ଫାର୍ମାସି ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍) ଉପରେ ରହନ୍ତି । ଇୟେ କୋଉ ପ୍ରାଇଭେଟ୍ ସ୍କୁଲରେ ଟିଚରସିପ୍ କରୁଛି ।

ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ୍ ଦି’ପହର ଗୋଟାଏ ରେ ଛୁଟି ହୋଇଯାଏ ଆଉ ତା ରୁମ୍ ମେଟ୍ ଟା ପାଞ୍ଚ/ସାଢ଼େ ପାଞ୍ଚଟା ପରେ ଆସେ । ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ମସ୍ତ୍ ଚାନ୍ସ୍ ଟିଏ ଭାବୁଥାଏଁ । ଖାଲି ସିଏ ରାଜି ହେଲେ ହେଲା । ଏମିତି କହି ସେ ମତେ ବାହାର ଡ୍ରଇଁ ରୁମ୍ ରେ ଥିବା ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ଚେୟାର ଉପରେ ବସିବାକୁ କହି ଭିତର ରୁମ୍ କୁ ଗଲା ।

ମୁଁ କିଛି ସମୟ ବସି ଘରର ଚାରିପଟେ ଅନାଇଁ ଅନାଇଁ ଭିତର ରୁମ୍ ଟା ବି କେମିତି ଅଛି ଦେଖିବାକୁ ଦୁଆର ମୁହଁକୁ ଯାଉ ଯାଉ ଆବାକ୍ ହେଇ ଅଟକି ଗଲି । ସେ ଦୁଆର ମୁହଁକୁ ପଛ କରିଥିଲେ ବି ତା ଦେହରେ ଯେମିତି ଆଉ କିଛି ନ ଥିଲା । ତା ପଛପଟ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଗୋଟିଏ ନାଲି ହାଫ୍ ଚଡି ଆଉ ଉପରେ ପିଠିପଟେ ଫୁଲ୍ ଟାଇଟ୍ ରେ ବନ୍ଧା ହେଇଥିବା ବ୍ରା । ଉପର ଗାଉନ୍ ଟାକୁ ଏଇ କେଇ ସେକେଣ୍ଡ୍ ଆଗରୁ ଖୋଲିଛି ବୋଧହୁଏ ।

ମୋ ମନ୍ଦ ମତିର ଭ୍ରମ ହେଉ ବା ମୋ ସହ ଭେଟ ହେଲା ପରେ ତାର ମଧ୍ୟ କାମୁକ ଇଚ୍ଛାର ପରି ପ୍ରକାଶ, ମତେ ତା ଘରେ ଅତିଥି ରୁପେ ଡାକି ଭିତର ବେଡ୍ ରୁମ୍ ରେ ତାର ଏପରି ନଗ୍ନ ଅବତାର ମତେ ଯେମିତି ତା ଯୌବନ ଉନ୍ମାଦନାର ସ୍ବାଗତ ପରି ମନେ ହେଲା । ଛାତିର ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ ବଢିଯାଇ ପାଦଟା ଆପେ ଆପେ ବଢିଗଲା ତା ପାଖକୁ ।

ମତେ ଏମିତି ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ଦେଖି ସେ ଚମକିଲା ପରି ବେଡସିଟ୍ ଟାକୁ ଦେହରେ ଗୁଡାଇ ଥରି ଥରି କହିଲା, “ସରି, ଡୋର୍ ଲକ୍ କରିବା ଭୁଲିଗଲି, ଏଇଠି ସେ ଅଭ୍ୟାସ ନାହିଁ ତ ।“ ତା କଥା ର ଉତ୍ତର ଆଉ ମୋ ପାଖରେ ନ ଥିଲା । କେବଳ ତା ରୂପ ଯୌବନର ସେଇ ଅଦ୍ଭୁତ ଆକର୍ଷଣଟା ମତେ ଯେମିତି ତାରି ପାଖକୁ ଟାଣି ନେଉଥିଲା ।

ତେଣୁ ପୂର୍ବ ସ୍ମୃତିସବୁ ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠିଲା ଯାହା ମତେ ତା ପାଖକୁ ଟାଣିନେଲା ଆଉ ନିଜ ଅଜାଣତରେ ତାକୁ ପଛପଟୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧଇଲି । ସେ ଟିକିଏ ଛଟପଟ ହେଇ କହିଲା, “ଏଇ କଣ କରୁଛୁ ?” ମତେ କିନ୍ତୁ ତା କଥା ଆଉ ଶୁଣା ଗଲା ନି । ଆହୁରି ଜୋରରେ ତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ତା ଉନ୍ମୁକ୍ତ ପିଠିରେ ଚୁମ୍ବନ ଟିଏ ବସେଇ ଦେଲି ।

ତା ଦେହର ଲୋମଗୁଡାକ ବି ଟାଙ୍କୁରି ଉଠିଲା । ସେମିତି ତାକୁ ପଛରୁ ଜାବୁଡ଼ି ତା ପିଠି ଆଉ ବେକସାରା ଚୁମ୍ବନ ର ବର୍ଷାରେ ଭିଜେଇ ଦେଉ ଦେଉ ସେ ବନଲତାଟେ ପରି ମୋ ଦେହରେ ଆଉଜି ହେଉ ହେଉ କହୁଥାଏ, “ଏ କଣ କରୁଛୁ…. ଏସବୁ ଆଉ ଭଲ ନୁହେଁ ନା !” ମୁଁ ବି କିନ୍ତୁ ଆଉ ଛାଡିବା ଟୋକା ନୁହେଁ ।

ତା ଦେହରେ ଗୁଡେଇ ଥିବା ବେଡସିଟ୍ ଟାକୁ ଖସେଇ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ କହୁଥାଏଁ, “କଣ ଭଲ ନୁହେଁ ମ….. ତୋ କଞ୍ଚା ଟାକୁଆ ଆମ୍ବ ତ ବହୁତ ଖୁଏଇଛୁ, ଆଉ ଏବେ ରସ ରସିଲା ପାଚିଲା ଲେତିପରି ହେଲା ବେଳକୁ କାଇଁ ମନା କରୁଛୁ ଯେ ?

ଏବେ ଯେମିତି ଗୁଦୁଲୁଗାଦୁଲୁ ହେଇ ଥଲଥଲେଇ ଯାଉଛୁ ଯେ, ଦେଖି ସହି ହେଉନି ରେ…. ଦେ ନା ତୋ ଭରା ଜବାନୀକୁ ଟିକେ ଖାଇଯାଏ….!” ସେ ବି ନଛୋଡ ବନ୍ଦ। ବେଡସିଟ୍ ଟାକୁ ଆହୁରି କସିକି ଧରି ମୋ ଠୁ ଛଡେଇ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ କରୁ କହିଲା, “ମୁଁ ଯେ ସବୁଦିନେ ତୋର ହେଇ ରହିବି ବୋଲି ସିନା ତତେ ସବୁ ଦେଉଥିଲି, ସେଇଟା ତ ଆଉ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ନା ? ଶୁଣିଛି ଏବେ ତୁ ବି ଆଉ କାହାକୁ ଏମିତି ଖୁବ୍ କରୁଛୁ ।”

ମୁଁ ବି ତାକୁ ଆହୁରି ପାଖକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି କହିଲି, “ଘର ରନ୍ଧା ଯେତେ ଖାଇଲେ ବି, ବାହାରେ ଭୋଜିର ମଜା ନିଆରା ନା ?” ସେ କହିଲା, “ଆଚ୍ଛା, ତେବେ ମୁଁ ଭୋଜିଭାତ କି ?” ମୁଁ- ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ? ଏଇଠି ରହି ତୋ ରୂପ ଯୌବନକୁ ଯେମିତି କରିଛୁ ନା, ତତେ ଗୋଟା ଗୋଟା ଖାଇ ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ।

ଏମିତି କହି ମୁ ତା ଅଣ୍ଟାକୁ ଚୁମୁଡି ବେକକୁ ଟିକିଏ କାମୁଡି ଦେଲି । ଶିହରଣରେ ସେ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ଖଟ ଉପରେ ପଡିଗଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ଉପରେ ଜାଣିଶୁଣି । ଏଥର ସୁଯୋଗ ପାଇ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା ଦେହରୁ ସେ ବେଡସିଟ୍ ଟାକୁ ହଟେଇ ତା ଉପରେ ମାଡିବସି ଦୁଇ ହାତକୁ ମୋ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଚାପି ଧଇଲି ।

ଓଃ…..  କି ଆକର୍ଷଣୀୟ ତା ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ଗୋରା ଶରୀରର କୋମଳ ଛାତିର ସୁଉଚ୍ଚ ଉତ୍ତଙ୍ଗ ବକ୍ଷ ଯୁଗଳ ! ପୃଥୁଳକାୟ ଶ୍ୱେତ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଦୁଇଟିକୁ ଯେମିତି ଛୋଟ ଆଉ ଟାଇଟ୍ ବ୍ରା ଗୋଟିଏରେ ବାନ୍ଧି ରଖିବାର ଅପଚେଷ୍ଟା କରିଥାଏ । ସେଇ ଟାଇଟ୍ ବ୍ରା ଟା ତାର ସେଇ ଉଦ୍ଧତ ମାଂସାଳ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଏପରି କସିକି ଭିଡିଥାଏ ଯେ ବେକ ତଳକୁ ଛାତି ଉପରକୁ ତାର ଦୁଇ ତୃତୀୟାଂଶ ପୁରା ପିଚିକି ପଡି ବାହାରି ପଡିବାକୁ ଯେମିତି ଉଦ୍ୟମ କରୁଥାଏ ।

ଆଉ ଏବେ ମୁଁ ଯୋଉ ତା ଉପରେ ପଡି ଦୁଇ ହାତକୁ ତା ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଚାପିକି ଧରି ରଖିବାରୁ ଭୟରେ ହେଉ ବା ଉତ୍ତେଜନାରେ ତା ଶରୀରର କମ୍ପନ ସହ ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ୱ।ସର ବେଗରେ ତା ଛାତିଟା ଉଠ୍ ପଡ୍ ହେଉଥିବାରୁ ସେ ଦୁଇଟା ଯେମିତି ଦୋହଲି ଦୋହଲି ଫୁଲି ଉଠୁଥାଏ ।

ଉଭୟଙ୍କ ଛାତି ଧଡଧଡେଇ ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ୱ।ସର ବେଗ ବଢି ଯାଉଥିଲେ ବି ଯେମିତି କାହାରି ମୁହଁରେ ଆଉ ଭାଷା ନାହିଁ । ଏମିତି ନିର୍ବାକ୍ ନିସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇ କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଅନେଇଁ ରହିବା ପରେ ମୁଁ ଧୀରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ତା ମୁହଁ ପାଖକୁ ନେଇ ତା ନରମ ଗରମ ଓଠରେ ମୋ ଓଠକୁ ଲଗେଇ ଚୁଚୁମି ଦେଲି ଯେଉଁଥିରେ ତା ଛାତିର କମ୍ପନ ବଢିଯାଇ ତା ଶରୀରର ଲୋମ ଗୁଡାକ ଟାଙ୍କୁରି ଉଠିଲା ।

ଆଉ ଗୋଡହାତକୁ ଛାଟିପିଟି ହେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଖାଲି ନିର୍ବାକ ହୋଇ ପଡି ରହି ଆଖି ବୁଜିଦେଲା । ଏଇ ସୁଯୋଗରେ ମୁଁ ତା ନରମ ଗରମ ଓଠରୁ ମଧୁପାନ କରି ତା ମୁହଁସାରା ଚୁମ୍ବନରେ ଭିଜେଇ ଦେଲି । ପରେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତା ବେକକୁ ଚୁମି ସେମିତି ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ଛାତିକୁ ଚୁମି ଚୁମି ଆସିଲି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଆଉ କିଛି ପ୍ରତିବାଦ କରୁ ନ ଥାଏ ବରଂ ସେମିତି ଚୁପଚାପ ଆଖି ବୁଜି ପଡି ରହି ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ସ୍ପର୍ଶକୁ ଅନୁଭବ କରିବାରେ ଲାଗିଥାଏ ।

ସେମିତି ତା ବେକରୁ ଛାତିକୁ ଚୁମି ଚୁମି ଆସିଲା ପରେ ତା ବକ୍ଷ ଦେଶର ଉପରକୁ ଠିଆ ଠିଆ ହୋଇ ଫୁଲି ଉଠି ଟାଇଟ୍ ବ୍ରା ଭିତରୁ ଆଗକୁ ପିଚିକି ପଡୁଥିବା ଦୁଧର କୋମଳ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳାରେ ମୋ ଓଠ ବାଜିଲା କ୍ଷଣି ସେ ଆହୁରି ଥରି ଉଠିଲା । ଏବଂ ମତେ ପେଲି ରଖୁଥିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତା ଛାତିରେ ଜାକିଦେଲା ।

ଏବେ ସେ ବାଟକୁ ଆସିଲା ଜାଣି ମୁଁ ତା ହାତକୁ ହୁଗୁଳା ଛାଡି ଧୀରେ ମୋ ହାତ ପାପୁଲି ଦ୍ୱୟକୁ ତା ଦୁଇ ପାପୁଲିରେ ଛନ୍ଦି ସେଇ ବ୍ରାର ଉପରକୁ ପିଚିକି ପଡୁଥିବା ମାଂସାଳ ଦୁଧକୁ ହିଁ ଚୋବେଇବାରେ ଲାଗିଲି । ଏତିକିବେଳେ ସେ ଆହୁରି ଉତ୍ତେଜିତା ହୋଇ ଉନ୍ମାଦଭରା ସିତ୍କାର ସବୁ ଛାଡିବାରେ ଲାଗିଲା, “ଉଃ……ଫ୍…… ଆଃ…. ଆ….” ତାପରେ ମୁଁ ବି ତା ଭରା ଯବାନୀର ଉନ୍ମତ୍ତ ଯୌବନକୁ ଏମିତି ପାଖରେ ପାଇ ଆଉ ବେଶୀ ହାତଛଡା କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲି ।

ତେଣୁ ଫଟ୍ କିନା ତା ବ୍ରା ଟାକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡ଼ି ଛିଡେଇ ଦେଲି । ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍ ! ସେଇ ଯୋଡାକ ଯେମିତି ତା ଟାଇଟ୍ ବ୍ରା ବନ୍ଧନରୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହୋଇ ସ୍ବାଧୀନତାର ମୁକ୍ତ ପବନ ପାଇବାକୁ ଭିତରେ ଭିତରେ କାହିଁ କେତେ ଦିନରୁ ସଂଗ୍ରାମ କରୁଥିଲେ ଆଉ ମୋର ଏମିତି ହଠାତ୍ ଦାନ୍ତ କାମୁଡି ଛିଣ୍ଡେଇ ଦେବାରୁ ଭସାଭସ୍ ଭସାଭସ୍ ବେଲୁନ୍ ଫୁଲିଲା ପରି ଉପରକୁ ଫୁଲି ଉଠିଲେ ।

ଓଃ କି ମସ୍ତ୍ ମାଂସାଳ ଆଉ ବର୍ତ୍ତୁଳାକାର ସେ ଯୋଡାକ ! ଆଗରୁ ବତିଶ ସାଇଜର ଟେନିସ ବଲ୍ ପରି ଥିବା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଏବେ ପୁରା ଛତିଶ ସାଇଜର ଦୁଇ ବଡ଼ ବଡ଼ ଧଳା ଧଳା ବେଲୁନ୍ ପରି ଦୋହଲି ଉଠୁଛନ୍ତି । ଦେଖିକି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି । ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇଟାକୁ ଧରି ଦଳି ଦେଇ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଚୁଚୁମି ଦେବାରୁ ସେ ଉତ୍ତେଜନାରେ ଛଟପଟେଇ ଉଠି ମତେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି କହିଲା, “ତୁ ତ ଏମିତି ଦେହରେ ନିଆଁ ଲଗେଇ ଦଉ ଯେ ସହି ହୁଏନି ରେ…..”

ମୁଁ ବି ତା ଦୁଧକୁ ଦଳି ଦଳି ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ  ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି କହିଲି, “ଏଇ ତିନିବର୍ଷ ଭିତରେ ତୋ ଦେହକୁ ଯେମିତି କରି ଦେଇଛୁ ନା…. ମୁଁ ବି ସହି ପାରୁନି ଲୋ…… ଆଃ…… କଣ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ବଢେଇଛୁ ଲୋ…… ଇଚ୍ଛା ତ ହେଉଛି ରାତିଦିନ ଖାଲି ଖାଉ ଥାଆନ୍ତି…” ଏଥର ସେ ବି ଆହୁରି ଟିକିଏ ଉନ୍ମାଦିତା ହୋଇ ମୋ ପିଠିକୁ ରାମ୍ପୁଡି କାମୁଡି ଦୁଇ ହାତରେ ମୋ ଦୁଇ ଗାଣ୍ଡିକୁ ବି ଚିପିଦେଇ କହିଲା, “ସେତେବେଳେ ତୋ କାନ ପାଖରେ ବତିଶ ଟା ଛତିଶ ହେଇଯାଇଛି କହିଲି, ବୁଝି ପାରିଲୁ ନି କି ?”

ତାର ସହମତି ପୂର୍ଣ୍ଣ କଥାରେ ମୋ କାମୁକ ପୁରଷଟା ଆହୁରି ମାତାଲ ପରି ମାଡିବସି ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚକଟି ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ କାମୁଡି ଖାଇକି ତାକୁ ବି ମାତାଲ କରିଦେଲି । ତା ପରେ ସେ ବି ମତେ ରାମ୍ପୁଡି କାମୁଡି ବିଳବିଳେଇ ହେଇ କହିଲା, “କଣ ଖାଲି ଦୁଧକୁ ଖାଇବୁ କି ରେ…. ତତେ ଆଉ କିଛି ଦେଖା ଯାଉ ନି….” ମୁଁ ବି ଏଥର ତା ଦେହସାରା ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ ଜଙ୍ଘକୁ ଆଉଁସି କହିଲି, “ସବୁ ତ ଖୋଲି ଦେଖେଇ ଦେଉଛୁ, ଆଉ ଦେଖା ଯିବନି କି ?”

ଏହା କହି ତା ଚଡିଟାକୁ ତଳକୁ ଟାଣି ଦେଉ ଦେଉ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲି । ବାପ୍ ରେ…. କେତେ ବାଳ ତା ବିଆରେ..! ମୋଡି ମୋଡି ହେଇ ପୁରା କେଜିଏ ହେବ । ଉତ୍ତେଜନାରେ ହାତ ମାରୁ ମାରୁ ଆଙ୍ଗୁଳି କୁ ଭିତରେ ଗେଞ୍ଜି ଦେଲି । ଏଥର ଆଉ ତାକୁ ସମ୍ଭାଳେ କିଏ ? ଉଇ ମାଆ…. କହି ମତେ ପେଲିଦେଇ ମୋ ଉପରକୁ ଚଢିଗଲା ।

ଫଟାଫଟ୍ ମୋ ସାର୍ଟ ବି ଖୋଲି ଫିଙ୍ଗି ଦେଲା । ପୁଣି ମୋ ପେଣ୍ଟ କାଢୁ କାଢୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଲୋଭେଇ ଗଲା ପରି ଆହୁରି ଉତ୍ସାହିତ ହୋଇ ଧରି ପକେଇ ଏକାଥରକେ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଚୁସି ଚୁସି କହିଲା, “ତୋ ବାଣ୍ଡ ବି ତ କେତେ ବଡ ହେଇଗଲାଣି ରେ…. ଜାଣିଛୁ….

ଦୀର୍ଘ ତିନିବର୍ଷ ହେଲା ତୋ ବାଣ୍ଡରୁ ଗିହା ଖାଇବାକୁ ରାତିସାରା ଖାଲି ଛଟପଟେଇ ହଉଛି…. ହେଲେ ତୁ ଶଳା ହାରାମି ମତେ ଭୁଲିଯାଇ ଗାଆଁରେ ଖାଲି ଗେହୁଛୁ……” ଏମିତି କହି ମାସ ମାସ ଧରି ଭୋକିଲା ଥିବା ଭିକାରୀକୁ ଭୁରି ଭୋଜନ ମିଳିଗଲେ ଯେମିତି ଏକା ଥରକେ ସବୁ ଖାଇ ଯିବାକୁ କରେ ସେ ବି ସେମିତି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରାଇ କାମୁଡି ପକାଉଥାଏ ।

ଏମିତି କିଛି ସମୟ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋବେଇ ଖାଇଲା ପରେ ତାହା ଆହୁରି ଲମ୍ବା ମୋଟା ଓ ଟାଣୁଆ ହୋଇ ଲୁହା ଶାବଳ ପରି ମଜବୁତ ହେଇ ଯିବାରୁ ଆଉ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋବେଇ ପାରିଲାନି । ଖାଲି ଦୁଇ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଚାଟି ଚାଟି ପିସି କହିଲା, “ୱ।ଓ…… କଣ ବାଣ୍ଡଟେ ଧରିଛୁ ରେ !

ତୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖିଲେ ଆଉ ସହି ହୁଏନି ଜାଣିଛୁ ତ…… ଆଉ ଆଜି ଆସିଛୁ ଯେତେବେଳେ ଥରେ ମୋ ମନକୁ ବି ବୁଝେଇ ଦେ ନା….!” ଏହାକହି ମୋ ଉପରକୁ ଘୋଡାପରି ଚଢି ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ତା ବିଆ ମେଲେଇ ବସିବାକୁ କଲା । ତା ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଗାଣ୍ଡିକୁ ପୁରିଲା ପୁରିଲା ଜଙ୍ଘ ମଝିର ବାଳୁଆ ରସାଳ ବିଆ ପରଶ ପାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଆହୁରି କାମୁକ ହୋଇ ମୋ ଦେହମନ କୁ ଥରେଇ ଦେଲା ।

ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ସେମିତି ତାକୁ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ଗେହି ପକାନ୍ତି ହେଲେ ସେ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଥମ ରାଉଣ୍ଡ ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ମୁଁ ଟିକିଏ ବେଶ୍ ଏନଜଏ କରେଁ ଭାବି ସେମିତି ଚୁପଚାପ ତଳେ ବାଣ୍ଡକୁ ଟେଙ୍ଗେଇ ପଡି ରହିଲି । ବୋଧହୁଏ ପ୍ରଥମେ ବାଣ୍ଡଟା ତାକୁ ଟିକିଏ କଷ୍ଟ ଦେଲା ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଅନ୍ୟ ହାତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ବିଆରେ ଘସିଲା ।

ଇସ୍….. ତା ରସିଲା ବାଳୁଆ ବିଆର ଘର୍ଷଣରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଏକଦମ୍ ଶିରଶିରେଇ ଗଲା । ମୁଁ ବି ଏଥର ସହି ନ ପାରି ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ଥଳଥଳେଇ ଉଠୁଥିବା ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପିଲି । କିଛି ସମୟ ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆରେ ଘଷୁ ଘଷୁ ପରେ ମୁଣ୍ଡ ଉଠାଇ ତା ଦୁଧଭୁଣ୍ଡି କୁ ଚୁଚୁମି ଦେବାରୁ ସିଏ ବି ଏଥର ଥରି ଉଠି ବାଣ୍ଡରେ ବସି ଦେବାରୁ ବାଣ୍ଡଟା ତା ଗରମ ବିଆକୁ ଚିରି ସଲସଲ ହେଇ ଅଧା ଗଭୀରକୁ ପଶିଗଲା ।

ବୋଧହୁଏ ଟିକିଏ କଷ୍ଟ ହେବାରୁ ଆଃ…. ମା…… କହି ମୋ ଉପରେ ଶୋଇଗଲା । ତା ବେଲୁନ୍ ବେଲୁନ୍ ପରି ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ମୋ ଛାତି ଉପରେ । ସେମିତି ସେ ଲୋଟି ପଡି ଉଃ…. ଆଃ…. ହେଇ କହିଲା, “କଣ ବାଣ୍ଡଟେ ଧରିଛୁ ରେ…. ମୋର ଫାଡିଦେଲା ପରି ଲାଗୁଛି…. ଆଃ…. ମା….!”

ଏଇଆ କହି ସେ ଉଠିଯାବାକୁ କରୁଥିଲା, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତାକୁ ଓଲଟେଇ ତା ଉପରେ ଚଢିଗଲି ଆଉ ସେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ଭରି ଖଚ୍ କିନା ପେଲିଦେଲି । ଅଧାରୁ ଅଧିକ ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ଆଉ ସିଏ ମରିଗଲି ଲୋ ମାଆଁ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠୁ ଉଠୁ ମୁଁ ତା ମୁହଁକୁ ଚାପିଦେଲି ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ସେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆରେ ପଶେଇ ଚୁପଚାପ ତା ଉପରେ ଶୋଇ ରହିଲି ।

ତା ଛାତିଟା ଜୋର୍ ଜୋର୍ ରେ ଧଡକୁଥିଲା । ନାକବାଟେ ସଅଁ ସଅଁ ଗରମ ପବନର ସୁଅ । ତା ମୁହଁକୁ ଚାପି ଦେଇ ଥିବାରୁ କିଛି ସମୟ ଏମିତି ଛଟପଟ ଛଟପଟ ହେଇ ପଡିବାରୁ ଛାଡି ଦେଲି । ସେ ଦରଜରେ ଉଃ ଆଃ ହୋଇ ସିତ୍କାର ଛାଡୁଥିଲାବେଳେ ମୁଁ ଧୀରେ ଧୀରେ ତା ଦୁଧକୁ ଆଉଁସି ଆଉଁସି ଓଠକୁ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ଓଠ ମୁହଁକୁ ଅତି ଧୀରେ ରୋମାଣ୍ଟିକ ଭାବରେ ଚୁମି ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲାରୁ ସେ ଥରି ଉଠିଲା ଉତ୍ତେଜନାରେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ଉତ୍ତେଜନାରେ ମୋତେ ତା ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ମୋ ଓଠକୁ ବି ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିବାରୁ ଜାଣିଲି ତା ଦରଜ ଗଲା ।

ତଥାପି କାଳେ ପୁଣି ଦରଜରେ ଚିଲ୍ଲେଇବ ଭାବି ସେମିତି ତା ଦୁଧକୁ ହାଲୁକା ଦଳି ଦଳି ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ବାଣ୍ଡକୁ ଅତି ଧୀରେ ଧୀରେ ଆଗପଛ ଆଗପଛ ହଲେଇବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ବାଣ୍ଡଟା ତା ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଟାଇଟ୍ ବିଆରେ ଏବେ ବି ପୁରା ଚିପି ହେଉଥାଏ । ତେଣୁ ତାକୁ ଆହୁରି ରୋମାଞ୍ଚିତ ପରଶ ଦେବାକୁ ସେମିତି ତା ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ତା ବେକ ଛାତିକୁ ବି ଚୁମି ଶେଷରେ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଧରି ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ଚୁଚୁମି ସେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ଆଗପଛ ଆଗପଛ କରି ଗେହି ପକେଇବାରୁ ତା ବିଆଟା ପୁରା ଲାଳେଇ ଗଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡଟା ଫୁଲ୍ ଟାଇଟ୍ ହେଲେ ବି ସଲସଲ ପଲପଲ ଯିବା ଆସିବା କଲା ।

ମସ୍ତ ଲାଗୁଥିଲା ତା ଭରପୂର ଯୌବନର ରସାଳ ବିଆର ଆମୋଦିତ ଘର୍ଷଣ । ଏଥର ବୋଧହୁଏ ତାକୁ ବି ଏଇ ବାଣ୍ଡବିଆର ଖେଳଟା ମଜାଦାର ଲାଗିବାରୁ ସେ କେତେବେଳେ ମୋ ମୁଣ୍ଡ ବାଳକୁ ରାମ୍ପୁଡି ନିଜ ଛାତିରେ ଚାପି ରଖୁଥିଲା ତ କେତେବେଳେ ମୋ ପିଠିକୁ ଆଉଁସି ଆଉଁସି ଉତ୍ତେଜନାପୂର୍ଣ୍ଣ ଉଚ୍ଛ୍ବାସ ଛାଡି ମତେ ଭିଡି ଧରୁଥିଲା ।

କିଛି ସମୟ ଏମିତି ରୋମାଞ୍ଚିତ ଭାବରେ ତା ଓଠ ମୁହଁ ବେକ ଛାତି ଆଉ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଧୀରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଗେହୁ ଗେହୁ ତାର ଉତ୍ତେଜନାର ପ୍ରବଳତା ବଢି ବଢି ଯିବାରୁ ମତେ ଆହୁରି ଆହୁରି ଜୋରରେ ଭିଡିଧରି ବିଳବିଳେଇ ହେଇ କହୁଥାଏ, “ୱ।ଓ…. ପୁରାମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛିରେ ତୋର ଏମିତି ଗିହଣା….. ଉଃ……ଫ୍…… ତୋ ବାଣ୍ଡରୁ ଏମିତି ଗିହଣା ଖାଇବାକୁ ତିନି ବର୍ଷରୁ କେତେ ଛଟପଟେଇ ହେଉଛି ଜାଣିଛୁ…. ଆଃ……. ଇସ୍…. ଗିହାରେ…. ହଁ….ୟେସ୍….. ଏମିତି ଜୋରରେ ଗେହିଁ ଗେହିଁ ମୋର ଏତେ ଦିନର ସବୁ ଖୁଜୁଲି ମେଣ୍ଟେଇ ଦେ…..”

ଉତ୍ତେଜନାର ଉନ୍ମାଦନାରେ ପାଗଳିନୀ ପରି ତାର ଏପରି ବିଳବିଳେଇ ହେବାର ଶୁଣି ମୋ କାମୁକ ପୁରୁଷଟା ଆହୁରି ଉଗ୍ର ହୋଇ ଉଠିଲା । ତାର ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ଜୋରରେ ଚିପି ଧରି ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ବାଣ୍ଡକୁ ପେଲି ଦେଉ ଦେଉ ମୁଁ ବି କହିଲି, “ୱ।ଓ…… ତୋ ଜବାନୀଟା ବି ତ ମସ୍ତ୍ ହେଇଛି ରେ…… ଖାଲି ଏମିତି ତତେ ରାତିଦିନ ଗେହୁଥିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି….”

ମୋ କଥା ନ ସରୁଣୁ ସେ ମୋ ପିଠକୁ ରାମ୍ପୁଡି ପକେଇ କହିଲା, “ ଗିହା ନ, ତତେ କିଏ ମନା କରୁଛି କି ? ମୁଁ ତ ତିନି ବର୍ଷ ହେଲା ତୋ ବାଣ୍ଡରୁ ଏମିତି ଗିହା ଖାଇବାକୁ ଝୁରି ମରୁଛି, ତୁ ଶଳା ସିନା ଗାଆଁ ଟୋକିଙ୍କୁ ଖାଲି ଗେହୁଁଛୁ ଯେ ଗେହୁଁଛୁ…..” ତା କଥା ଶୁଣି ଏଥର ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା କାଢି କାଢି ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ସଟ୍ ମାରି ପୁରା ଗଭୀରକୁ ଗଭୀରକୁ ପେଲି ପେଲି ଗେହି କହିଲି, “ସତକଥା, ତୁ ମାତ୍ର ତିନିବର୍ଷ ଏଇ ସହରରେ ରହିଗଲୁ ବୋଲି ତୋ ଜବାନୀଟା ଏମିତି ମସ୍ତ୍ ରସ ରସିଲା ହେଇ ଏତେ ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛି, ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଜନ୍ମରୁ ଏଇଠି ରହି ତାଙ୍କ ଯୌବନକୁ ସାଇତି ରଖିଛନ୍ତି; ସେମାନଙ୍କ ଜବାନୀ ତ ଆହୁରି ରସଗୋଲା ପରି ହେଇଥିବ ନା ?

ସାଧାରଣତଃ ଝିଅ ମାତ୍ରେ ଈର୍ଷା ପରାୟଣା । ଜଣକ ଆଗରେ ଅନ୍ୟ ଜଣକ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲେ ବି ହଜମ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ତେଣୁ ମୋର ଏମିତି କଥା ଶୁଣି ସେ କଥା ବଦଳେଇ କହିଲା, “ହଁ ଯେ…. ହେଲେ ଜାଣିଛୁ ଏଇ କିଛି ଦିନ ହେଲା ମୁଁ ତତେ ଡେଲି ସପନରେ ଦେଖୁଛି ।“ ମୁଁ କହିଲି, “ଆଚ୍ଛା, ଏମିତି କଣ ମତେ ସପନରେ ଦେଖୁଛୁ ଶୁଣେ ?” ସେ ଆହୁରି ଟିକିଏ ରୋମାଞ୍ଚିତ ହୋଇ ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ମୋ ମୁହଁ ସାରା ଚୁମି ଚୁମି କହିଲା, “କଣ ଆଉ ଦେଖିବି ରେ, ତୁ ମତେ ଏମିତି ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ଗେହୁଛୁ ବୋଲି ତ ଦେଖୁଛି ଆଉ…

ମୁଁ- (ତାର ଏମିତି ରୋମାଞ୍ଚିତ ସପନ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ବି ଆହୁରି ଉନ୍ମାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଗେହିବାଳ ସ୍ପିଡ୍ ବଢାଇ) ଆଚ୍ଛା, ମୁଁ ତତେ କେମିତି ଖଚାଖଚ୍ ଗେହୁଛି ତୋ ସପନରେ…?

ସେ- (ଆହୁରି ମତୁଆଲି ପରି ମତେ ଜାବୁଡ଼ି କାମୁଡ଼ି ପକେଇ ମୋ ଦୁଇ ହାତକୁ ତା ଦୁଇ ଦୁଧରେ ରଖି ଚିପି ଚିପି) ଏମିତି ମୋ ଦୁଧ ଚିପି ଚିପି ତ ଗେହୁଛୁ ବୋଲି…… ଆଉ….. ୱ।ଓ….ଉଃ….. ପୁରା ମସ୍ତ୍ ଲାଗୁଛିରେ…. ଇସ୍…… ଏମିତି ମୋ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚିପି ଖାଇ ଖାଇ ଗେହୁଥା ଖାଲି ରେ…. ଆଃ……. ଆଃ…. ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ମୋ ବିଆରୁ ପେଟ ଭିତର ଯାଏ ରଗଡି ଦେଉଛି ଯେ ଏକଦମ୍ ସ୍ବର୍ଗସୁଖ ପାଇଲା ପରି ଲାଗୁଛି….ଜାଣିଛୁ..….

ଏମିତି ଉତ୍ତେଜନାରେ ବିଳବିଳେଇ ହୋଇ ସେ ମୋ ଦେହସାରା ରାମ୍ପୁଡି କାମୁଡି ପକାଉଥାଏ ଯାହା ମତେ ବି ତାକୁ ଆହୁରି ଜୋର୍ ଜୋରରେ ଗେହିବାର ପ୍ରେରଣା ଯୋଗାଉଥାଏ ଆଉ ମୁଁ ନନ୍ ଷ୍ଟପ୍ ସେମିତି ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ଗେହି ଚାଲିଥାଏଁ ତା ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚକଟି ଖାଇ ଖାଇ । କିଛି ବର୍ଷ ଆଗରୁ ତ ତାକୁ ଖୁବ୍ ଗେହିଥିଲି ହେଲେ ଲୁଚିଛପି ଆଉ ଏମିତି ସବୁ ଲୁଗାପଟା ଖୋଲି ନୁହଁ ।

ତା ଛଡ଼ା ଲୁଚାଛପାରେ ହେଉ କି ତା ଶାରୀରିକ ଦୁର୍ବଳତା ହେଉ ଏତେ ଭାରି ମଜା ସେତେବେଳେ ମିଳୁ ନଥିଲା ଏବେ ଯେମିତି ତା ଲଦବଦେଇ ଯାଉଥିବା ମୋଟା ମୋଟା ଗାଣ୍ଡି ଆଉ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧରେ ଥଳଥଳେଇ ଉଠୁଥିବା ତା ଯବାନୀରୁ ମିଳୁଛି । ସେତେବେଳେ ତା ବିଆରୁ ଏତେ ରସ ବି ବାହାରୁ ନ ଥିଲା ଏବେ ଯେମିତି ପୁରା ଫେଣେଇ ଉଠି ତା ବିଆ ବାଲକୁ ଭିଜେଇ ପକାଉଛି ।

ମତେ ଭି ଏମିତି ରସରସିଲା ମାଲଟିର ସ୍ବାଦ ପାଇ ଆହୁରି ଆହୁରି ଖାଲି ଗେହୁଥିବାକୁ ମନ ଲାଗୁଥାଏ । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଖୁବ୍ ସ୍ପିଡ୍ ରେ ଖଚାଖଚ୍ ଖଚାଖଚ୍ ତା ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଗେହୁ ଗେହୁ ସେ ପୁରା ବାଇଆଣି ପରି ମତେ ରାମ୍ପୁଡି କାମୁଡି ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ଗୁଡେ଼ଇ ଦେଇ ଆହୁରି ବିଳବିଳେଇ ହେଇ ଖହିଲା, “ୱ।ଓ…. ଫକ୍ ମି ଜାନ୍… ଫକ୍ ମି ଭେରି ହାଡ୍ ଲାଇକ୍ ଦିସ୍…..

ତୋ ବାଣ୍ଡର ସ୍ବାଦ ଚଖେଇ ଏବେ ଦୂରେ ଦୂରେ ରହୁଛୁ ବୋଲି ଭାରି ଝୁରି ହେଉଛିରେ…… ଏତେ ଦିନ ପରେ ଯଦି ପାଖକୁ ଆସିଛୁ, ଏମିତି ଗେହି ଗେହି ମୋ ଦେହର ସବୁ ଭୋକ ମାରି ଦେ…. ଆଃ….. ଜାନୁ…….ଉଃ…….ହୁଃ….… ତୋ ବାଣ୍ଡ….… ଆଃ…… ତୋ …. ବାଣ୍ଡ ତ ମତେ….… ଝୁମେଇ ଦେଉଛି ରେ…..ଇସ୍…..ସ୍…..” ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ତା ଦେହକୁ ପୁରା ଟାଣିଭିଡି ଝୁଣିଝାଣି ହୋଇ ମୋ ଓଠକୁ କାମୁଡି ପକେଇଲା ଆଉ ମୋ ଦେହରେ ପୁରା ଝୁଲି ପଡିଲା । ମୁଁ ଜାଣିଗଲି ୟେ ତାର ଅନ୍ତିମ ମୂହୂର୍ତ୍ତ ।

ଏଥର ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା ଭିତରକୁ ପଶେଇ ଖାଚି ଖାଚି ଗେହିଲେ ବି ସହିଯିବ ଯାହା ନେକ୍ସଟ୍ ରାଉଣ୍ଡ ବେଳକୁ ମତେ ଭାରି ମଜା ଦେବ ତାକୁ ଜାକି ଜାକି ଗେହିବାକୁ । ଏଇଆ ଭାବି ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ଉପରକୁ ଉଠାଇ ଟେକି ନେଇ ତା କାନ୍ଧରେ ଜାକି ରଖିଲି । ଏବେ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଗାଣ୍ଡି ଉପରକୁ ଟେକି ଟେକି ହୋଇ ତା ମୋଟା ମୋଟା ବିଆ ପୁରା ମେଲେଇ ଗଲା ।

ଏମିତି ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ତା କାନ୍ଧରେ ଜାକି ଭସାକ୍ ଭସାକ୍ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା ଗୋଟା ଗୋଟା ପସେଇ ଗେହିଲି ।  ମୁହଁରେ ଦରଜର ଆଭାସ ଦେଖାଗଲେ ବି ପ୍ରଥମ ରାଉଣ୍ଡର ଅନ୍ତିମ ମୂହୁର୍ତ୍ତର ଉନ୍ମାଦନାରେ ସବୁ ଦାନ୍ତ କାମୁଡି ସହି ଯାଉ ଯାଉ ତାର ସବୁ ବାହାରି ପଡିଲା । ତା ଫାଳୁଆ ବିଆର ଗରମ ଗରମ ରଜ ରସରେ ବୁଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଗଭୀରରୁ ଗଭୀରକୁ ପଶି ପଶି ଗେହି ଯାଉଥିବା ବେଳେ ଏଥର ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଚୁପଚାପ ନିଜ ଦେହକୁ ଶୀଥିଳ କରି ପକାଉଥିଲା । ତଥାପି ମୋର ସେମିତି କିଛି ହେଇ ନ ଥିବାରୁ ବାଣ୍ଡଟା ଆହୁରି ହିଂସ୍ର ହୋଇ ଉଠୁଥାଏ ତା ଯୌବନର ରସ ପିଇ ।

ତେଣୁ ମୁଁ ଅବିରତ ତାକୁ ଫୁଲ୍ ସ୍ପିଡ୍ ରେ ଗେହି ଚାଲିଥାଏଁ । ତା ଯୋନି କୁଣ୍ଡର ଗରମ ଲାଭା ରେ ମୋ ବାଣ୍ଡର କ୍ଷୀପ୍ର ଗିହାଣ ତା ବିଆ ବାଲକୁ ବି ଫେଣେଇ ଦେବା ସହ ଖଚ୍ ଖାଚ୍ ଖଚ୍ ଖାଚ୍ କରି ଏକ ମଧୁର ଗୁଞ୍ଜରଣ ସେ ରୁମ୍ ଟା ସାରା କମ୍ପେଇ ଦେଉଥାଏ । ଯାହା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଶତ ହସ୍ତୀର ପରାକ୍ରମ ଯୋଗାଇ ଆହୁରି ଆହୁରି ଗେହି ରହିବାକୁ ଖୋରାକ ଯୋଗାଉଥାଏ ।